Η συγκλονιστική συναυλία του Ρότζερ Γουότερς με την μπάντα των ανάπηρων βετεράνων που ακρωτηριάστηκαν στο Αφγανιστάν. Η εκπληκτική ερμηνεία του έργου των Pink Floyd και το μήνυμα της δημιουργικής επανένταξης (βίντεο)

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τη ζωή ενός σοβαρά πληγωμένου πολεμιστή, ο οποίος για μεγάλο χρονικό διάστημα πάλευε καθημερινά για τη αποκατάσταση και την αρμονική προσαρμογή του στην κοινωνία μέσα σε ένα στρατιωτικό κέντρο αποθεραπείας.
Η ελπίδα και η θέληση για ζωή έφεραν στην επιφάνεια το «MusiCorps» μια οργάνωση που βοηθάει τους ανάπηρους βετεράνους στρατιωτικούς. Ουσιαστικά πρόκειται ένα μουσικό πρόγραμμα αποκατάστασης και επανένταξης.

Ξεκίνησε όταν ο πιανίστας – συνθέτης Arthur Βloom είχε προσκληθεί στο στρατιωτικό κέντρο αποκατάστασης Walter Reed.
Εκεί συνάντησε έναν στρατιώτη, που υπήρξε ντράμερ πριν πάει στο Αφγανιστάν και χάσει το ένα του πόδι από βόμβα. Ο Βloom όχι μόνο δεσμεύτηκε να βοηθήσει τον ανάπηρο ντράμερ αλλά και όλους τους βετεράνους που ήξεραν μουσική, να ξαναπαίξουν παρά τα προβλήματά τους.
Η MusiCorps έχει γίνει πρωτοπόρος της «προσαρμοστικής» -όπως την αποκαλούν- μουσικής και έχει βοηθήσει μέχρι σήμερα πολλούς τραυματίες να αναρρώσουν.

Το πρόγραμμα στοχεύει στην αποκατάσταση μέσα από την μουσική

Ο μουσικός κόσμος στηρίζει ενεργά το «MusiCorps»

Ο μπασίστας των Pink Floyd, Roger Waters, ένωσε τις δυνάμεις του με τον Billy Corgan, τον Tom Morello τον κιθαρίστα G.E. Smith και την Wounded Warrior Band της MusiCorps.
Έπαιξαν μαζί τα κλασικά κομμάτια των Pink Floyd και κυριολεκτικά μάγεψαν και συγκίνησαν το κοινό, όπως μπορείτε να δείτε και στο βίντεο.
Οι καλλιτέχνες έδειξαν ότι η επανένταξη δεν μπορεί να είναι θεωρία, αλλά συμμετοχή και ενεργή δράση όλης της κοινωνίας, αναλόγως από το μετερίζι του καθενός.
Και το μετερίζι του Γουότερς είναι η μουσική.
Ο Waters τραγουδούσε τους στίχους και ο Corgan των Smashing Pumpkins μαζί με τον Tim Donley έναν πεζοναύτη που έχασε και τα δύο πόδια του στο Αφγανιστάν, έκαναν τα δεύτερα στο ρεφρέν.
Οι ίδιοι έκλεισαν τη βραδιά με μια διασκευή στο «Forever Young» του Bob Dylan.