Τον Μάιο του 1913, ο Πίτερ Κέρτεν διέρρηξε ένα διαμέρισμα στην Κολωνία.
Σε ένα από τα δωμάτια κοιμόταν ένα κοριτσάκι που φαινόταν περίπου 10 ετών.
Ο Κέρτεν το πλησίασε, χωρίς να το ξυπνήσει.
Τύλιξε τα χέρια του γύρω από το λαιμό της και έσφιξε για μερικά λεπτά, μέχρι που η μικρή ξύπνησε έντρομη και άρχισε να αντιστέκεται.
Ο Κέρτεν συνέχισε να σφίγγει, μέχρι που το κορίτσι έχασε τις αισθήσεις του.
Με το ένα χέρι, παραβίασε τα γεννητικά όργανα του κοριτσιού και με το άλλο, έβγαλε ένα μικρό μαχαίρι από την τσέπη και το πίεσε στο λαιμό του θύματος.
Έκανε δύο οριζόντιες τομές και ένιωσε το αίμα να τον πιτσιλάει.
Τη στιγμή που είδε το αίμα, ήρθε σε οργασμό.
Σηκώθηκε γρήγορα, καθάρισε τα ρούχα του και έφυγε, χωρίς να τον αντιληφθεί κανείς.
Το επόμενο πρωί επέστρεψε στο καφέ απέναντι από το σπίτι, για να ακούσει τις συζητήσεις των γειτόνων, που δήλωναν σοκαρισμένοι.
Απολάμβανε την ταραχή που προκάλεσε.
Για τη δολοφονία της 10χρονης Κριστίν Κλάιν, κατηγορήθηκε ο θείος της, που είχε λογομαχήσει άγρια με τον πατέρα της το βράδυ πριν από την επίθεση.
Τελικά αθωώθηκε, γιατί δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία.
Ωστόσο, ο πραγματικός δολοφόνος φυλακίστηκε, αλλά για τελείως διαφορετικό λόγο.
Η κόλαση του Πίτερ Κέρτεν
Ο Πίτερ Κέρτεν γεννήθηκε στις 26 Μαΐου του 1883 στην Κολωνία της Γερμανίας.
Ήταν ο μεγαλύτερος από 11 αδέλφια και ζούσε στην απόλυτη φτώχεια.
Ο πατέρας τους ήταν μέθυσος, ξυλοκοπούσε τη σύζυγο και τα παιδιά του και βίαζε τις κόρες του.
Όλη η οικογένεια έμενε σε ένα δωμάτιο, με αποτέλεσμα ο Κέρτεν να παρακολουθεί τους επανειλημμένους βιασμούς των αδερφών του.
Σε ηλικία 9 ετών, ο Κέρτεν έκανε βαρκάδα σε μια λίμνη με φίλους του, όταν ένα από τα αγόρια της παρέας έπεσε στο νερό και άρχισε να πνίγεται.
Ένα άλλο αγόρι βούτηξε για να τον σώσει. Ο Κέρτεν κράτησε το κεφάλι του δεύτερου αγοριού κάτω από το νερό, μέχρι που πνίγηκε.
Ένιωσε τρομερή ευχαρίστηση, όταν κατάλαβε τι είχε κάνει.
Λίγα χρόνια αργότερα, άρχισε να εργάζεται για έναν μπόγια που έμενε στο ίδιο κτίριο με τους Κέρτεν.
Ο μπόγιας βασάνιζε τα σκυλιά που έπιανε πριν να τα μαγειρέψει και τα πουλήσει για κρέας.
Δίπλα του, ο Κέρτεν συνειδητοποίησε ότι ο πόνος των άλλων του προκαλούσε σεξουαλική ευχαρίστηση.
Έμπαινε κρυφά σε στάβλους, είχε σεξουαλική επαφή με πρόβατα και στο τέλος της πράξης, τα μαχαίρωνε για να νιώσει την απόλαυση.
Μετά από λίγο, κατάλαβε ότι το σεξ δεν ήταν καν απαραίτητο.
Αρκούσε να δει το αίμα για να έχει οργασμό.
Το 1894 μετακόμισε στο Ντίσελντορφ, ενώ ο πατέρας του καταδικάστηκε για αιμομιξία με τη 13χρονη κόρη του.
Το 1899, ο 16χρονος Κέρτεν αποπειράθηκε να στραγγαλίσει μία κοπέλα με την οποία διατηρούσε σεξουαλικές σχέσεις.
Ήταν η πρώτη φορά που δοκίμασε να προκαλέσει πόνο σε άνθρωπο και η απόλαυση που ένιωσε ήταν ακόμα εντονότερη.
