Ένα εκτενές αφιέρωμα στις κυπριακές προεδρικές εκλογές, από το 1959 έως σήμερα, με πλούσιο οπτικό υλικό, ξεχωρίζει στην ελληνική έκδοση της ιστοσελίδας Euronews.
Οι πρώτες προεδρικές εκλογές
Το αφιέρωμα, ξεκινάει από τις πρώτες επίσημες εκλογές της Κυπριακής Δημοκρατίας, το 1959 όταν υποψήφιοι ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και ο Ιωάννης Κληρίδης, πατέρας του Γλαύκου Κληρίδη, ο οποίος όμως υποστήριξε τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Τον Ιωάννη Κληρίδη στήριξε η πλειοψηφία των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, όσοι αντιτίθεντο στις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου και η Δημοκρατική Παράταξη. Ωστόσο, νικητής και πρώτος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από την εκλογική αναμέτρηση της 13ης Δεκεμβρίου 1959, αναδείχθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος που εξασφάλισε το 66,29% των ψήφων, έναντι 32,92% του Ιωάννη Κληρίδη. Ταυτόχρονα, έγιναν εκλογές και για τον Αντιπρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας μεταξύ των Τουρκοκυπρίων και εξελέγη ο Φαζίλ Κουτσιούκ, χωρίς ανθυποψήφιο.
Εκλογές μέσω ταραχών
Οι δεύτερες προεδρικές εκλογές, πραγματοποιήθηκαν 9 χρόνια μετά.
Αν και ήταν προγραμματισμένες για το 1965 αναβλήθηκαν εξαιτίας των σοβαρών διακοινοτικών ταραχών του 1963-1964. Στο μεταξύ οι Τουρκοκύπριοι είχαν εγκαταλείψει όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης και της Βουλής, ενώ ο αντιπρόεδρος Φαζίλ Κιουτσούκ μαζί με τους υπόλοιπους Τουρκοκύπριους, προχώρησαν στις 29 Δεκεμβρίου 1967 στην ανακήρυξη της «Προσωρινής Τουρκοκυπριακής Διοίκησης».
Οι εκλογές ορίστηκαν για τις 25 Φεβρουαρίου 1968. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, την υποψηφιότητα του οποίου πρότεινε ο Χριστοφής Μάτσης, δεν οργάνωσε προεκλογικές συγκεντρώσεις, καθώς θεωρήθηκε ότι η υποψηφιότητά του δεν χρειαζόταν «προβολήν και διαφήμισιν». Υποψήφιος ήταν ο ψυχίατρος Τάκης Ευδόκας, ο οποίος κατήλθε ως υποψήφιος για να συντηρήσει και να προβάλει το θέμα της Ένωσης με την Ελλάδα.
Ο Ευδόκας όμως δυσκολεύτηκε να διεξάγει την εκστρατεία του, καθώς οι υποστηρικτές του Μακαρίου προκαλούσαν συνεχώς επεισόδια όπου εμφανιζόταν για να μιλήσει. Μάλιστα, σε μία εκδήλωση στη Λευκωσία, εναντίον του Ευδόκα ρίφθηκαν γιαούρτια, λεμόνια, αυγά και άλλα αντικείμενα από αστυνομικούς, εκπαιδευτικούς και άλλους δημοσίους υπαλλήλους. Η κάλπη έδωσε συντριπτική νίκη στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο ο οποίος συγκέντρωσε το 96,26% των ψήφων.
Νικητής χωρίς εκλογές
Οι επόμενες προεδρικές εκλογές ήταν προγραμματισμένες για τις 18 Φεβρουαρίου 1973. Ωστόσο, η ψηφοφορία δεν διενεργήθηκε, καθώς μοναδικός υποψήφιος ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ο οποίος και επανεξελέγη για τρίτη συνεχή θητεία. Παρέμεινε στον προεδρικό θώκο μέχρι το θάνατό του, στις 3 Αυγούστου 1977.
Μετά τον θάνατο του Μακαρίου, τη θέση του Αναπληρωτή Προέδρου ανέλαβε ο Σπύρος Κυπριανού, οποίος παρέμεινε στο αξίωμα έως το 1978 και αργότερα στις 5 Φεβρουαρίου 1978, όπου ήταν προγραμματισμένες οι επόμενες εκλογές, εξελέγη ξανά χωρίς ανθυποψήφιο έως το 1983.
Βέβαια, σε εκείνες τις εκλογές, υποψηφιότητα είχε θέσει και ο Γλαύκος Κληρίδης, ο οποίος αργότερα την απέσυρε λόγω της απαγωγής του γιου του Κυπριανού, Αχιλλέα.
