Το κτίριο της οδού Μπουμπουλίνας πέρασε στην ιστορία ως το κολαστήριο της χούντας. Εκεί βρισκόταν η Υποδιεύθυνση της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών και οδηγούνταν οι συλληφθέντες που ήταν δημοκρατικοί πολίτες, κυρίως φοιτητές χαρακτηρισμένοι ως «εχθροί του καθεστώτος». Στην ταράτσα του κτιρίου οι συλληφθέντες υπέστησαν σκληρά βασανιστήρια όπως ξύλο, φάλαγγα, ηλεκτροσόκ και άλλες φρικτές δοκιμασίες.
Πριν ξεκινήσουν τα βασανιστήρια που γίνονταν από τους Μάλλιο, Μπάμπαλη και Λάμπρου, οι «εχθροί» οδηγούνταν στα γραφεία των ανακριτών για μια πρώτη «υποδοχή».
Εκεί οι βασανιστές- ανακριτές άρχιζαν τις απειλές και τις βρισιές. Η φρασεολογία τους ήταν σκληρή και είχε ως σκοπό να τρομοκρατήσει και λυγίσει τους συλληφθέντες.
«Θα σου πιούμε το αίμα», «Θα μετανιώσεις», «Εδώ είναι τάφος σου» και άλλες απειλητικές φράσεις ήταν συνήθεις.
Οι ανακριτές όσοι ώρα εκτελούσαν τα καθήκοντά τους, έβριζαν χυδαία. Τις Κυριακές όμως, θυμούνταν να ασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και απείχαν των βασανιστηρίων για να πάνε στην εκκλησία.
Επίσης, φρόντιζαν να σχολάνε στην ώρα τους γιατί όπως έλεγαν είχαν συζύγους και παιδιά που τους περίμεναν.
Δείτε στο βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου» ανθρώπους που συνελήφθησαν κατά τη χούντα και βρέθηκαν στο κολαστήριο της Μπουμπουλίνας. Η Νάντια Βαλαβάνη, ο Περικλής Κοροβέσης, ο Χρήστος Ρεκλείτης περιγράφουν το «λεξιλόγιο του ανακριτή», όπως το βίωσαν.
«Εσείς οι κρητικές, με εξαίρεση τη γυναίκα μου, μόλις μπείτε στο πλοίο για να πάτε από την Κρήτη στην Αθήνα βγάζετε το βρακί σας και το κρεμάτε σημαία στο καράβι», ήταν η χυδαία πρόκληση του ανακριτή στην κυρία Βαλαβάνη.