Πέντε χρόνια αργότερα, ο Κέρτεν φυλακίστηκε για μία σειρά από κλοπές και εμπρησμούς. Όχι όμως για τα άλλα του εγκλήματα.
Αποφυλακίστηκε το 1904 και επέστρεψε στη φυλακή, ένα χρόνο αργότερα.
Η δεύτερη κάθειρξη διήρκησε οχτώ χρόνια και κόντεψε να καταστρέψει την ήδη διαταραγμένη ψυχολογία του.
Ενώ όλοι οι υπόλοιποι φυλακισμένοι ικανοποιούνταν με φαντασιώσεις γυμνών γυναικών, ο Κέρτεν σκεφτόταν μαζικές δολοφονίες.
Ήταν η αγαπημένη του ασχολία και ο μοναδικός τρόπος που μπορούσε να ξεχάσει τις κακουχίες της φυλακής.
Αποφυλακίστηκε τον χειμώνα του 1913 και επέστρεψε μετά από λίγους μήνες.
Πρόλαβε όμως στο σύντομο διάστημα που ήταν ελεύθερος, να σκοτώσει την 10χρονη Κριστίν Κλάιν, να στραγγαλίσει μία γυναίκα ονόματι Γκρέρτρουντ Φράνκεν και να επιτεθεί σε άλλα τέσσερα άτομα.
Επέστρεψε στον «έξω κόσμο» το 1921, μετά από άλλη μία οκταετή κάθειρξη για λιποταξία.
Μετακόμισε στο Ντίσελντορφ, παντρεύτηκε, βρήκε δουλειά και ήταν ιδιαίτερα ενεργός συνδικαλιστής.
Για τέσσερα χρόνια, δεν διέπραξε ούτε ένα έγκλημα.
Όμως το 1925 άρχισε πάλι τις επιθέσεις και τους εμπρησμούς.
Τα θύματα του αυτή τη φορά ήταν δύο γυναίκες με τις οποίες είχε ερωτικό δεσμό και επιχείρησε να τις στραγγαλίσει στο σεξ.
Οι κοπέλες επέζησαν και παραδόξως συνέχισαν να συνευρίσκονται μαζί του, μέχρι που έμαθαν ότι ήταν παντρεμένος και τον κατήγγειλαν για αποπλάνηση.
Πέρασε μερικές βδομάδες στη φυλακή.
Το Βαμπίρ του Ντίσελντορφ
Με την αποφυλάκισή του, ξεκίνησε εκ νέου τις επιθέσεις, δριμύτερες από ό,τι στο παρελθόν.
Προσέγγιζε νεαρές κοπέλες, τους πρότεινε να πάνε για ένα ποτό και στον περίπατο της οδηγούσε σε κάποιο σκοτεινό σημείο, όπου προσπαθούσε να τις στραγγαλίσει.
Όταν ο στραγγαλισμός δεν τον ικανοποιούσε, τις μαχαίρωνε μανιασμένα, για να δει το αίμα τους να τρέχει.
Στις εφημερίδες, τον αποκαλούσαν το «Βαμπίρ του Ντίσελντορφ» και πράγματι το αίμα του προκαλούσε ασύλληπτη ευχαρίστηση.
Όπως είπε αργότερα, έπινε το αίμα μερικών θυμάτων του, την ώρα που τα μαχαίρωνε.
Έγλυφε τα ματωμένα δάχτυλά τους και μια φορά, είχε οργασμό ενώ αποκεφάλιζε έναν κύκνο στο πάρκο και ακούμπησε το στόμα του στον κομμένο λαιμό.
Μετά τη 10χρονη Κριστίν Κλάιν το 1913, στραγγάλισε και μαχαίρωσε την 8χρονη Ρόουζ Όλινγκερ το 1929.
Επέστρεψε στο σημείο που είχε αφήσει το πτώμα για να του βάλει φωτιά, αλλά δεν κατάφερε να το κάψει.
Τον Αύγουστο, σκότωσε την ενήλικη Μαρία Χαν, στο πτώμα της οποίας επέστρεψε για να αυνανιστεί.
Λίγες μέρες αργότερα, σκότωσε δύο ανήλικες αδερφές, σε ένα πανηγύρι, ενώ δεκάδες άνθρωποι περπατούσαν μερικά μέτρα πιο δίπλα.
Οι επιθέσεις είχαν πανικοβάλει τους κατοίκους του Ντίσελντορφ, οι οποίοι πίστευαν ότι ο δράστης είχε κάποια σχέση με τον μυστήριο «Αντεροβγάλτη» του Λονδίνου.
Ο δολοφόνος είχε λάβει μυθικές διαστάσεις, εξαιτίας των λεπτομερών περιγραφών που δημοσιεύονταν στις εφημερίδες.