Επανεκλογή Κυπριανού στις εκλογές του 1983
Στις επόμενες προεδρικές εκλογές της 13ης Φεβρουαρίου 1983, το αξίωμα κέρδισε και πάλι ο Σπύρος Κυπριανού. Υποστηριζόμενος από το ΔΗΚΟ – το κόμμα που ο ίδιος ίδρυσε το 1976 – και το ΑΚΕΛ, συγκέντρωσε το 56,54% των ψήφων, έναντι 33,93% του Γλαύκου Κληρίδη, ο οποίος στηριζόταν από τον ΔΗΣΥ και 9,53% του Βάσου Λυσσαρίδη που στηριζόταν από τα κόμματα ΕΔΕΚ και ΠΑ.ΜΕ.
«Θέλω λύση χθες»
Στις εκλογές του 1988, οι υποψήφιοι ήταν πέντε και για πρώτη φορά διεξήχθη δεύτερος γύρος εκλογών, στον οποίο πέρασαν ο νεοφανής Γιώργος Βασιλείου και ο Γλαύκος Κληρίδης, ο οποίος έχασε το αξίωμα λαμβάνοντας 48,4%.
Ο Γιώργος Βασιλείου, υποσχόταν ανανέωση της πολιτικής ζωής, περισσότερη δημοκρατία, ενώ είχε εκφράσει την επιθυμία του για όσο το δυνατό συντομότερη λύση του Κυπριακού με τη χαρακτηριστική φράση «Θέλω λύση χθες».
1993, 1998, σκυτάλη στον Γλαύκο Κληρίδη
Τις δύο επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, του 1993 και του 1998, κέρδισε ο Γλαύκος Κληρίδης.
Το 1998, ήταν η πρώτη χρονιά όπου δικαίωμα ψήφου είχαν οι πολίτες της Δημοκρατίας που συμπλήρωσαν το 18ο έτος της ηλικίας τους, ενώ πέντε νέα εκλογικά κέντρα στήθηκαν για να μπορέσουν να ψηφίσουν και οι εγκλωβισμένοι.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου του ΄98 είχαν κυριαρχήσει οι ρωσικοί πύραυλοι S-300 και η εγκατάστασή τους ή μη στο νησί. Ο Πρόεδρος Κληρίδης είχε υποσχεθεί την εγκατάστασή τους στο νησί ως μέτρο άσκησης πίεσης προς τους Τούρκους και τους Αγγλοαμερικανούς για τη λύση του Κυπριακού. Τελικά οι πύραυλοι αγοράσθηκαν, αλλά δεν έφθασαν ποτέ στην Κύπρο και κατέληξαν στην Κρήτη.
Ο Πρόεδρος του «ΟΧΙ»
Τις εκλογές του 2003 κέρδισε ο Τάσος Παπαδόπουλος. Κεντρικό θέμα της προεκλογικής περιόδου ήταν το Σχέδιο Ανάν και η καλύτερη πολιτική επίλυσης του εθνικού προβλήματος.
Ο Παπαδόπουλος κέρδισε με 51,51% κι έμεινε γνωστός ως ο Πρόεδρος του ΟΧΙ, όταν απέρριψε το Σχέδιο Ανάν.
Το ΑΚΕΛ στην εξουσία
Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση διεξήχθη σε δύο Κυριακές στις 17 και 24 Φεβρουαρίου 2008, όπου στον δεύτερο γύρο αποκλείστηκε ο Τάσος Παπαδόπουλος και τις εκλογές κέρδισε ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, Δημήτρης Χριστόφιας.
2013, Νίκος Αναστασιάδης
Οι δωδέκατες κυπριακές προεδρικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν στις 17 Φεβρουαρίου 2013.
Ο πρώτος γύρος ολοκληρώθηκε στις 17 Φεβρουαρίου και προκρίθηκαν στον δεύτερο γύρο οι Νίκος Αναστασιάδης και Σταύρος Μαλάς.
Ο Νίκος Αναστασιάδης κέρδισε τις εκλογές με 57,48% έναντι του Σταύρου Μαλά.
Οι επόμενες προεδρικές εκλογές είναι προγραμματισμένες για τις 28 Ιανουαρίου και 4 Φεβρουαρίου.
Όλες οι φωτογραφίες είναι από το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Το χρονικό των δημοτικών εκλογών, όταν καταργήθηκαν οι διορισμοί των Άγγλων. Οι επικές μάχες αριστεράς δεξιάς, η πρώτη γυναίκα δήμαρχος και το κενό των 26 ετών
