Απόσπασμα από το βιβλίο: «το βιβλίο της ολικής άγνοιας»των Τζον Λόυντ και Τζον Μίτσινσον εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ
Αν πληκτρολογήσετε στο Google τη φράση «Στρατιωτικές νίκες της Γαλλίας», ένα αναιδές προγραμματάκι λογισμικού εμφανίζει την ερώτηση: «Εννοείται στρατιωτικές ήττες της Γαλλίας;».
Αν προσθέσουμε και τη φράση «Ηττοπαθείς τυροφάγες μαϊμούδες», την οποία καθιέρωσε η σειρά The Simpsons, καταλήγουμε στην επικρατούσα άποψη ότι ο γαλλικός στρατός ήταν ένα μάτσο δειλών και χαμένων.
Mais, ce n’est pas vrai! Η Γαλλία διαθέτει το καλύτερο στρατιωτικό ιστορικό στην Ευρώπη.
Οι Γάλλοι έχουν οργανώσει περισσότερες στρατιωτικές εκστρατείες από οποιοδήποτε άλλο ευρωπαϊκό έθνος και έχουν κερδίσει τις διπλάσιες μάχες απ’όσες έχουν χάσει.
Σύμφωνα με τον ιστορικό Νιλ Φέργκιουσον, από τους 125 σημαντικότερους ευρωπαϊκούς πολέμους που έγιναν μετά το 1495, οι Γάλλοι έχουν συμμετάσχει στους πενήντα, περισσότερους από την Αυστρία αλλά και τη Βρετανία.
Και το ποσοστό επιτυχίας τους είναι εντυπωσιακό: από 168 μάχες που διεξήχθησαν από το 387 π.Χ. και μετά έχουν νικήσει σε 109, έχουν ηττηθεί σε σαράντα εννιά, ενώ δέκα έληξαν ισόπαλες.
Οι Βρετανοί τείνουν να είναι επιλεκτικοί ως προς τις μάχες που θυμούνται.
Οι θρίαμβοι τους στο Βατερλό, στο Τραφάλγκαρ και στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους αντισταθμίζουν πολύ εύκολα την ήττα του Χέιστινγκς.
Όμως στη σχολική ύλη δεν αναφέρεται ποτέ η μάχη στην Τουρ το 732, όταν ο Κάρολος Μαρτέλος, βασιλιάς των Φράγκων, κατατρόπωσε τους Μαυριτανούς και έσωσε τη χριστιανοσύνη από το ισλάμ.
Κι ενώ κάθε Άγγλος μαθητής κάποτε ήξερε απέξω κι ανακατωτά τις ένδοξες νίκες στο Κρεσύ, στο Πουατιέ και στο Αζενκούρ, δεν είχε ακούσει ποτέ για τις γαλλικές νίκες στο Παταί και στο Καντιγιόν το 1453, όπου τα γαλλικά κανόνια νίκησαν τους Άγγλους και οδήγησαν στην τελική επικράτηση της Γαλλίας στον Εκατονταετή Πόλεμο, επιβεβαιώνοντας ότι ήταν το ισχυρότερο στρατιωτικά έθνος στην Ευρώπη.
Και μήπως θα είχε καν ακουστά τον δούκα του Ονγκάν που νίκησε τους Ισπανούς στο Ροκρουά στα τέλη του Τριακονταετούς Πολέμου το 1603, σημαίνοντας τη λήξη ενός αιώνα ισπανικής κυριαρχίας; Ή την πολιορκία του Γιόρκτάουν της Βιρτζίνια το 1781, όπου ο στρατηγός Κομτ ντε Ροσαμπό νίκησε τους Βρετανούς ανοίγοντας τον δρόμο για την αμερικανική ανεξαρτησία;
Το 1805, υπό τις διαταγές του Ναπολέοντα, η Γαλλία διέλυσε ταυτόχρονα τη δύναμη της Αυστρίας και της Ρωσίας στο Άουστερλιτς, ενώ στο Βερντέν το 1916 οι Γάλλοι έτρεψαν σε φυγή τους Γερμανούς, σε μία από τις πλέον αιματηρές μάχες όλων των εποχών.
Οι Βρετανοί ανέκαθεν επαίρονταν για την ανωτερότητα τους στη θάλασσα, όμως αυτό συνέβαινε επειδή συνειδητοποίησαν την αδυναμία τους στην ξηρά.
Κατά το μεγαλύτερο διάστημα της ιστορίας ο γαλλικός στρατός ήταν ο καλύτερα εξοπλισμένος και στρατηγικά πλέον εφευρετικός στην Ευρώπη.
Στα καλύτερα του, με ηγέτη τον Ναπολέοντα το 1812, πέτυχε κάτι που δεν κατάφεραν να επαναλάβουν ούτε οι ναζί: εισέβαλε στη Μόσχα.
ΠΗΓΗ: «το βιβλίο της ολικής άγνοιας»των Τζον Λόυντ και Τζον Μίτσινσον εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ
