Στα τα τέλη του 19ου αιώνα, η Αθήνα άρχισε να αναπτύσσεται και να μετατρέπεται σιγά- σιγά από «μεγάλο χωριό», σε πόλη.
Ήταν άλλωστε από το 1834 ήταν πρωτεύουσα της χώρας.
Η ραγδαία ανοικοδόμηση και η αύξηση του πληθυσμού δημιούργησαν την ανάγκη της λειτουργίας χώρων διασκέδασης.
Τα Καφέ Σαντάν και τα καφέ Αμάν, που ήταν από τα πρώτα καμπαρέ της Αθήνας, απευθύνονταν κυρίως στους άντρες.
Επειδή τα κέντρα αυτά ήταν κακόφημα, όσοι Αθηναίοι δεν μπορούσαν να τα επισκεφτούν διοργάνωναν βεγγέρες, δηλαδή συγκεντρώσεις σε σπίτια, στις οποίες εμφανίζονταν με κάθε επισημότητα.
Εκτός από τα κακόφημα κέντρα, υπήρχαν κάποια εστιατόρια που μπορούσαν να επισκεφτούν οικογένειες, αλλά και διάσημα καφενεία στα οποία όχι μόνο οι κύριοι περνούσαν την ώρα τους, αλλά συχνά λαμβάνονταν εκεί και σημαντικές πολιτικές αποφάσεις.
Οι πιο «εναλλακτικοί» χώροι κοινωνικής συναναστροφής, ήταν τα φαρμακεία και τα κουρεία, που εκτός από τις αναμενόμενες, παρείχαν και άλλες υπηρεσίες.
Για παράδειγμα, ο σωστός κουρέας, εκτός από κούρεμα και ξύρισμα, έβγαζε δόντια και τοποθετούσε βδέλλες για αφαιμάξεις.
Δείτε στο βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου» γιατί τα φαρμακεία και τα κουρεία ήταν τόπος συνάντησης των Αθηναίων.
