Η Βάιολετ Τζέσοπ είναι η γυναίκα που επιβίωσε από τα ναυάγια των αδερφών πλοίων Τιτανικός και Βρεταννικός. Γεννήθηκε το 1887 στην Αργεντινή και οι γονείς της ήταν Ιρλανδοί μετανάστες. Από μικρή ηλικία η τύχη της χαμογελούσε και τη βοηθούσε να ξεπεράσει πολλές δυσκολίες, όπως η φυματίωση που πέρασε σε νηπιακή ηλικία και οι γιατροί της έδιναν λίγους μήνες ζωής. Η Τζέσοπ διέψευσε τις διαγνώσεις και βγήκε νικήτρια ζώντας μια ζωή γεμάτη δυνατές στιγμές.
Όταν ο πατέρας της πέθανε, η Βάιολετ μαζί με την οικογένεια της μετακόμισαν στη Βρετανία. Εκεί η μητέρα της εργάστηκε ως θαλαμηπόλος σε ένα μεγάλο πλοίο, ενώ η ίδια παρακολουθούσε μαθήματα σε μοναστήρι. Δυστυχώς λίγα χρόνια αργότερα η μητέρα της αρρώστησε βαριά και έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας την κόρη της υπεύθυνη για την ανατροφή των αδελφών της. Η νεαρή τότε κοπέλα επηρεασμένη από την καθημερινότητα που βίωνε μέχρι τότε, στράφηκε στο επάγγελμα της μητέρας της. Στις 14 Ιουνίου 1911, η Τζέσοπ επιβιβάστηκε στο υπερωκεάνιο «Ολύμπικ» της εταιρίας «White Star».
Η όμορφη Βάιολετ και οι επιβάτες της πρώτης θέσης
Ήταν μόλις 21 ετών και οι γυναίκες που ασκούσαν το συγκεκριμένο επάγγελμα ήταν συνήθως μέσης ηλικίας.
Η ηλικία και η εξωτερική της εμφάνιση αποτελούσαν το μεγάλο της «ατού», αλλά και το ισχυρότερο της μειονέκτημα. Σύμφωνα με τους εργοδότες, η Βάιολετ «δημιουργούσε πρόβλημα» με την ομορφιά της τόσο στο πλήρωμα όσο και στους επιβάτες.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της είχε δεχτεί τρεις προτάσεις γάμου, οι οποίες προέρχονταν από επιβάτες της πρώτης θέσης.
Τελικά, η κοπέλα επέλεξε να μην μακιγιάρεται καθόλου, φορούσε παλιά ρούχα και ήταν άκρως τυπική στη συμπεριφορά της απέναντι στους αρσενικούς επιβάτες. Το παράδοξο ήταν πως η πιο φυσική όψη που είχε υιοθετήσει την έκανε πιο ποθητή.
Αν και τα χρήματα που κέρδιζε ήταν ελάχιστα, η Βάιολετ απολάμβανε τη δουλειά και την καθημερινότητα της στο πλοίο, αλλά περισσότερο την συμπεριφορά των επιβατών που δεν την έβλεπαν ως υπηρέτρια, αλλά ως τον άνθρωπο που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες τους κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Λίγες φορές έβαζε το κακό στο μυαλό της και αυτό μόνο όταν ο καιρός δεν ήταν καλός.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Η μάχη για ένα σωσίβιο στη βύθιση του «Χειμάρρα». Το μεγαλύτερο ναυάγιο της ελληνικής ακτοπλοϊας που έδειξε ότι τα πλοία ταξίδευαν χωρίς σχέδιο διάσωσης…
Η σύγκρουση του «Ολύμπικ» και η βύθιση του «Τιτανικού» απ’ όπου η Τζέσοπ βγήκε αλώβητη
Το 1911 το «Ολύμπικ» συγκρούστηκε με το κρουαζιερόπλοιο «Χοκ» και άρχισε να γεμίζει νερά, αλλά χάρη στην ψυχραιμία του καπετάνιου, κατόρθωσε με μεγάλες αβαρίες να επιστρέψει στο λιμάνι του Σαουθάμπτον.
Δέκα μήνες αργότερα, στις 10 Απριλίου του 1912, η Τζέσοπ –πάντα ως θαλαμηπόλος- επιβιβάστηκε στο υπερωκεάνιο «Τιτανικός» το νέο απόκτημα της εταιρείας, που ήταν το μεγαλύτερο και πολυτελέστερο υπερωκεάνιο της εποχής εκείνης. Τέσσερις μέρες αργότερα, όπως είναι πλέον γνωστό, το μεγαλοπρεπές αυτό πλοίο προσέκρουσε σε ένα παγόβουνο και βυθίστηκε παρασύροντας στον βυθό εκατοντάδες επιβάτες. Το ατύχημα έγινε κατά τη διάρκεια της νύχτας, την ώρα που οι περισσότεροι επιβάτες βρίσκονταν στις καμπίνες τους και κοιμούνταν.
Μέσα στον πανικό που ακολούθησε, η Βάιολετ Τζέσοπ επιφορτίστηκε να οργανώσει όσους επιβάτες δεν γνώριζαν την αγγλική γλώσσα και αντιμετώπιζαν πρόβλημα στη χρήση των σωστικών μέσων και στην κατανόηση των οδηγιών του πληρώματος. Τελικά διασώθηκε από το ναυάγιο μπαίνοντας στην 16η ναυαγοσωστική λέμβο, που κατέβηκε από το βυθιζόμενο πλοίο, διασώζοντας μαζί της ένα βρέφος που της είχαν αναθέσει.
«Βρεταννικός», η τρίτη φορά που η τύχη της χαμογέλασε
Η κήρυξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου βρήκε την Βάιολετ Τζέσοπ να εργάζεται στο πλοίο «Βρεταννικός».
Το πλοίο αυτό ήταν ο δίδυμος αδελφός του «Τιτανικού». Στην αρχή επρόκειτο να ονομαστεί «Γιγάντιος» (Gigantic), αλλά μετά την τραγωδία του «Τιτανικού» πολλοί θεώρησαν πως ένα από τα αίτια της τραγωδίας ήταν και το όνομα του πλοίου που ήταν αλαζονικό και συνιστούσε «ύβρη».
Έτσι, το πλοίο αποφασίστηκε να ονομαστεί «Βρεταννικός» και τελικά ο Ερυθρός Σταυρός το μετέτρεψε σε πλωτό νοσοκομείο. Η Βάιολετ Τζέσοπ, στις 21 Νοεμβρίου του 1916, βρέθηκε να ταξιδεύει με τον «Βρεταννικό» στα νερά του Αιγαίου και συγκεκριμένα ανοιχτά της Κέας.
Το πλοίο όμως προσέκρουσε σε νάρκη –κατ’ άλλους χτυπήθηκε από τορπίλη γερμανικού υποβρυχίου- και βυθίστηκε παρασύροντας στο θάνατο τουλάχιστον τριάντα ανθρώπινες ζωές. Η Τζέσοπ αναγκάστηκε να πηδήξει από ψηλά στη θάλασσα βλέποντας πως η ναυαγοσωστική λέμβος στην οποία επέβαινε κινδύνευε να συντριβεί από τις δίδυμες έλικες του πλοίου που λειτουργούσαν ακόμα. Αν και τραυματισμένη στο κεφάλι, κατόρθωσε να επιπλεύσει και να διασωθεί.
Ακόμα και αυτή η τραγωδία δεν στάθηκε ικανή να απομακρύνει την Τζέσοπ από τη θάλασσα.
Συνέχισε να εργάζεται μέχρι τα 60 της χρόνια, όπου συνταξιοδοτήθηκε.
Πέθανε το 1971 σε ηλικία 84 ετών από ανακοπή καρδιάς.
Η Βάιολετ δεν παντρεύτηκε ποτέ, ούτε απέκτησε δικά της παιδιά. Το παράπονό της ήταν ότι ποτέ δεν έμαθε την τύχη του βρέφους που είχε υπό την προστασία της στο ναυάγιο του Τιτανικού.
Το απόλυτα δικαιολογημένο παρατσούκλι της ήταν «Δεσποινίς Αβύθιστη», λεπτομέρεια που πάντα της δημιουργούσε ανάμεικτα συναισθήματα, αφού εκείνη σώθηκε από τρεις ναυτικές τραγωδίες, ενώ ολόκληρες οικογένειες ξεκληρίστηκαν.
Πηγή: HISTORY