Όταν ανακοινώθηκε η σύλληψή του, όλη η πόλη ακολουθούσε την υπόθεση με κομμένη την ανάσα.
Η σύλληψη του Κέρτεν
Τον Μάιο του 1930, η νεαρή Μαρία Μπάτλις αποβιβάστηκε στο σταθμό του τρένου στο Ντίσελντορφ.
Την προσέγγισε ένας άγνωστος άντρας που της προσέφερε κατάλυμα.
Η κοπέλα τον ακολούθησε, αλλά μετά από λίγο δίστασε, γιατί θυμήθηκε τις ιστορίες για το μυστηριώδες «Βαμπίρ».
Προσπάθησε να απομακρυνθεί, ο άντρας δεν την άφηνε και τότε πλησίασε ο σωτήρας της.
Ήταν ένας άλλος άντρας, περιποιημένος και ευγενικός, που τη βοήθησε να φύγει.
Ο δεύτερος άντρας, που ήταν ο Κέρτεν, της πρότεινε να τη φιλοξενήσει σπίτι του και η Μπάτλις τον ακολούθησε.
Όταν έφτασαν στο διαμέρισμά του και της έδωσε φαγητό, η κοπέλα του είπε ότι άλλαξε γνώμη και ήθελε να φύγει.
Την οδήγησε σε ένα σκοτεινό δασάκι, όπου επιχείρησε να τη βιάσει.
Η Μπάτλις δεν αντιστάθηκε και ο δράστης την άφησε να φύγει, αφού ολοκλήρωσε.
Ήταν σίγουρος ότι δεν αποτελούσε απειλή, αφού δεν θα θυμόταν τον δρόμο για το σπίτι του.
Η κοπέλα όμως όχι μόνο θυμόταν τον δρόμο, αλλά κατέγραψε την επίθεση σε ένα γράμμα που έστειλε σε συγγενή της.
Το γράμμα έφτασε σε λάθος προορισμό και ο παραλήπτης το έδωσε στην αστυνομία, η οποία απευθύνθηκε στην Μπάτλις.
Η κοπέλα επισκέφτηκε το σπίτι του Κέρτεν με τους αστυνομικούς, αλλά ο Κέρτεν τους είδε και πρόλαβε να διαφύγει.
Γνώριζε όμως ότι ήταν θέμα χρόνου να τον συλλάβουν και γι’ αυτό κανόνισε να τον καταδώσει η σύζυγος του για να πάρει και την αμοιβή για τη σύλληψη.
Παραδέχτηκε αμέσως την ενοχή του και περιέγραψε λεπτομερώς όλες τις επιθέσεις, απολαμβάνοντας τη φρίκη που διαγράφηκε στα πρόσωπα των ανακριτών.
Όταν τον ρώτησαν γιατί παραδόθηκε τόσο εύκολα, απάντησε πως αγαπούσε πολύ τη γυναίκα του και ήθελε να της εξασφαλίσει μία καλή ζωή στα γεράματα.
Ο ψυχίατρος Καρλ Μπεργκ, που εξέτασε τον Κέρτεν και βάσισε πάνω στις μαρτυρίες του το βιβλίο: «Ο Σαδιστής», εντυπωσιάστηκε που ο δολοφόνος δεν έδειχνε ίχνος συμπόνιας για τα θύματά του, αλλά ήταν διατεθειμένος να πεθάνει για να βοηθήσει τη γυναίκα του.
Στη δίκη του, ο Κέρτεν υποστήριξε ότι σκότωνε για να τιμωρήσει την άδικη κοινωνία που τον έστειλε στη φυλακή για τόσα χρόνια.
Σύμφωνα με τον ψυχίατρο Μπεργκ, ο Κέρτεν σκότωνε κατά 90% για να ικανοποιήσει τις σαδιστικές, σεξουαλικές του μανίες και κατά 10% λόγω της κοινωνικής αδικίας.
Στις 2 Ιουλίου του 1931, εκτελέστηκε στη γκιλοτίνα.
Πριν από την εκτέλεση, ρώτησε τον Μπεργκ αν θα μπορούσε να ακούσει το αίμα του να τινάζεται από τον κομμένο του λαιμό.
Ο ψυχίατρος τον διαβεβαίωσε ότι οι αισθήσεις του θα λειτουργούσαν για μερικά δευτερόλεπτα μετά τον αποκεφαλισμό και ο Κέρτεν απάντησε:
«Αυτή θα ήταν η μεγαλύτερη απόλαυση από όλες».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ανθρώπινα κομμάτια, κρανία, πολτοποιημένα μέλη. Η τρομοκρατική επίθεση που αντί για την ισραηλινή πρεσβεία έγινε στην καρδιά της Λευκωσίας…
