Η Στέλλα Μηναδάκη ήταν από τις πρώτες γυναίκες που συνέλαβε η χούντα, επειδή ήταν μέλος της νεολαίας Λαμπράκη.
Παρά το γεγονός ότι ήταν ανιψιά του Στυλιανού Παττακού – αδερφός της μητέρας της – ένα βράδυ εισέβαλαν στο σπίτι της αστυνομικοί και στρατιώτες για να την οδηγήσουν αρχικά στη Ασφάλεια Χαλανδρίου και αργότερα στο γραφείο του πραξικοπηματία θείου της.
«Ο Παττακός μου έκανε κήρυγμα και με ρωτούσε ειρωνικά αν ο Λαμπράκης ζει», θυμάται η κυρία Μηναδάκη, που αργότερα οδηγήθηκε στην Ασφάλεια της οδού Μπουμπουλίνας.
Αν και ήταν τόπος βασανιστηρίων η Μηναδάκη δεν βασανίστηκε, αλλά έμεινε φυλακισμένη στα υπόγεια κελιά του κτηρίου, σε μικρή απόσταση από τον μελλοντικό της σύζυγο Σπύρο Λυκούδη.
«Ήθελα να με εξορίσουν, να με στείλουν στη Γυάρο για να φύγει η ρετσινιά από πάνω μου», εξομολογήθηκε στην κάμερα της «Μηχανής του Χρόνου».
Όσο για τον θείο της, Στυλιανό Παττακό, η κυρία Μηναδάκη λέει ότι στα χρόνια της μεταπολίτευσης τον απέφευγε όσο μπορούσε.
