Η Δήλος, το ιερό νησί που γεννήθηκε ο Θεός Απόλλωνας και η αδερφή του, Άρτεμις, βρίσκεται στο κέντρο του Αιγαίου.
Στην αρχαιότητα, τα πλοία που ξεκινούσαν απ’ την Αθηνά με προορισμό τις ακτές της Μικράς Ασίας, ανεφοδιάζονταν πάντα στη Δήλο.
Όταν οι Αχαιοί εκστράτευσαν εναντίον της Τροίας, αναγκάστηκαν να σταματήσουν στο νησί, όπου τους υποδέχτηκε ο βασιλιάς Άνιος.
Ο μυθικός βασιλιάς της Δήλου είχε θεϊκή καταγωγή.
Μητέρα του ήταν η εγγονή του Θεού Διονύσου, Ροιώ, την οποία ερωτεύτηκε ο Απόλλωνας.
Όταν η Ροιώ έμεινε έγκυος από τον Θεό του φωτός, τιμωρήθηκε σκληρά από τον πατέρα της.
Την έριξε στη θάλασσα μέσα σε μία λάρνακα και για μέρες, η εγκυμονούσα Ροιώ έπλεε στα κύματα.
Τελικά την εντόπισε ο Απόλλωνας και την έφερε στη Δήλο, όπου μπόρεσε να γεννήσει τον γιο της.
Το βρέφος ονομάστηκε Άνιος και γεννήθηκε με το χάρισμα της μαντικής.
Ο Άνιος μεγάλωσε, παντρεύτηκε και απέκτησε πολλά παιδιά.
Ανάμεσά τους ήταν οι πολυαγαπημένες του κόρες, οι λεγόμενες «Οινοτρόποι».
Τα ονόματά τους ήταν Σπερμώ, Οινώ και Ελαΐς, τα οποία αντιστοιχούσαν στα βασικά είδη διατροφής, δηλαδή σιτάρι, κρασί και λάδι.
Ο προπάππους τους, Διόνυσος, τους έδωσε ένα δώρο ανεκτίμητης αξίας, την ικανότητα να κάνουν τη γη να καρπίζει.
Όπου περνούσαν, φύτρωναν αμπέλια, ελιές και σιτάρι.
Εκτός από τις Οινοτρόπους, ο Ανίας απέκτησε και τρεις γιους, τον Μύκονο, τον Άνδρο και τον Θάσο.
Αυτοί οι νέοι άνδρες ταξίδεψαν και ίδρυσαν πολιτείες στα ομώνυμα νησιά του Αιγαίου.
Όταν έφτασαν στη Δήλο οι Αχαιοί, ο Άνιος προέβλεψε ότι ο πόλεμος εναντίον της Τροίας θα κρατούσε 10 χρόνια.
Τους πρότεινε λοιπόν, να μείνουν για εννιά χρόνια στη Δήλο και τον δέκατο χρόνο, να φύγουν, για να καταλάβουν την Τροία.
Άλλωστε, τους είπε ο Άνιος, στη Δήλο είχαν εξασφαλισμένη την τροφή τους, λόγω των θυγατέρων του.
Όμως ο πανούργος Οδυσσέας κατέστρωσε ένα διαφορετικό σχέδιο.
Οι Αχαιοί απήγαγαν τις τρεις κοπέλες και τις πήραν μαζί τους στην Τροία, για να εφοδιάζουν τον στρατό με τρόφιμα.
Οι νεαρές κουράστηκαν να βλέπουν μάχες και θάνατο και παρακάλεσαν τον Διόνυσο, να τις μεταμορφώσει σε περιστέρια, για να δραπετεύσουν.
Έτσι κι έγινε.
Οι κόρες πέταξαν μακριά, προς την πατρίδα τους τη Δήλο κι έκτοτε απαγορεύτηκε να σκοτώνονται τα περιστέρια πάνω στο νησί.
