Η Σοφία Λόρεν, η πιο ωραία γυναίκα της Ιταλίας γεννήθηκε σε ένα μαιευτήριο για ανύπαντρες μητέρες στη Ρώμη.
Η μητέρα της, Ρομίλντα Βιλάνι, είχε κερδίσει ένα διαγωνισμό για σωσίες της διάσημης Σουηδής ηθοποιού, Γκρέτα Γκάρμπο και της έκαναν πρόταση να ταξιδέψει στην Αμερική, για να γίνει ηθοποιός.
Η γονείς της το απαγόρευσαν και για αντίποινα, η νεαρή ερωτεύτηκε ένα οικοδόμο, τον Ρικάρντο Σικολόνε.
Η σχέση ολοκληρώθηκε, αλλά ο οικοδόμος αρνιόταν πεισματικά να την παντρευτεί.
Η ντροπή για τα μέτρα της εποχής ήταν τεράστια.
Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1934, η ανύπαντρη Ρομίλντα έφερε στον κόσμο ένα κοριτσάκι. Την ονόμασε Σοφία.
Η Ρομίλντα, επέστρεψε στο πατρικό της σπίτι, στο μικρό χωριό Ποτσουόλι κοντά στη Νάπολη και ξέχασε τα όνειρά της για μια καριέρα στο Χόλιγουντ.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, απέκτησε άλλη μια κόρη με τον ίδιο άντρα, αλλά παρέμενε ανύπαντρη.
«Σοφία η οδοντογλυφίδα»
Οι πρώτες αναμνήσεις της νόθας Σοφίας ήταν απ’ τον πόλεμο.
Βομβαρδισμοί, πείνα, κακουχίες και πολυκοσμία.
Στο μικρό σπίτι της οικογένειας Βιλάνι έμεναν οχτώ άνθρωποι και για τα πρώτα 15 χρόνια της ζωής της, η Σοφία κοιμόταν στο ίδιο κρεβάτι μαζί με τουλάχιστον άλλα δύο άτομα.
Αν και οι συνθήκες ήταν εξαιρετικά δύσκολες, η οικογένεια ήταν πολύ δεμένη και η Ρομίλντα έκανε τα πάντα για να προστατεύσει τις δύο μικρές κόρες της.
Δυστυχώς, η πείνα θέριζε και το φαγητό ήταν δυσεύρετο.
Η Σοφία ήταν ψηλή και τρομαχτικά αδύνατη.
Παρέμεινε έτσι μέχρι τα πρώτα χρόνια της εφηβείας της, προκαλώντας τις κοροϊδίες των συνομηλίκων της, που την αποκαλούσαν «Οδοντογλυφίδα».
Το σώμα της όμως άλλαξε ξαφνικά στα 14 και οι κοροϊδίες μετατράπηκαν σε σφυρίγματα επιδοκιμασίας.
«Ήταν σαν να αναγεννήθηκα μέσα από ένα αυγό», είχε πει η ίδια σε συνέντευξή της.
Η εντυπωσιακή ομορφιά της έγινε ακόμα πιο αισθητή τον επόμενο χρόνο, όταν έλαβε μέρος σε ένα διαγωνισμό ομορφιάς.
Η μητέρα, έραψε το φόρεμά της από τις κουρτίνες του σπιτιού, σαν μία άλλη Σκάρλετ Ο’Χάρα.
Αν και φτωχικά ντυμένη, η Σοφία έλαμψε και κέρδισε 35 δολάρια και ένα εισιτήριο για τη Ρώμη.
Στην πρωτεύουσα, η 15χρονη Σοφία βρήκε αμέσως δουλειά ως μοντέλο.
Παράλληλα εμφανιζόταν σε ταινία σε ρόλους κομπάρσου, με το όνομα Σοφία Λατσάρο.
Το όνομα Σοφία Λορέν της το έδωσε το 1953, ο σκηνοθέτης της ταινίας «Africa Under the Seas», Τζοβάνι Ροκάρντι.
