ΠΗΓΗ: Τα ρεκόρ της αρχαιότητας, Allan Klynne & Cecilia Klynne, εκδόσεις Κλειδάριθμος
To πιο όμορφο πεύκο της αρχαιότητας βρισκόταν κοντά στον ποταμό Γρανικό, ανατολικά του Βοσπόρου. Σύμφωνα με τον Στράβωνα, ο βασιλιάς Άτταλος Α’ από την Πέργαμο είχε συντάξει ο ίδιος μια μελέτη για το συγκεκριμένο σπάνιο δέντρο.
Στις ρίζες του, ο κορμός είχε περίμετρο επτά μέτρα. Το πιο παράξενο όμως ήταν ότι ο κορμός σε ύψος 20 μέτρων χωριζόταν σε τρία μέρη και στη συνέχεια ενωνόταν ξανά σε ένα και μόνο κορμό. Το συνολικό ύψος του «όμορφου πεύκου» υπολογιζόταν στα 68 μέτρα. Κανονικά θα έπρεπε να περιλαμβάνεται στη λίστα με τα ρεκόρ που έγραψε ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος πενήντα χρόνια αργότερα, αλλά φαίνεται ότι δεν είχε διαβάσει το κείμενο του Στράβωνα.
Ωστόσο, ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος κατέγραψε στο έργο του τη μεγαλύτερη και πιο τρομακτική δασική περιοχή που γνώριζαν οι Ρωμαίοι. Ήταν ένα τεράστιο δάσος βελανιδιών στη Γερμανία που ονομαζόταν Αρκύνιος Δρυμός.
Πίστευαν ότι έφτανε μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα.
Ο Πλίνιος, που είχε υπηρετήσει με το ιππικό στη Γερμανία, διηγείται ότι οι ρίζες των βελανιδιών είχαν μπλεχτεί τόσο πολύ ανάμεσά τους που σχημάτιζαν μεγάλες πύλες.
Ολόκληρες μοίρες ιππικού μπορούσαν να το διασχίσουν μέσα από αυτές τις πύλες. Σύμφωνα με τον Καίσαρα, ένας άνδρας με ελαφριά εξάρτηση χρειαζόταν εννιά ημέρες για να διασχίσει το δάσος κατά πλάτος. Για να το διασχίσει κατά μήκος χρειαζόταν περισσότερες από εξήντα ημέρες πεζοπορία- κανένας όμως δεν το είχε επιχειρήσει.
Στο δάσος ζούσαν βόνασοι, ζώα που μέχρι τότε δεν γνώριζε κανείς. Οι νεαροί διασκέδαζαν παγιδεύοντας τα. Αυτή η επικίνδυνη ασχολία βοηθούσε στη σκληραγώγηση και την εκπαίδευση των νεαρών κυνηγών.
ΠΗΓΗ: Τα ρεκόρ της αρχαιότητας, Allan Klynne & Cecilia Klynne, εκδόσεις Κλειδάριθμος
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 
