Ο μύθος του Οινόμαου είναι μια ιστορία αγάπης, βίας και εκδίκησης. Ο βασιλιάς της Πίσας Ηλίδος, ο Οινόμαος, ήταν γιος του Άρη και της Αρπίνας. Λάτρευε τόσο πολύ την κόρη του την Ιπποδάμεια που δεν άφηνε κανέναν νέο να την πλησιάσει.
Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο λόγος ήταν ότι ήταν ερωτευμένος μαζί της.
Η άλλη εκδοχή ήταν ότι του είχαν δώσει χρησμό πως θα τον σκότωνε ο γαμπρός του.
Αυτός ήταν ο λόγος που εφηύρε μια δοκιμασία από την οποία δεν έβγαινε κανένας υποψήφιος μνηστήρας ζωντανός. Ο Οινόμαος είχε στην κατοχή του άλογα που είχε πάρει δώρο από τον πατέρα του, τον Θεό του πολέμου και αυτά τα άτια ήταν «ταχύτερα και από τον άνεμο». Η πρόκληση λοιπόν για όποιον ήθελε να παντρευτεί την κόρη του ήταν να ανέβει σε ένα άρμα και να διασχίσει την απόσταση Πίσας-Κορίνθου.
Στη συνέχεια, ανέβαινε στο δικό του άρμα και με ηνίοχο τον Μύρτιλο, γιο του Ερμή, έπαιρνε στο κατόπι το προπορευόμενο άρμα το οποίο πρόφταινε γρήγορα.
Μόλις έτρεχαν παράλληλα, σημάδευε τον νέο με το δόρυ του και τον σκότωνε. Στη συνέχεια τον αποκεφάλιζε και τον κάρφωνε στην είσοδο του σπιτιού του ή στους κίονες του ναού του Άρη. Συνολικά σκότωσε 13 υποψήφιους μνηστήρες!
Σκοπός του ήταν να αποτρέψει όσους ονειρεύονταν να παντρευτούν την πολυαγαπημένη του Ιπποδάμεια και έτσι δεν θα εκπληρωνόταν η προφητεία που του είχαν δώσει και θα παρέμενε ζωντανός.
Ωστόσο, τα σχέδια του άλλαξε ο Πέλοπας, τον οποίο η Ιπποδάμεια ερωτεύτηκε από την πρώτη στιγμή. Για να τον σώσει, έπεισε τον Μύρτιλο να αφαιρέσει τους συνδέσμους που στερέωναν τον άξονα του άρματος του Οινόμαου, με αποτέλεσμα ο πατέρας της να πέσει από το άρμα και να μπερδευτεί στα χαλινάρια.
Τελικά, δεν κατάφερε να ξεφύγει από το θάνατο.
Κατά μια εκδοχή αυτοκτόνησε από την ντροπή του επειδή έπεσε από το άρμα και τραυματίστηκε.
Η άλλη εκδοχή του μύθου είναι ότι τον σκότωσε ο Πέλοπας, ο οποίος έγινε βασιλιάς της Πίσας.
Ο Πέλοπας είχε υποσχεθεί στον Μύρτιλο ότι θα του χάριζε το μισό βασίλειο σε αντάλλαγμα για τη βοήθεια του, αλλά τον πέταξε από έναν γκρεμό στη θάλασσα. Έζησε το υπόλοιπο της ζωής του με την Ιπποδάμεια και ήταν ο πρώτος που ίδρυσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη κοιλάδα του ποταμού Αλφειού.
Προφανώς ο μύθος διδάσκει ότι το πεπρωμένον φυγείν αδύνατο. Μερικές φορές νικάει η αγάπη, αλλά πάντα κάπου υπάρχει και η προδοσία.
Διαβάστε επίσης: Ο μύθος του Καιάδα. Οι Σπαρτιάτες δεν πέταγαν στη χαράδρα τα ασθενικά παιδιά, αλλά προδότες, εγκληματίες και αιχμαλώτους
