Η κοσμική Αθήνα της δεκαετίας του ’60 είχε τους κανόνες της και τις φίρμες της.
Ανάμεσα στις «καινοτομίες» της νύχτας ήταν το ανοιχτό ντεκολτέ και τα προκλητικά φορέματα, που άρχισαν να φοράνε οι τραγουδίστριες, για να καλύψουν τις φωνητικές τους ατέλειες.
Μπορεί σήμερα η τακτική «από φωνή, κορμάρα» να είναι άκρως διαδεδομένη στις πίστες, τότε όμως ήταν μια καινούρια τάση, που δίχασε το κοινό.
Φυσικά, από τις πίστες δεν έλειπαν και τα ατυχήματα.
Η τραγουδίστρια Τζένη Βάνου, είχε διηγηθεί στη «Μηχανή του Χρόνου» μια πτώση επί σκηνής, που συνέβη τη νύχτα της πρεμιέρας της σε νυχτερινό κέντρο.
Ανάμεσα στους θαμώνες των κέντρων διασκέδασης, ήταν και γνωστά ονόματα της κοσμικής Αθήνας.
Ο πλέον περιζήτητος πελάτης ήταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Όχι επειδή έκανε μεγάλο λογαριασμό, αλλά επειδή ήταν κράχτης για το μαγαζί, αφού μαζεύονταν γύρω του δημοσιογράφοι και πολλοί που ήθελαν να τον δουν από κοντά.
Την εποχή εκείνη, έκαναν την εμφάνισή τους σε κάποια μαγαζιά, τα περίφημα go go girls, οι χορεύτριες δηλαδή, που ανέβαιναν, όχι στην μπάρα όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά σε βαρέλια.
Χόρευαν σόλο και σαγήνευαν τον αντρικό πληθυσμό με τα λικνίσματά τους.
Την καινοτομία έφερε από την Ευρώπη ο μαέστρος Γεράσιμος Λαβράνος, που μίλησε στη «Μηχανή του Χρόνου».
