Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστό ως ραδιόφωνο τρανζίστορ. Ωστόσο, η ιστορία της μικρής αυτής συσκευής που συντρόφευε επί σειρά ετών τις χαρές και τις λύπες του κόσμου, που κοσμούσε μπαλκόνια και αυλές και ήταν από τις καλύτερες παρέες των οικοδόμων πάνω στις σκαλωσιές στη χώρα μας, ξεκίνησε την πορεία της ως ένα ηλεκτρονικό εξάρτημα και εξελίχθηκε στη ραδιοφωνική συσκευή που έκανε πάταγο στην αγορά και έβαλε τα θεμέλια για την ίδρυση της εταιρίας SONY.
Η εφεύρεση του τρανζίστορ ως εξάρτημα
Κατά τη διάρκεια ενός πειράματος, ο ερευνητής Walter Brittain παρατήρησε ότι ένας κρύσταλλος γερμανίου που είχε επαφές με δύο αγωγούς που βρίσκονταν μακριά ο ένας από τον άλλον, έκανε ενίσχυση. Έτσι, ενημέρωσε άμεσα τους συνεργάτες του στα εργαστήρια της Bell, ότι η μακρόχρονη έρευνα τελικά είχε αποδώσει, έχοντας ως αποτέλεσμα το Τρανζίστορ.
Το επόμενο βήμα ήταν το τρανζίστορ πυριτίου που ρύθμιζε καλύτερα την ισχύ και τη θερμοκρασία. Το πρώτο ραδιόφωνο με τρανζίστορ πυριτίου κατασκευάστηκε το 1954 από τον ειδικό Gordon Teal παλαιότερο συνεργάτη των εργαστηρίων Bell.
Το τρανζίστορ γίνεται ραδιοφωνική συσκευή και δημιουργεί έναν κολοσσό. Την εταιρία SONY.
Ο 38χρονος μηχανικός Μασάρου Ιμπούκα, τον Μάη του 1946 άνοιξε στα ερείπια του βομβαρδισμένου Τόκιο ένα κατάστημα επισκευής ραδιοφώνων. Ένα χρόνο αργότερα μαζί με τον φίλο και συνεργάτη του Ακίο Μορίτα ίδρυσαν την την «Εταιρεία Τηλεπικοινωνιακών Εφαρμογών του Τόκιο» (Tokyo Tsushin Kogyo), η οποία κέρδισε κύρος και αναγνώριση αφού κατασκεύασε το πρώτο μαγνητόφωνο.
Τη δεκαετία του ’50 ο Ιμπούκα θέλησε να εκμεταλλευτεί και να κατοχυρώσει την πατέντα του τρανζίστορ. Έτσι ταξίδεψε στις ΗΠΑ και έπεισε του υπεύθυνους των εργαστηρίων Bell να δώσουν τα δικαιώματα στην εταιρία του. Ο Ιμπούκα, εκτός των άλλων, κατάφερε να «γειώσει» το θόρυβο που είχε δημιουργηθεί γύρω από τις αμερικανικές εταιρίες Regency Electronics και Texas Instruments που κατασκεύασαν ουσιαστικά το πρώτο ραδιόφωνο με τρανζίστορ.
Τα δυο πρώτα επιτυχημένα σε πωλήσεις μοντέλα, έκαναν θραύση κυρίως στην αγορά των ΗΠΑ. Τα TR-72 και TR-63 βρισκόταν στα χέρια σχεδόν κάθε νέου ή νέας της δεκαετίας του ’50. Οι πωλήσεις στην αμερικανική αγορά εκτοξεύθηκαν στη ύψη και μαζί τα κέρδη των δυο συνεταίρων. Έτσι πήραν την απόφαση να αλλάξουν το όνομα της εταιρείας τους από Tokyo Tsushin Kogyo σε Sony, καθώς πλέον ο μεγαλύτερος όγκος των πωλήσεων της εταιρείας τους προερχόταν από το εξωτερικό και κυρίως από τη Βόρεια Αμερική. Η ονομασία SONY είναι συνδυασμός της λατινικής λέξης «sonus» (ήχος) με τη λέξη της αγγλικής αργκό «sonny» (έξυπνος και ευπαρουσίαστος νεαρός άνδρας).
Το 1971 ο Μασάρου Ιμπούκα αποχώρησε λόγω ηλικίας και η διεύθυνση της εταιρίας πέρασε στα χέρια του Ακίο Μορίτα όπου στα μέσα της δεκαετίας του ’70 παρουσίασε το μοντέλο CRF-320A, το πρώτο ραδιόφωνο με ψηφιακή μπάντα.
Το μοντέλο «Internet»… στα μέσα της δεκαετίας του 60! Τυχαία ή προφητική ονομασία;
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 κυκλοφόρησε στην αγορά από την εταιρία «Internet Radio Product Ltd», ένα ραδιόφωνο τρανζίστορ με την ονομασία » Internet».
Στην εποχή μας φαίνεται λίγο παράδοξο, αφού όπως ομολογεί ο κάτοχος του μοναδικού συλλεκτικού κομματιού, Mark Hill, δεν ξέρουμε με ακρίβεια πότε εφευρέθηκε η λέξη ίντερνετ και τι ακριβώς σήμαινε στην πρώτη μορφή της.
Μέσα στις σκέψεις του Hill ήταν και το τι θα είχε συμβεί εάν η εταιρία που το προώθησε είχε κατοχυρώσει τα διακαιώματα της λέξης «internet».
Τα πράγματα ίσως ήταν διαφορετικά για το πορτοφόλι του…
Ο Mark υποστηρίζει πως αντικείμενα τόσο συλλεκτικά όσο το «internet τρανζιστοράκι» του, το οποίο λόγω παλαιότητας το αγόρασε μόλις 20 ευρώ, θα έπρεπε να συλλέγονται από τους μεγάλους επιχειρηματίες για να αποκτούν μεγαλύτερη αξία.
Όπως για παράδειγμα, ο πρώτος υπολογιστής της Apple που πωλήθηκε 320.000 δολάρια.
Οι «κίτρινες μπότες του Σβαρτς» κατασκευάστηκαν αρχικά για τους αγρότες και μετά έγιναν Timberland. Τις καθιέρωσαν οι χιπ χοπ τραγουδιστές και τις φορούσαν οι διασώστες στα συντρίμμια των Δίδυμων Πύργων… 
