Η Κύπρος και οι κάτοικοί της ανέκαθεν συμμετείχαν στους αγώνες του ελληνισμού, για ελευθερία.
Έτσι και στα μέτωπα της Μακεδονίας, περίπου 2.000 Κύπριοι, μεταξύ των οποίων και κάποιοι ανήλικοι, στελέχωσαν τον ελληνικό στρατό. Ένας από αυτούς ήταν και ο Κυπρής Ιωάννου.
Μόλις 15 ετών, ο νεαρός Κυπρής έφυγε από την Κύπρο φορώντας τη βράκα του όπως διηγείται η κόρη του Παναγιώτα.
Τα ρούχα του άλλωστε ήταν ενδεικτικά της φτώχειας και της ανέχειας που υπήρχε τότε στο νησί. Κατετάγη και αμέσως υπηρέτησε στο Σώμα Ημιονηγών.
Με αυτή την ειδικότητα πολέμησε στο Μακεδονικό Μέτωπο, διακρίθηκε, έδειξε γενναιότητα και παρασημοφορήθηκε.
Οι μάχες και ο Βούλγαρος που του προκαλούσε τύψεις
Ωστόσο ενεπλάκη σε ένα περιστατικό που για πολλά χρόνια τον βασάνιζε και η ανάμνησή του δεν τον άφηνε να ηρεμήσει. Ο μακεδονομάχος Κυπρής είχε αναγκαστεί να αφαιρέσει τη ζωή ενός Βούλγαρου στο πεδίο της μάχης.
Ο θάνατος ενός ανθρώπου από τα δικά του χέρια, του προκαλούσε τύψεις.
Μπορεί να ήταν πόλεμος και το κίνητρο να ήταν η ελευθερία της πατρίδας, αλλά το είχε πάντα κρίμα στο λαιμό του. Μετά από πολλά χρόνια βρήκε τη δύναμη και το εξομολογήθηκε στον πνευματικό του.
Όμως αυτό δεν ήταν το μόνο εφιαλτικό περιστατικό που βίωσε ο νεαρός Κυπρής. Με το τέλος των Βαλκανικών, παρέμεινε στη πρώτη γραμμή και βίωσε τις φρικτές συνθήκες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά τη θητεία του πέρασε από τα Δαρδανέλλια και το μέτωπο της Καλλίπολης. Οι σφαγές ήταν ένα καθημερινό φαινόμενο. Αυτό ήταν πάντα το πρόσωπο του πολέμου, αυτό είδε και ο νεαρός μακεδονομάχος.
Η επιστροφή στην Κύπρο
Το 1918, με τη λήξη του πολέμου, ο Κυπρής Ιωάννου επέστρεψε στην Κύπρο. Με κίνδυνο της ζωής του είχε μαζέψει από το μισθό του ένα μικρό κομπόδεμα.
Αυτά τα χρήματα όμως δεν τα κράτησε και τα έδωσε στον πατέρα του ώστε να ξεχρεώσει και να ελαφρύνει την οικογένειά του από τα οικονομικά βάρη.
Αργότερα παντρεύτηκε τη Μαρία Ελευθερίου από τον Λάρνακα Λαπήθου, εργάστηκε στα Δημόσια Έργα και έφυγε πλήρης ημερών και βιωμάτων το 1988 στα Μανδριά της Πάφου
Πηγή: Europeana 1914-1918
