Μερικά από τα πιο εντυπωσιακά ψηφιδωτά της αρχαιότητας βρίσκονται στην Πέλλα, την πρωτεύουσα του Μακεδονικού βασιλείου, η οποία άκμασε το 400 π.Χ. και ανασκάφηκε από τους αρχαιολόγους τη δεκαετία του ’50. Σύμφωνα με τον Ξενοφώντα «η μέγιστη των εν Μακεδονία πόλεων» διέθετε εξαίρετους καλλιτέχνες, οι οποίοι δημιούργησαν περίφημα ψηφιδωτά στα εργαστήρια τους στην Πέλλα.
Τα μεγαλύτερα και πιο όμορφα στόλιζαν το δάπεδο οικίας, η οποία είχε εμβαδόν 2.000 τετραγωνικά μέτρα.
Στο δάπεδο της κεντρικής αίθουσας, με εμβαδόν 118 τ.μ. απεικονιζόταν η αρπαγή της Ελένης από τον Θησέα. Γι αυτό το λόγο, το σπίτι ονομάστηκε «Οικία της αρπαγής της Ελένης».
Από τα υπόλοιπα ψηφιδωτά του σπιτιού ξεχωρίζει το «κυνήγι ελαφιού», το οποίο κοσμούσε το δάπεδο διπλανής αίθουσας, που λειτουργούσε ως χώρος συμποσίων.
Είναι εμπνευσμένο από το κυνήγι, την αγαπημένη ασχολία των βασιλέων και ευγενών κατά την ελληνιστική περίοδο.
Απεικονίζονται δύο γυμνοί κυνηγοί με τον σκύλο τους τη στιγμή που ετοιμάζονται να σκοτώσουν ελάφι.
Ο ένας βρίσκεται πίσω από το ζώο και το έχει αρπάξει από το κέρατο και είναι έτοιμος να το χτυπήσει με το ξίφος του.
Ο δεύτερος βρίσκεται μπροστά, με υψωμένο τον πέλεκυ ενώ στο ζώο επιτίθεται και ο σκύλος.
Το ψηφιδωτό έχει τετράγωνο μέγεθος και μαύρο φόντο, το οποίο υποδηλώνει ότι βρίσκονται σε δασική περιοχή. Περιμετρικά κοσμείται από λουλούδια, κλαδιά, φύλλα ακάνθου και έλικες.
Παρόλο που οι ψηφοθέτες της αρχαίας Ελλάδας δεν υπέγραφαν ποτέ τα έργα τους, στο συγκεκριμένο ψηφιδωτό αναγράφεται για πρώτη φορά το όνομα του τεχνίτη με τη φράση «Γνώσις εποίησεν». Ο Γνώσις θεωρείται ο αρχαιότερος γνωστός ψηφοθέτης.
Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι επηρεάστηκε από τον περίφημο ζωγράφο Απελλή, ο οποίος εργαζόταν στην αυλή του βασιλιά Φιλίππου.
Κάποιοι, μάλιστα, θεωρούν ότι το προφίλ του δεξιού κυνηγού μοιάζει με του Αλέξανδρου.
Ωστόσο, δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή του.
Για να συνθέσει τη εικόνα του κυνηγιού χρησιμοποίησε βότσαλα και χαλίκια από τα ποτάμια της Μακεδονίας αλλά και τεχνητές πέτρες. Οι ψηφίδες έχουν μαύρο, άσπρο, κόκκινο και κίτρινο χρώμα.
Εκτός από το όνομα του τεχνίτη το έργο έχει άλλη μια πρωτοτυπία, καθώς οι πέτρες έχουν μικρότερο μέγεθος από παρόμοια ψηφιδωτά της ίδιας εποχής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 
