Η έμπνευση συχνά συνοδεύει τις επισκέψεις στον «μοναχικό» κόσμο της τουαλέτας.
Όσο κι αν ακούγεται αστείο κάποιοι αποδίδουν στον ξακουστό ποιητή Λόρδο Βύρωνα ένα ποίημα που εμπνεύστηκε όταν βρέθηκε στο αποχωρητήριο.
Το παρακάτω ποίημα είναι αφιερωμένο στην Cloacina, τη Θεά των Ρωμαίων που προστάτευε τους υπονόμους.
O Cloacina, Θεά αυτού του τόπου,
Στρέψου προς τους ικέτες σου με χαμόγελο
Ομαλές και με συνοχή ας ρέουν οι προσφορές τους,
Ούτε αναπάντεχα γρήγορα ούτε εξοργιστικά αργάO Cloacina, Goddess of this place,
Look on thy suppliants with a smiling face.
Soft, yet cohesive let their offerings flow,
Not rashly swift nor insolently slow.
Στο βιβλίο «Cleanliness and godliness: Or, The Further Metamorphosis» που εκδόθηκε το 1946, ο συγγραφέας Ρέτζιναλντ Ρέυνολντς απέδωσε το ποίημα στον Λόρδο Βύρωνα, αλλά δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι είναι πράγματι δημιουργία του.
Έγινε ακόμα μία αναφορά στο ποίημα και τον Βύρωνα στο βρετανικό τηλεπαιχνίδι γνώσεων «QI», αλλά χωρίς να παρουσιαστούν έγκυρες πηγές.
Στο διαδίκτυο, το ποίημα έχει διαδοθεί ως μία πιθανή δημιουργία του Λόρδου Βύρωνα, αλλά η εγκυρότητα του παραμένει αναξιόπιστη.
Σε ορισμένες ιστοσελίδες, το ποίημα παρουσιάζεται ως αρχαία ωδή των Ρωμαίων προς τη Θεά τους.
Cloacina, η Θεά των υπονόμων και του συζυγικού έρωτα
Η Cloacina ήταν μία θεότητα που προερχόταν από τους Ετρούσκους, αλλά υιοθετήθηκε από τους Ρωμαίους.
Το όνομά της προέρχεται από τη λατινική λέξη «cloaca», που σημαίνει υπόνομος και υπάρχει ακόμα και σήμερα στις λατινογενείς γλώσσες, με την έννοια του «αποχωρητηρίου».
Η Cloacina προστάτευε το κεντρικό σύστημα υπονόμων στη Ρώμη και εξασφάλιζε την ομαλή λειτουργία του.
Σταδιακά, ταυτίστηκε με την Αφροδίτη (ή τη ρωμαϊκή εκδοχή της, Venus) και έφτασε να είναι και η προστάτιδα της σεξουαλικής επαφής στους παντρεμένους.
