Το τσιζκέικ είναι από τα πιο δημοφιλή γλυκά παγκοσμίως. Παρασκευάστηκε στη Νέα Υόρκη τέλη του 19ου αιώνα. Ωστόσο, η πρώτη συνταγή τσιζκέικ καταγράφηκε από τον Αθηναίο το 230 μ.Χ. καθώς το γλυκό το έφτιαχναν οι αρχαίοι Έλληνες, χιλιάδες χρόνια πριν.
Η συνταγή ήταν η εξής: Αρχικά έλιωναν το τυρί σε ορειχάλκινο σκεύος και στη συνέχεια το ανακάτευαν με μέλι και με βρεγμένο αλεύρι σίτου, δηλαδή χυλό.
Το ζέσταιναν στη φωτιά και το σέρβιραν όταν κρύωνε. Ήταν γνωστό ως «πλακούντας», γι’ αυτό το σύγγραμμα στο οποίο καταγράφηκε ονομαζόταν «πλακουντοποιικόν σύγγραμμα».
Το πρόσφεραν στους αθλητές των πρώτων Ολυμπιακών αγώνων ώστε να έχουν ενέργεια.
Θεωρείτο και γλυκό του γάμου, το οποίο πρόσφερε η νύφη στους φίλους του συζύγου της ως ένδειξη φιλοξενίας.
Οι Ρωμαίοι πήραν τη συνταγή από τους αρχαίους Έλληνες, πρόσθεσαν αυγά και σέρβιραν το γλυκό, ζεστό σε ειδικές περιπτώσεις.
Σιγά σιγά η συνταγή έγινε γνωστή και στις υπόλοιπες περιοχές της αυτοκρατορίας.
Το 1545, κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο μαγειρικής, όπου η συνταγή της τάρτας τυριού ήταν η εξής: Έκοβαν το τυρί σε φέτες, το ξεφλούδιζαν και το κοσκίνιζαν στο γουδί.
Στη συνέχεια πρόσθεταν αυγά, ζάχαρη και βούτυρο και το έψηναν.
Το 1872, ο Αμερικανός γαλατάς Ουίλιαμ Λόρενς προσπαθούσε να φτιάξει γαλλικό τυρί και δημιούργησε το τυρί κρέμα, το οποίο αποτέλεσε βασικό συστατικό του γλυκού, όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
Ο πρώτος που δημιούργησε τη σύγχρονη συνταγή ήταν ο Γερμανός μετανάστης Άρνολντ Ρέυμπεν, ο οποίος είχε δικό του εστιατόριο στη Νέα Υόρκη και το σέρβιρε τη δεκαετία του ’20 στους πελάτες του.