«Νομίζω πως σου βρήκα μια ιδιοφυΐα» ήταν τα λόγια του σκάουτερ Μπομπ Μπίσοπ στον προπονητή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όταν είδε τον δεκαπεντάχρονο Τζορτζ Μπεστ να παίζει μπάλα.
Και όχι άδικα αφού λίγα χρόνια αργότερα ο Μπεστ θα τον επιβεβαίωνε.
Ο πέμπτος Beatle όπως τον αποκαλούσαν, λόγω του χαρακτηριστικού κουρέματος που παρέπεμπε στα «Σκαθάρια», γεννήθηκε στις 22 Μαΐου 1946 στο Μπέλφαστ της Ιρλανδίας.
Μεγάλωσε μαζί με τα τέσσερα αδέρφια του και από μικρός ξεκίνησε να κάνει κοπάνες από το σχολείο για να παίξει ποδόσφαιρο.
Πολλές ομάδες τον απέρριπταν επειδή τον θεωρούσαν μικροκαμωμένο, αλλά το ταλέντο του δεν θα έμενε ανεκμετάλλευτο.
Σε έναν αγώνα που έπαιξε με τον τοπικό σύλλογο, ο Μπεστ σκόραρε δύο φορές και αυτό ήταν το παιχνίδι που θα του άλλαζε τη ζωή.
Ο σκάουτερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που έψαχνε νέα ταλέντα, παρακολουθούσε τον αγώνα και ενθουσιάστηκε από τα κόλπα του μικρόσωμου Μπεστ με την μπάλα.
Αμέσως ενημέρωσε τον προπονητή Ματ Μπάσμπι και τον κάλεσαν για δοκιμαστικό στην Γιουνάιτεντ.
Ο μικρός λόγω του άγχους του δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει και επέστρεψε στο Μπέλφαστ.
Ο Μπάσμπι τηλεφώνησε στον πατέρα του και συμφώνησαν να γυρίσει στο Μάντσεστερ έπειτα από δύο εβδομάδες.
Σε ηλικία 17 ετών έπαιξε το πρώτο του επίσημο παιχνίδι με τους κόκκινους διαβόλους.
Με το τέλος του αγώνα ο Μπεστ ξαναπήγε στο Μπέλφαστ για να δει την οικογένειά του.
Η διοίκηση της ομάδας τον πήρε τηλέφωνο και του ζήτησε να επιστρέψει για να παίξει βασικός στο Σαββατιάτικο αγώνα.
Ο Μπεστ έδειξε από νωρίς την έντονη προσωπικότητα του, λέγοντας ότι θα πάει μόνο εάν φροντίσουν με το τέλος του αγώνα να τον μεταφέρουν στο σπίτι του.
Πράγματι έτσι έγινε, ο Μπεστ σκόραρε το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ και για τα επόμενα έξι χρόνια έγινε ο πρωταγωνιστής της ομάδας.
Ξεπερνούσε εύκολα τους αντιπάλους με γρήγορες τρίπλες και έκανε ότι ήθελε στο γήπεδο. Ο Μπεστ μαζί με τους Ντένις Λόου και Μπόμπι Τσάρλτον χάρισαν στην ομάδα στιγμές δόξας, κατακτώντας το πρωτάθλημα του 1965 και 1967.
Ένα χρόνο αργότερα η Γιουνάιτεντ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης και ο Μπεστ ανακηρύχτηκε ο καλύτερος παίκτης της χρονιάς.
Ήταν 22 χρόνων και σε μία τετραετία είχε κατακτήσει όσα άλλοι ποδοσφαιριστές προσπαθούν σε όλη τους τη καριέρα.
Οι Άγγλοι τον λάτρεψαν και ο Πελέ τον αποκάλεσε τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή που είχε δει.
https://youtu.be/Pp7cTlvHgUQ
Η δημοτικότητα του είχε φτάσει στα ύψη και στην Αγγλία αντιμετωπιζόταν σαν σταρ του κινηματογράφου.
Περισσότερα από σαράντα χιλιάδες γράμματα κατέφθαναν κάθε μήνα στο σπίτι του από θαυμαστές.
Οι φανέλες του γινόταν ανάρπαστες και μια κερδοφόρα επιχείρηση είχε στηθεί γύρω από το όνομα του.
Είχε τα πάντα, δόξα, χρήμα, ταλέντο και γυναίκες. Όπως είχε δηλώσει άλλωστε, για να κατακτήσει μία γυναίκα αρκούσε να πει ότι είναι ο Τζορτζ Μπεστ, ο ποδοσφαιριστής της Μαντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε έναν γιο, αλλά η άστατη ζωή που έκανε διέλυσε τους γάμους του.
Τα ξέφρενα πάρτι και το αλκοόλ έγιναν προτεραιότητα τα επόμενα χρόνια
Είχε εθιστεί στο ποτό και όσο και αν προσπαθούσε να το κόψει και να επιστρέψει στις καλές εμφανίσεις δεν τα κατάφερε.
Όταν ο Μπάσμπι παραιτήθηκε κανείς δεν μπορούσε να τον κουμαντάρει.
Σε ηλικία 27 ετών έφυγε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχοντας σκοράρει συνολικά 179 φορές, τερματίζοντας πρόωρα μια επιτυχημένη καριέρα.
Τα επόμενα χρόνια συνέχισε να παίζει σε διάφορους συλλόγους χωρίς να καταφέρει να επαναλάβει και τελικώς να διαχειριστεί την επιτυχία.
Όπως είχε δηλώσει: «Το 1969 παράτησα τις γυναίκες και το αλκοόλ. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά της ζωής μου».
Δύο φορές τον συνέλαβαν για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ και μία για παρενόχληση ενός ανήλικου κοριτσιού για την οποία κατηγορία όμως απαλλάχθηκε.
Το χρόνιο πρόβλημα με το αλκοόλ δεν κατέστρεψε μόνο την καριέρα του αλλά και την υγεία του
Άρχισε να μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία και τις κλινικές αποτοξίνωσης.
Το 2001 έπαθε λοίμωξη στο αναπνευστικό και την επόμενη χρονιά υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση στο συκώτι.
Παρά την επιτυχημένη επέμβαση ο Μπεστ δεν ακολούθησε τις συμβουλές των γιατρών και ξανακύλησε.
Τον Οκτώβρη του 2005 μπήκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο και έναν μήνα μετά πέθανε από ανεπάρκεια οργάνων.
Στην κηδεία του παρευρέθηκαν περισσότεροι από 100.000 Βρετανοί για να αποχαιρετήσουν τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή που έπαιξε ποτέ στο αγγλικό ποδόσφαιρο.
