Οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και την Κωνσταντινούπολη, «έφεραν» μαζί τους στην Ελλάδα, οικογενειακές αξίες, ήθη, έθιμα, παραδόσεις, παιδεία και τον αθλητισμό.
Στα στέκια των Κωνσταντινοπολιτών στην Αθήνα, ο αθλητισμός αποτελούσε πάντα το πρώτο θέμα συζήτησης.
Πολλοί είχαν υπάρξει αθλητές στην Πόλη και επιζητούσαν με κάθε τρόπο να συνεχίσουν αυτή τους την πορεία.
Τα πρώτα χρόνια της προσφυγιάς, αρκετοί ποδοσφαιριστές από την Κωνσταντινούπολη άρχισαν να εντάσσονται σε διάφορους συλλόγους της Αθήνας.
Όπως για παράδειγμα στον Πανιώνιο που επαναλειτούργησε το 1922 στη Νέα Σμύρνη, στον Απόλλωνα που άρχισε να λειτουργεί ξανά στην Αθήνα το 1923 και στον Παναθηναϊκό.
Μπροστά σε αυτή την εξέλιξη γιγαντώθηκε ο φόβος για τον αφανισμό της ταυτότητας των εν λόγω αθλητών ή την αφομοίωση του αθλητικού στοιχείου της Πόλης από ομάδες χωρίς τα ιστορικά χαρακτηριστικά των πολίτικων συλλόγων.
Το στέκι των Κωνσταντινοπολιτών στην οδό Βερανζέρου
Ο Κώστας Δημόπουλος υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες της πρωτοβουλίας για τη συγκέντρωση όλων των αθλητών της Πόλης.
Στο κατάστημα αθλητικών ειδών που διατηρούσε στο κέντρο της Αθήνας μαζί με τους αδελφούς Ιωνά (Αιμίλιο και Μενέλαο) άρχισαν να συζητούν δειλά, δειλά παρέα με άλλα «προσφυγάκια» το όραμα για τη δημιουργία ενός συλλόγου με απόλυτο συστατικό την καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη.
Στις 13 Απριλίου του 1924 στην οδό Βερανζέρου, στον αριθμό 24, αποφασίστηκε η ίδρυση της Αθλητικής Ενώσεως Κωνσταντινουπόλεως με τη συμμετοχή επιφανών Κωνσταντινουπολιτών της Αθήνας, όπως ο Κωνσταντίνος Σπανούδης, εκδότης της εφημερίδας «Πρόοδος» στην Πόλη, άνθρωπος με μεγάλη πολιτική επιρροή και γνωριμίες στον επιχειρηματικό κόσμο.
Η ιδρυτική εκείνη συγκέντρωση έχει πλέον καθιερωθεί ως η επίσημη ημέρα ίδρυσης της ΑΕΚ.
Σήμερα, στον χώρο που άλλοτε βρισκόταν το κατάστημα αθλητικών ειδών των αδελφών Ιωνά και του Δημόπουλου, στη στοά Λουξ, στεγάζεται το αστυνομικό Τμήμα Ομόνοιας.
Στις 7 Ιουλίου 1924 κατατέθηκε στις αρμόδιες αρχές η αίτηση ίδρυσης του Συλλόγου.
Στις 18 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, το πρωτοδικείο Αθηνών με υπ’ αριθμόν 3.844 απόφασή του, αναγνώρισε τη σύσταση του αθλητικού σωματείου με την επωνυμία «Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως».
Το καταστατικό υπέγραψαν πάνω από σαράντα εκλεκτά μέλη της κωνσταντινοπολίτικης κοινότητας της Αθήνας.
Η πρώτη στέγη της ΑΕΚ στήθηκε πρόχειρα στη ΧΑΝ (Χριστιανική Αδελφότητα Νέων), όπου η ΑΕΚ απέκτησε ένα δικό της γραφειάκι μετά από πρωτοβουλία του Νίκου Ελεόπουλου, που ήταν αντιπρόεδρος και καθηγητής του κολλεγίου Αθηνών.
Ο δικέφαλος αετός
Ως έμβλημα της ΑΕΚ ορίστηκε το έμβλημα του βυζαντινού κράτους.
Ο δικέφαλος αετός χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ως αυτοκρατορικό έμβλημα από την οικογένεια των Κομνηνών και συγκεκριμένα από τον Ισαάκιο το 1057-59.
Η παράδοση κάνει λόγο για το μυθικό HAGA με προέλευση από τη Μικρά Ασία και ιδιαίτερα την Παφλαγονία, πατρίδα των Κομνηνών.
Ως αυτοκρατορικό έμβλημα δήλωνε τη δύναμη του αυτοκράτορα και ειδικά τα δύο κεφάλια εξέφραζαν τη διττή εξουσία του, κοσμική και θρησκευτική, αλλά η επικρατούσα άποψη είναι πως συμβόλιζε την κυριαρχία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σε ανατολή και δύση.
Ο αετός κρατάει στα δυο του πόδια ένα ξίφος και την υδρόγειο σφαίρα, δηλώνοντας την παντοδυναμία του σε όλη τη Γη.
Ο εμπνευστής της ΑΕΚ ήταν βουλευτής των Φιλελευθέρων
Ο Κωνσταντίνος Σπανούδης θεωρείται εμπνευστής της ιδέας της ΑΕΚ.
Χάρη σε δικές του πρωτοβουλίες κατάφερε η Ένωση να κερδίσει τη θέση της στον αθλητικό χώρο της εποχής και να καταξιωθεί στην ελληνική κοινωνία.
Ο Κωνσταντίνος Σπανούδης έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφαση του Ελευθερίου Βενιζέλου για την παραχώρηση της έκτασης στη Νέα Φιλαδέλφεια με σκοπό τη δημιουργία αθλητικού χώρου της ΑΕΚ.
Γεννήθηκε το 1871 στην Κωνσταντινούπολη. Αποφοίτησε από τη Μεγάλη του Γένους Σχολή της Πόλης και συνέχισε τις σπουδές του στη Γαλλία, αποφοιτώντας από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών της Σορβόνης.
Επόμενος σταθμός του η Ραβέννα και η Σιένα της Ιταλίας όπου σπούδασε Βυζαντινές Τέχνες.
Μετά τις σπουδές του επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και εξέδωσε την εφημερίδα «Πρόοδος».
Στην Αθήνα συνέχισε το δημοσιογραφικό του έργο εκδίδοντας την εφημερίδα «Εθνικός Αγών».
Το 1919 συνόδευσε τον Ελευθέριο Βενιζέλο στις Βερσαλίες ως επικεφαλής της «Επιτροπής Αλύτρωτων Ελλήνων», όπου ο ρόλος του ήταν καθοριστικός.
Το 1932 πολιτεύτηκε με το κόμμα των Φιλελευθέρων και εκλέχτηκε βουλευτής.
Μέχρι την εποχή εκείνη ήταν πρόεδρος της ΑΕΚ, στο τιμόνι της οποίας βρέθηκε από την πρώτη μέρα της ίδρυσής της και για οχτώ συνεχή χρόνια.
Παράλληλα διατέλεσε και αντιπρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, ο οποίος τα χρόνια εκείνα ήταν ο ισχυρότερος αθλητικός οργανισμός της χώρας.
Απεβίωσε στις 24 Απριλίου του 1941, τρεις ημέρες πριν από την εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα.
Λέγεται ότι λίγο πριν κλείσει τα μάτια του είπε: «Αυτό δεν θα αντέξω να το δω».
ΠΗΓΗ: Λεύκωμα «90 χρόνια ΑΕΚ. Η ιστορία της ΑΕΚ», εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ
