“Είμαι το απραγματοποίητο όνειρο των παντρεμένων. Εσείς δεν με σκέφτεστε όταν είστε με τη γυναίκα σας;” είχε πει η Μπριζίτ Μπαρντό σε ένα δημοσιογράφο. Οι δηλώσεις της ήταν πάντα προκλητικές, τολμηρές και αυθάδεις.
Για τους Γάλλους τη δεκαετία του ’50 ήταν η εθνική σταρ, η οποία απασχολούσε το 47% των συζητήσεων και ήταν το νούμερο ένα θέμα, ξεπερνώντας την πολιτική.
Η Μπριζίτ Μπαρντό γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1934. Η Μπριγκίτε, που στα γερμανικά σημαίνει η θέα της φωτιάς, μεγάλωσε σε ένα αστικό σπίτι με αυστηρές αρχές.
Από μικρή έπαιζε ένα ρόλο από ένστικτο και πάντα έψαχνε ένα τρόπο να γοητεύσει τους ενήλικες.
Σε ηλικία 8 ετών υποδεχόταν τους καλεσμένους στο σπίτι καθισμένη σε μια πολυθρόνα με τα πόδια σταυρωμένα και με ύφος μεγάλης γυναίκας τους έλεγε: “Λοιπόν πως είναι η μητέρα σας;”
Πήγαινε σε καθολικό κολέγιο και κυκλοφορούσε πάντα με την γκουβερνάντα της μέχρι την ηλικία των 15 ετών.
Τότε άρχισε να ασφυκτιά και να θέλει να απελευθερωθεί.
Πήγε στο Κονσερβατουάρ να μάθει χορό. Ένας φίλος της μητέρας της την σύστησε σε έναν οίκο με ακριβά καπέλα, όπου δούλεψε ως μοντέλο. Ένα αστέρι άρχισε να γεννιέται.
Έκανε φωτογράφιση για το εξώφυλλο του περιοδικού “ELLE” και άρχισε να γίνεται το επίκεντρο των συζητήσεων.
Τότε την πρόσεξε ο σκηνοθέτης Ροζέρ Βαντίμ με τον οποίο παντρεύτηκαν στις 21 Δεκεμβρίου του 1952, παρ’ όλες τις αντιρρήσεις της οικογένειας της.
Ο Βαντίμ την βοήθησε να κάνει τα πρώτα της βήματα στο κινηματόγραφο.
Το 1953 πήγε στις Κάννες και στη Ρώμη, ενώ λίγο αργότερα βρέθηκε στο Λονδίνο για μια ταινία στην οποία έπαιξε στο πλευρό του Ντερκ Μπογκάρντ.
Οι τολμηρές δηλώσεις συνεχίζονταν εκπλήσσοντας τον Τύπο της εποχής.
“Τι δεν πάει καλά με τους νεαρούς Άγγλους; Δεν ξέρουν να κάνουν έρωτα”, “Θέλω να είμαι καλή ηθοποιός αλλά είναι πληκτικό. Προτιμώ να είμαι σέξι”.
Γυρίζοντας στο Παρίσι πρωταγωνίστησε στην ταινία “La Lumiere d’en Face” και ο Φρανσουά Τρυφώ, που αργότερα έγινε μεγάλος θαυμαστής της, λογόκρινε την ταινία.
“Γδύνεται μπροστά στο παράθυρο, το φως κάνει το πουκάμισό της διαφανές. Κάνει μπάνιο γυμνή και σκαρφαλώνει σε ένα μηχανάκι δείχνοντας τα γόνατά της. Έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε για πορνογραφία και να επιβάλλουμε λογοκρισία”.
Η Μπαρντό άρχισε να προκαλεί αντιδράσεις, ενώ οι νεαρές Γαλλίδες ταυτίζονταν μαζί της.
Και η Μπριζίτ έπλασε… τη Μπε Μπε
Με την ταινία «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα», που ήταν δημιουργία του συζύγου της, η Μπαρντό έγινε η φαντασίωση κάθε άντρα. Στην Γαλλία οι κριτικές επιτέθηκαν στη ταινία ενώ στην Αμερική το κοινό την υποδέχτηκε θριαμβευτικά.
Οι Ν.Υ Τάιμς έγραφαν “Φοράει σουέτερ, σορτ και μπικίνι. Εμφανίζεται με ένα σεντόνι μόνο σε 2-3 περιπτώσεις και φαίνεται γυμνή πίσω από ένα λευκό πανί. Ένα φαινόμενο που πρέπει να δεις για να το πιστέψεις”.
Στις ταινίες της η Μπε Μπε έβαζε την επιθετικότητα της και το προσωπικό της στυλ και τις “ανέβαζε” όσο 
μέτριες και να ήταν.
“Εάν οι άνδρες δεν με προσέχουν, είμαι βαθιά δυστυχισμένη. Μου αρέσει να με φιλάει ένας άνδρας. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν φοράω ποτέ κραγιόν, παρά μόνο σε ειδικές περιπτώσεις που ξέρω ότι δεν θα με φιλήσουν. Αλλιώς είμαι πανέτοιμη για φιλιά”.
Στο Λονδίνο ένα άγαλμα σε φυσικό μέγεθος της Μπαρντό βρισκόταν έξω από έναν κινηματογράφο διαφημίζοντας την ταινία ¨Και ο θεός έπλασε τη γυναίκα”. Το άγαλμα βιδώθηκε στη γη εξαιτίας των θαυμαστών της που προσπαθούσαν να το κλέψουν και τελικά πουλήθηκε για 350 λίρες.
Το 1957 η Μπαρντό χώρισε με τον Βαντίμ και κατηγόρησε τον Τύπο για αυτό. Αλλά οι εφημερίδες τις εποχής την κατηγόρησαν με την σειρά τους, ότι ήταν η πιο απαιτητική σταρ της εποχής με πολλά καπρίτσια.
Στην ταινία “Ο Κοσμηματοπώλης του φεγγαρόφωτος” συμπρωταγωνίστησε με τον πρώην σύζυγό της, αλλά η μαγεία ανάμεσα σε εκείνη και τον Βαντίμ δεν υπήρχε πια.
Ο συμπρωταγωνιστής της δήλωσε, ότι τα γυρίσματα της ταινίας ήταν ένας εφιάλτης και ότι η Μπαρντό προσπαθούσε να δείξει το στήθος της στο φακό. Η Μπε Μπε άρχισε να καταρρέει. Έπαθε νευρική κρίση παρόλο που για αυτή την ταινία το κασέ της είχε ανέβει στα 245 χιλιάδες φράγκα και κατείχε το ποσοστό του 25% επί των εισπράξεων.
Δύο χρόνια αργότερα, ήρθε στη ζωή της ο Ζακ Σαριέ, με τον οποίο παντρεύτηκε το 1959.
Όταν η Μπε Μπε ήταν έγκυος, ο Σαριέ κλήθηκε να υπηρετήσει στο στρατό. Η Μπαρντό απείλησε τον Γάλλο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι εάν δεν αφήσουν τον σύζυγό της, θα σταματήσει να γυρίζει ταινίες.
Ο Σαριέ απολύθηκε από τον στρατό με το πρόσχημα, ότι αντιμετώπιζε πρόβλημα με την καρδιά του. Ο Τύπος άρχισε να επιτίθεται στο ζευγάρι και το κουτσομπολιό κατηγορούσε την Μπαρντό για ανηθικότητα. Στις 11 Ιανουαρίου του 1960 απέκτησαν ένα γιο, τον Νικολά, τον οποίο η Μπε Μπε άφησε στα πεθερικά της. Τότε πάλι δέχτηκε την επίθεση των ΜΜΕ που την κατηγόρησαν ως άστοργη μάνα.
Η τραγική… Μπαρντό
Η “Αλήθεια” του Κλουζώ, ήταν από τις λίγες απαιτητικές ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε. Εκεί η Μπαρντό ενσάρκωσε τον ρόλο μιας δολοφόνου που σκότωσε τον εραστή της. Ο Κλουζώ δημιούργησε την τραγική Μπαρντό. Το κοινό την δέχτηκε με ένθερμο χειροκρότημα και οι κριτικές την αποθέωσαν.
Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας συνέβησαν πολλές ατυχίες. Θάνατοι ηθοποιών, καθυστερήσεις , τσακωμοί και ο Τύπος δεν την άφηνε σε ησυχία. Στις 15 Ιουλίου του 1960, έκανε μήνυση στο γραμματέα της Αλέν Καρέ, ο οποίος κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τις αναμνήσεις του από τα 4 χρόνια που δούλεψε μαζί της.
Όλα αυτά την οδήγησαν να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, κόβοντας τις φλέβες της και πίνοντας βαρβιτουρικά.
“Το τίμημα της δόξας”, όπως έγραφαν οι εφημερίδες.
Η Μπαρντό δεν πέθανε αλλά το 1961 αντιμετώπισε ένα νέο κίνδυνο.
Η τρομοκρατική ομάδα Ο.Α.S. της ζήτησε 50.000 φράγκα, απειλώντας ότι θα της ανατινάξουν το σπίτι.
Η Μπαρντό αρνήθηκε να δώσει τα χρήματα και έγινε ηρωίδα. Ξέσπασε ένα κύμα συμπάθειας ενώ εκατοντάδες γράμματα έφταναν στα χέρια της από κόσμο που της έδινε κουράγιο.
“Ο κινηματογράφος με σκοτώνει”
“Μια μέρα ήμασταν στο αυτοκίνητο και περιμέναμε μια φίλη μας. Μέσα στο ανοιχτό αυτοκίνητο έβλεπαν την Μπριζίτ και την έβριζαν. Βρωμιάρα, πουτάνα… α την είδες, είδες τα μαλλιά της;… Είναι οξυζεναρισμένα… α είναι πιο παχιά από κοντά…”. Τις αντιδράσεις του κόσμου, είχε διηγηθεί στον τύπο μια φίλη της.
Εξαιτίας αυτών των περιστατικών η Μπριζίτ Μπαρντό δεν ήθελε να οδηγεί.
Μια μέρα η “Σίμκα” της έστειλε δώρο ένα αυτοκίνητο γράφοντας στις πινακίδες του την ημερομηνία γέννησης της “1934 Β.Β 75”.
Αντί να το οδηγεί, το δάνειζε σε φίλους της.
Όσο προσπαθούσε να κρυφτεί, το κοινό την ακολουθούσε. Αλλά όταν το κοινό αισθάνθηκε ότι ο μύθος της δεν άντεχε άλλο, αγρίεψε. Μια άλλη φίλη της Μπαρντό είχε πει ότι μεταμφιεζόταν για να μην την αναγνωρίζουν.
“Ήταν στο Σαν Τροπέ. Υπήρχε πολύς κόσμος και για να τους ξεγελάσουμε αποφασίσαμε να μεταμφιεστώ εγώ σε Μπαρντό, αφού της έμοιαζα και λίγο. Πήγα στο αυτοκίνητο ελαφρώς καμουφλαρισμένη, και οι άνθρωποι με ακολουθούσαν, έτσι η Μπριζίτ έβρισκε την ευκαιρία να διαφύγει. Το κόλπο πέτυχε, αλλά το πλήθος μαζεύτηκε γύρω από το αυτοκίνητο και άρχισαν να το τραντάζουν. Πραγματικά τρομοκρατήθηκα. Όταν σκέφτομαι το σοκ που έπαθα, πραγματικά τρέμω”.
Όταν την ανακάλυψε ο Ζακ Λυκ Γκοντάρ και γύρισαν μαζί την “Περσεφόνη”, η καριέρα της απογειώθηκε. Η συνεργασία της με τον πάπα της Νουβέλ Βαγκ ήταν η απάντηση της στους διανοούμενους που την περιφρονούσαν.
Ερωτευμένη με έναν βραζιλιάνο γόη, τον Μπομπ Ζαγκούρι, ταξίδεψε μέχρι το Ρίο, όπου η δημοσιογράφοι την άφησαν για λίγο ήσυχη. Η ανακωχή με τον τύπο ονομάστηκε “η συνθήκη της Κόπα Καμπάνα”.
Το 1966, γνώρισε τον Γερμανό πολυεκατομμυριούχο Γκούντερ Σακς, που είχε τον τίτλο του πλέι-μπόι στους κύκλους των τζετ σετ και είχε κατακτήσει την Τίνα Ωνάση και την Σοράγια. Για να την κερδίσει πέταξε πάνω από τη βίλα της στο Σαν Τροπέ με ελικόπτερο πετώντας της τριαντάφυλλα. Η Μπαρντό ζούσε το όνειρό της.
Στο γάμο τους, της προσέφερε ένα μπρασελέ με ζαφείρια, διαμάντια και ρουμπίνια. Με το γιοτ του, τον “Δράκουλα” γύρισαν όλα τα νησιά της Μεσογείου.
Ωστόσο η πλούσια αλλά επιφανειακή ζωή δεν την κάλυπτε, και το ζευγάρι χώρισε μετά από 3 χρόνια.
Το 1968 η Μπαρντό έπαιξε με τον Σον Κόνερι στο “Σάλακο”. Η ταινία ήταν αποτυχία. Η Μπαρντό δεν έκοβε εισιτήρια πια. Μετά το ’68 η Μπε Μπε αποσύρθηκε από τον κινηματογράφο.
“Ποτέ δεν επέδειξα μεγάλη επιθυμία για να παίξω. Ποτέ η ηθοποιία δεν υπήρξε το επίκεντρο της ζωής μου. Όταν πηγαίνω στο στούντιο, λέω ότι πηγαίνω στο γραφείο. Δεν βαρέθηκα τον κινηματογράφο, ίσως με βαρέθηκε αυτός. Κάνω αυτό που κάνω και στη ζωή μου: φεύγω πρώτη, πριν με εγκαταλείψουν οι άλλοι. Εγώ είμαι αυτή που αποφασίζει”.
Η Μπαρντό αφοσιώθηκε στα ζώα και δήλωνε ανοιχτά τον μισανθρωπισμό της χωρίς υπεκφυγές.
Διαβάστε επίσης στη Μτχ:
Μάικλ Τζάκσον. Ο «γρίφος» της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων και ο μυστηριώδης θάνατος που θεωρήθηκε ανθρωποκτονία…
