Το ξέσπασμα του A΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η εισβολή του γερμανικού στρατού στο Βέλγιο στις 4 Αυγούστου του 1914, προκάλεσε μαζική μετακίνηση πληθυσμών.
Εκατοντάδες χιλιάδες Βέλγοι εγκατέλειψαν τη χώρα τους και αναζήτησαν άσυλο στην Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία.
Ο συνολικός αριθμών των Βέλγων πολιτών που εγκαταστάθηκαν σε άλλες χώρες κατά τη διάρκεια του πολέμου υπολογίζονται σε περίπου 600.000 ή στο 8% του συνολικού πληθυσμού εκείνης της εποχής.
Η ανακωχή τον Νοέμβριο του 1918 γέννησε μεγάλες προσδοκίες στους πρόσφυγες, η μεγάλη πλειονότητα των οποίων ήταν ανυπόμονοι να επιστρέψουν στις οικογένειες και στις περιουσίες τους μετά από χρόνια απουσίας.
Μέχρι τον Ιούλιο του 1919, οι περισσότεροι από τους Βέλγους πρόσφυγες, που είχαν εγκατασταθεί στην Ολλανδία, επέστρεψαν στην πατρίδα τους. Πολύ λίγοι αποφάσισαν να μείνουν μόνιμα.
Οι βρετανικές αρχές ανησυχούσαν βαθιά για την επικείμενη οικονομική κρίση που απειλούσε τη χώρα και έλαβαν άμεσα μέτρα για τον επαναπατρισμό των προσφύγων. Έως τα μέσα του 1919, σχεδόν όλοι οι Βέλγοι που είχαν μείνει στη Βρετανία, έφυγαν από τη χώρα.
Η Γαλλία δεν θεώρησε των επαναπατρισμό των Βέλγων ως μείζον ζήτημα. Μερικές χιλιάδες εγκαταστάθηκαν μόνιμα στη χώρα, ιδιαίτερα στη Νορμανδία, όπου ζούσαν καλλιεργώντας τη γόνιμη γη.
Οι περισσότεροι από τους εκατοντάδες χιλιάδες, πάντως, επέστρεψαν στο Βέλγιο, μετά το τέλος του πολέμου.
Όσοι επαναπατρίστηκαν, συνάντησαν αδιαφορία ή ακόμη και εχθρότητα από τους συμπατριώτες τους.
Ορισμένοι τους θεωρούσαν προνομιούχους ή ακόμα και δειλούς. Τους κατηγορούσαν ότι δεν κατάφεραν να δείξουν θάρρος απέναντι στον εχθρό.
Κι αυτό φάνηκε ιδιαίτερα τα επόμενα χρόνια στις επετειακές εκδηλώσεις. Δεν υπήρχε χώρος για τους πρόσφυγες στη βελγική μνήμη του πολέμου. Οι βέλγοι ιστορικοί και πολίτες ξέχασαν γρήγορα την ιστορία της προσφυγιάς.
Διαβάστε: «Παντού γίνονταν λεηλασίες και βιασμοί. Υπήρχαν πτώματα στις εισόδους των σπιτιών». Η Σμύρνη βυθιζόταν στο χάος και τα συμμαχικά πλοία αρνούνταν να επιβιβάσουν τους απελπισμένους πρόσφυγες
Διαβάστε: Το νοσοκομείο που περιέθαλψε τους πρόσφυγες του ΄22, τους τραυματίες πολέμου και τα θύματα του λιμού της κατοχής. Λειτουργούσε αρχικά στο σημερινό Πνευματικό Κέντρο…
