Η εξομολόγηση της Σοφία Λόρεν για το φλογερό ειδύλλιο με τον Κάρι Γκράντ και το «μακρύ χέρι» του Μάρλον Μπράντο. «Ήμουν ερωτευμένη με τον άνδρα μου. Είχα αισθανθεί τρυφερότητα για τον Κάρι, αλλά ήμουν 23 και δεν μπορούσα να αποφασίσω»
«To πρόσωπο της είναι πολύ μικρό, το στόμα της πολύ μεγάλο και η μύτη της μακρουλή». Αυτή ήταν η πρώτη κριτική που δέχτηκε η Σοφία Λόρεν στο ξεκίνημα της καριέρας της.
Μια στιγμή που η διεθνούς φήμης ντίβα δεν ξέχασε ποτέ και θέλησε να την μοιραστεί μέσα από τη βιογραφία της, με τίτλο : «Yesterday, Today, Tomorrow… My life review».
Η Ιταλίδα ντίβα που έκλεισε τα 80 το 2014, περιγράφει μεταξύ άλλων λεπτομέρειες για το σύντομο φλογερό ειδύλλιο που αναπτύχθηκε ανάμεσα στην ίδια και τον Κάρι Γκραντ, μετά από την επίμονη πολιορκία του τελευταίου και παρά το γεγονός ότι ήταν παντρεμένος.
Η «θεϊκή παρέμβαση»
Στο βιβλίο αναφέρονται τα γράμματα του ηθοποιού, στα οποία την καλούσε να προσευχηθούν μαζί και να ζητήσουν θεϊκή βοήθεια και καθοδήγηση σχετικά με το αν θα ήταν σωστό να εγκαταλείψουν τους συντρόφους τους – σημειωτέον ότι η Λόρεν ετοιμαζόταν εκείνη την περίοδο να παντρευτεί τον Κάρλο Πόντι κι αντιμετώπιζε ένα δίλημμα που θα καθόριζε όχι μόνο την προσωπική της ζωή, αλλά και την καριέρα της.
Κάρι Γκράντ και Σοφία Λόρεν
Είσαι μέσα στις προσευχές μου. Αν σκεφτείς αυτό που ζούμε και προσευχηθείς μαζί μου για τον ίδιο σκοπό, όλα θα γίνουν όπως πρέπει και η ζωή θα εξελιχθεί καλά. Συγχώρεσέ με αγαπημένο κορίτσι. Σε πιέζω πάρα πολύ. Προσευχήσου και το ίδιο θα κάνω κι εγώ μέχρι την επόμενη εβδομάδα. Αντίο Σοφία. Κάρι, έγραφε ο Γκραντ.
Ζήτησε από την ηθοποιό να τον παντρευτεί κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της βασισμένης στο βιβλίο του Σ. Σ. Φόρεστερ ρομαντικής περιπέτειας του Στάνλεϊ Κράμερ, όπου πρωταγωνιστούσε κι ο Φρανκ Σινάτρα.
Η αυτοβιογραφία της Σοφία Βιλάνι Σικολόρε, όπως ήταν το όνομα της φλογερής Ναπολιτάνας, με τίτλο «Yesterday, Today, Tomorrow», ανακαλεί τα δύσκολα παιδικά της χρόνια στον Νότο, όταν ικέτευε τους αμερικανούς στρατιώτες για ένα κομμάτι ψωμί ως κοκαλιάρα έφηβη, τις φωτογραφήσεις στη Ρώμη και τον διαγωνισμό ομορφιάς στον οποίο διακρίθηκε – ορόσημο για τον «εντοπισμό» της από τον παραγωγό και σκηνοθέτη Κάρλο Πόντι, που έγινε μέντορας και σύζυγός της για 40 χρόνια.
Η Λόρεν παραδέχεται ότι αναζητούσε δίπλα της μια πατρική φιγούρα, αλλά έπρεπε να βρει τον κατάλληλο άνθρωπο:
Έπρεπε να επιλέξω, ο Κάρλο ήταν Ιταλός, ανήκε στον δικό μου κόσμο και ήξερα ότι έκανα το σωστό για μένα. Εκείνη την εποχή, όχι, δεν το μετάνιωσα. Ήμουν ερωτευμένη με τον άνδρα μου. Είχα αισθανθεί τρυφερότητα για τον Κάρι, αλλά ήμουν 23 ετών και δεν ήταν εύκολο για μένα να αποφασίσω να παντρευτώ έναν “γίγαντα” από μια άλλη χώρα και να εγκαταλείψω τον Κάρλο. Δεν αισθανόμουν ότι αυτό έπρεπε να κάνω το μεγάλο βήμα».
Σοφία Λόρεν και Κάρλο Πόντι
Όταν το 1958 Γκραντ και Λόρεν συναντήθηκαν ξανά στα πλατό για την ρομαντική κομεντί «Houseboat», βρέθηκαν και πάλι στο επίκεντρο του χολιγουντιανού κουτσομπολιού, καθώς μάλιστα η ταινία βασιζόταν σε μια ιδέα της συζύγου του Γκραντ, Μπέτσι Ντρέικ, η οποία επρόκειτο αρχικά να πρωταγωνιστεί. Καθώς ο γάμος τους περνούσε κρίση, η Λόρεν την αντικατέστησε και η ερωτική ένταση μεταξύ τους έκανε τον σκηνοθέτη Μέλβιλ Σέιβελσον να παραπονεθεί αργότερα για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε προκειμένου να τιθασεύσει το ζευγάρι στα γυρίσματα.
Στιγμιότυπο της ταινίας «Houseboat»:
Ο τίτλος του βιβλίου της σταρ είναι «δανεισμένος» από την κωμική τριλογία του Βιτόριο Ντε Σίκα το 1963, όπου η Λόρεν υποδύθηκε τρεις διαφορετικούς ρόλους, ενώ περιγράφεται ως «συλλογή από ανέκδοτες μνήμες, αστεία περιστατικά, μικρά μυστικά, που αναβλύζουν από ένα κουτάκι με θησαυρούς που ανακαλύφθηκε τυχαία, γεμάτο συναισθήματα, εμπειρίες και περιπέτειες».
Φωτογραφίες, επιστολές, σημειώσεις, αναμνήσεις από την επαφή της με συναδέλφους της – τον καλό της φίλο Φρανκ Σινάτρα, την Όντρεϊ Χέπμπουρν, τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και τον Μάρλον Μπράντο, για τον οποίο η Λόρεν ανακαλεί από την εποχή που γυρνούσαν μαζί το 1967 την ταινία «A Countess from Hong Kong»:
Ξαφνικά άπλωσε τα χέρια του επάνω μου. Γύρισα και τον κοίταξα ήρεμη, αλλά με το ύφος της γάτας που της χαϊδεύεις τη γούνα με την ανάποδη φορά. Μην τολμήσεις να το ξανακάνεις αυτό ποτέ. Ποτέ! Θυμάται η Λόρεν.
«Καθώς τον κατακεραύνωνα, μου φαινόταν μικρός, ανυπεράσπιστος, σχεδόν ένα θύμα της φήμης του. Δεν επιχείρησε ποτέ ξανά κάτι ανάλογο, αλλά στο εξής ήταν πολύ δύσκολη η συνεργασία μας».
Τα δάκρυα της Σοφίας Λόρεν όταν έφυγε από τη Ύδρα. Την συγκίνησαν οι νησιώτες που την αποχαιρέτισαν με «δάκρυα και οι γριούλες με τη μητρική στοργή». Τα γυρίσματα στην Ακρόπολη… 
