Οκτώβριος 1944. Τα γερμανικά στρατεύματα αποχωρούσαν ηττημένα από την Ελλάδα.
Ο στρατιωτικός διοικητής της Αθήνας, Χέλμουτ Φέλμυ, είχε δηλώσει ψευδώς ότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο για ανατινάξεις ή δολιοφθορές στην Αθήνα.
Τα στρατεύματα, έλεγε, θα τηρούσαν φιλική προς το Διεθνές Δίκαιο στάση. Οι δηλώσεις του Φέλμυ όμως, αποδείχτηκαν πέρα για πέρα αναληθείς.
Στις 10 Οκτωβρίου οι Γερμανοί κατέστρεψαν τον Ισθμό της Κορίνθου.
Η ανατίναξη ήταν προσχεδιασμένη και περιελάμβανε τέσσερα χτυπήματα, τα οποία τη διέλυσαν ολοσχερώς.
Πρώτα ανατίναξαν τη σιδηροδρομική γέφυρα και μετά άρχισαν να γκρεμίζουν τα βαγόνια στη θάλασσα, έτσι ώστε να φράξουν τη δίοδο.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εποχής, έριξαν στον γκρεμό 20 ατμομηχανές και 120 βαγόνια γεμάτα αγελάδες και άλλα ζώα.
Τρίτο βήμα ήταν η ανατίναξη της γέφυρας του αυτοκινητόδρομου και τέταρτο, η καταστροφή του προλιμένα.
Οι Γερμανοί κινήθηκαν μεθοδικά και η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική.
Ήταν το κατασκευαστικό έργο που εμπνεύστηκαν πρώτα οι αρχαίοι Έλληνες και μετά από σχέδια και όνειρα που κράτησαν δύο χιλιετίες, ολοκληρώθηκε επί της κυβέρνησης Χαρίλαου Τρικούπη και συμβόλιζε τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας.
Ανατινάχτηκε μέσα σε μία μόλις μέρα και οι μαύροι καπνοί κάλυψαν τον ήλιο για ώρα.
Δύο χρόνια αργότερα, τον Φεβρουάριο του 1946, κατασκευάστηκε μια σιδερένια γέφυρα και το 1948, ολοκληρώθηκε και η διάνοιξη της διώρυγας.
Διαβάστε ακόμα: Αυτήν την εικόνα είχε το μεγαλύτερο τεχνικό έργο της Ελλάδας στην αρχή των εργασιών.
Οι προσπάθειες για τον σχεδιασμό και την ολοκλήρωση του Ισθμού κράτησαν συνολικά 2.300 χρόνια!
Οι Γερμανοί καταστρέφουν το λιμάνι στον Πειραιά
Στις 11 Οκτωβρίου, σειρά είχε το λιμάνι του Πειραιά.
Οι εκρήξεις κατέστρεψαν τα ναυπηγεία «Βασιλιάδη», καθώς και τα σίλο, μηχανήματα εκφόρτωσης μεγάλης αξίας.
Ανατίναξαν το κτίριο της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων και τον εξωτερικό βραχιολιμένα, έτσι ώστε να φράξουν την είσοδο στο λιμάνι.
Τελευταίοι στόχοι ήταν οι πετρελαιοαποθήκες της Σόκομπελ, της Σόκονυ και της Σελ.
Η καταστροφή του Πειραιά, σε συνδυασμό με την ανατίναξη του Ισθμού της Κορίνθου, θα προκαλούσε τεράστια ζημιά στην οικονομία και τις μεταφορές της χώρας.
Μετά από χρόνια κατοχής, η ρημαγμένη Ελλάδα έχανε και τα λίγα εφόδια που θα μπορούσαν να την οδηγήσουν σε ανάπτυξη.
Πηγή φωτογραφίας: Γενικά Αρχεία του Κράτους – Κεντρική Υπηρεσία – Βασίλης Τσακιράκης
http://freeathens44.org/
Η απελευθέρωση
Στις 12 Οκτωβρίο 1944, η Αθήνα γιόρταζε την απελευθέρωσή της. Χιλιάδες πολίτες βγήκαν στους δρόμους, ζητωκραύγαζαν και σήκωναν σημαίες.
Οι Γερμανοί απομακρύνονταν ταχύτατα, δήθεν με φιλικές διαθέσεις.
Πίσω τους όμως, άφηναν μία ομάδα που είχε αναλάβει να ανατινάξει το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στο Κερατσίνι.
Θα βύθιζαν το λεκανοπέδιο κυριολεκτικά στο σκοτάδι.
Αυτή τη φορά όμως το σχέδιό τους δεν λειτούργησε.
Τους πρόλαβαν οι δυνάμεις του Ε.Λ.Α.Σ. και ύστερα από πολύωρη μάχη, επικράτησαν.
Οι αντιστασιακές ομάδες απέτρεψαν και μια πιθανή καταστροφή του φράγματος της λίμνης του Μαραθώνα.
Λέγεται ακόμα ότι ο Μητροπολίτης Δαμασκηνός άσκησε καθοριστική πίεση στους αποχωρούντες Γερμανούς να μην αφήσουν την Αθήνα χωρίς νερό.
Διαβάστε ακόμα: Η μάχη της Ηλεκτρικής στο Κερατσίνι (13 Οκτωβρίου 1944). Πώς σε μια σπάνια στιγμή συνεργασίας οι Έλληνες πατριώτες διέσωσαν τις εγκαταστάσεις της Ηλεκτρικής Εταιρείας από τη γερμανική ανατίναξη.
Οι ανατινάξεις των Γερμανών είχαν πολύ συγκεκριμένο στόχο.
Να διαλύσουν τις υποδομές της Ελλάδας και κάθε ελπίδα για εμπόριο και οικονομική ανάπτυξη.
Ήθελαν να καταστρέψουν έργα τεράστιας αξίας και να αφήσουν πίσω τους μια ρημαγμένη χώρα.
Χρειάστηκαν να περάσουν δεκαετίες, αλλά τελικά ο ελληνικός λαός επανεκκίνησε την οικονομία και απεκατέστησε τις τεράστιες ζημιές στις υποδομές και το δίκτυο σε λιμάνια, οδικό δίκτυο και σιδηρόδρομο. Χρειάστηκαν όμως να φύγουν ατελείωτες καραβιές Ελλήνων μεταναστών στην ξενιτιά και να ερημωθεί η επαρχία και τα χωριά.
Διαβάστε ακόμα πως οι Ελασίτες έδωσαν την Μάχη της Ηλεκτρικής στο Κερατσίνι και διέλυσαν τους Γερμανούς σαμποτέρ που θα βύθιζαν στο σκοτάδι την Αττική
