Ο Τυφώνας ήταν ένα τερατόμορφο ον της μυθολογίας.
Θεωρείται προσωποποίηση του μετεωρολογικού τυφώνα λόγω της εξωτερικής εμφάνισής του και της χαρακτηριστικής κίνησής του.
Ήταν γιος του Τάρταρου και της Γης και γεννήθηκε αμέσως μετά την εξόντωση των γιγάντων (και αδελφών του από την ίδια μητέρα) από τους Θεούς.
Μια δεύτερη αλλά όχι τόσο διαδεδομένη εκδοχή είναι ότι ο Τυφώνας γεννήθηκε από την Ήρα μετά από καυγά της με τον Δία.
Η τερατόμορφη εμφάνισή του
Το σίγουρο είναι πως ο Τυφώνας, ήταν ένα τεράστιο πλάσμα, κάτι ανάμεσα σε άνθρωπο και τέρας.
Από τη μέση και πάνω η εικόνα του ήταν ανθρώπινη. Από τη μέση και κάτω όμως, αντί για πόδια είχε κουλουριασμένα φίδια.
Το σώμα του καλυπτόταν με φτερά και στους ώμους του είχε κεφάλια δράκων.
Τα μάτια του έβγαζαν φωτιές και τα φιδίσια κεφάλια του έβγαζαν περίεργους ήχους σαν κραυγές.
Εξίσου εντυπωσιακό ήταν και το μέγεθός του, αφού σύμφωνα με τον μύθο, όταν άνοιγε τα χέρια του έφταναν το ένα την Ανατολή και το άλλο στη Δύση, ενώ το ανθρώπινο κεφάλι του έφτανε ως τα αστέρια.
Ο Τυφώνας ξεπερνούσε σε μέγεθος όλα τα υπόλοιπα παιδιά της Γης και ήταν μεγαλύτερος από όλα τα βουνά.
Ανατράφηκε σε μια σπηλιά που ονομάζεται Τυφώνειον Άντρον και όταν μεγάλωσε, υποκινούμενος από τη μητέρα του, αποφάσισε να εκδικηθεί του Θεούς για την εξόντωση των γιγάντων.
Η μάχη με τον Δία
Ο Τυφώνας έφτασε μαινόμενος στον Όλυμπο και άρχισε να λιθοβολεί τους Θεούς, οι οποίοι τρομοκρατήθηκαν και πήγαν να κρυφτούν στην Αίγυπτο αφού μεταμορφώθηκαν σε ζώα για να μην τους καταλάβει.
Κάποια στιγμή ο Δίας, κατηγορούμενος από την Αθηνά για δειλία, επέστρεψε για να αντιμετωπίσει τον Τυφώνα.
Κατά τη μάχη ο Δίας κεραυνοβόλησε τον Τυφώνα και εκείνος κυνηγημένος έφτασε μέχρι τη σημερινή Συρία, όπου έγινε μεγάλη σύγκρουση.
Αρχικά ο Τυφώνας μπόρεσε με τα φιδίσια πόδια του να περικυκλώσει τον Δία.
Τον ακινητοποίησε και τους έκοψε του τένοντες των χεριών και των ποδιών και τους έδωσε στην αδελφή του, τη Δελφύνη να τους φυλάει.
Στη συνέχεια αιχμαλώτισε το Δία, στο Κωρύκειο Άντρο το οποίο φύλαγε ο αδελφός του ο Πύθωνας.
Όμως ο Ερμής και ο Πάνας κατάφεραν να σώσουν τον Δία και να πάρουν πίσω τους κομμένους τένοντές του.
Έτσι ο Δίας ανέκτησε τις δυνάμεις του και ακολούθησε νέα μάχη στο Όρος Αίμος της Θράκης. Το βουνό, πήρε το όνομά του από το αίμα του Τυφώνα, ο οποίος πετροβολούσε τον Δία και εκείνος απαντούσε με κεραυνούς.
Υπερίσχυσε ο πατέρας των Θεών και ο Τυφώνας κατέφυγε πληγωμένος στη Σικελία.
Εκεί ο Δίας τον αποτελείωσε, πετώντας πάνω του το όρος Αίτνα.
Ο Τυφώνας καταπλακώθηκε και κατά καιρούς πετάει (ξερνάει) υπολείμματα κεραυνών, που είναι η λάβα της Αίτνας.
Έτσι ο Τυφώνας λόγω της στροβιλώδους κίνησης των φιδίσιων ποδιών του ταυτίζεται με τον μετεωρολογικό τυφώνα και λόγω του μύθου, συνδέεται με την ηφαιστειακή και σεισμική δραστηριότητα.
Ηλιοτρόπιο, το φυτό που κρύβει έναν μεγάλο έρωτα και ακολουθεί πάντα τον ήλιο. Πως η αγάπη της Λευκοθόης για τον Ήλιο εξηγεί το μαράζωμα του ηλίανθου κοντά σε δέντρα που παράγουν λιβάνι… 