Θεωρούσε ότι το πραγματικό της όνομα ήταν υπερβολικά «ιταλικό» και γι’ αυτό χρησιμοποίησε το Λόρεν, που ήταν εμπνευσμένο από τη Σουηδή ηθοποιό Μάρτα Τόρεν.
Αν και αργότερα με αυτό το επίθετο η ίδια έγινε παγκόσμια γνωστή, το πρώτο πράγμα που έκανε η Λόρεν όταν έβγαλε δικά της χρήματα, ήταν να αγοράσει το όνομα του πατέρα της για την μικρότερη αδερφή της.
Χρειάστηκε να πληρώσει ένα εκατομμύριο λίρετες, δηλαδή 1.500 ευρώ.
Κάρλο Πόντι
Η καριέρα της Λόρεν απογειώθηκε, όταν γνώρισε τον παραγωγό Κάρλο Πόντι.
Ήταν ένας από τους πιο πετυχημένους Ιταλούς παραγωγούς, είχε ανακαλύψει τη «σεξοβόμβα» Τζίνα Λολομπριτζίτα και στη Λόρεν έβλεπε την ίδια συγκλονιστική ομορφιά.
Δεν συμφωνούσαν όλοι με την άποψή του.
Σε μία από τις πρώτες της οντισιόν, της είπαν ότι είχε πολύ μακριά μύτη, τεράστιο στόμα, και έπρεπε να αδυνατίσει.
Η Λόρεν αρνήθηκε και ο Πόντι εκμεταλλεύτηκε αυτά τα «ελαττώματα» προς όφελός της.
Στα 19, η Λόρεν έγινε η μούσα και η ερωμένη του.
Ο Πόντι ήταν παντρεμένος και είχε δύο παιδιά. Αν και ήθελε να παντρευτεί τη Λόρεν, το διαζύγιο απαγορευόταν από τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία.
Η Λόρεν, η νόθα κόρη ενός παράνομου ζευγαριού, που αποζητούσε πάντα τη σταθερότητα ενός γάμου, κατέληξε να γίνει η ερωμένη ενός οικογενειάρχη.
Ο χειρότερός της εφιάλτης είχε γίνει πραγματικότητα.
Παρ’ όλα αυτά, συνέχισε να ζει με τον Πόντι, ο οποίος εκτός από εραστής ήταν και μία πατρική φιγούρα, το σημαντικότερο στήριγμά της και μόνιμος σύντροφός της.
Έμειναν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής του, το 2007, αν και δεν έλειψαν οι «εξωτερικοί πειρασμοί».
Ένας από αυτούς ήταν και ο Κάρι Γκραντ, ένας από τους μεγαλύτερους σταρ και καρδιοκατακτητές του Χόλιγουντ.
Η πρόταση γάμου απ’ τον Κάρι Γκραντ
Το 1956, ύστερα από μια σειρά πετυχημένων ιταλικών ταινιών, ο Πόντι έστειλε τη Λόρεν στην Αμερική, για να γνωρίσει τους ηθοποιούς που επρόκειτο να συνεργαστεί στην πρώτη αμερικάνικη παραγωγή της ζωής της, την ταινία του Στάνλι Κρέιμερ, «Υπερηφάνεια και Πάθος».
Σε ένα από τα πάρτι του Κρέιμερ, η Λόρεν γνώρισε τον Κάρι Γκραντ.
Την επόμενη μέρα και κάθε μέρα για πολλούς μήνες, της έστελνε λουλούδια.
Πήγαιναν για φαγητό κάθε βράδυ και μιλούσαν συνέχεια στο τηλέφωνο.
Μετά από λίγο καιρό, ο Γκραντ εκμυστηρεύτηκε ότι ήθελε να την παντρευτεί.
Η Λόρεν το σκέφτηκε πολύ σοβαρά, αλλά τελικά έμεινε με τον Πόντι.
Πολλοί εξεπλάγησαν που απέρριψε τον Κάρι Γκραντ για τον Πόντι, που ήταν 22 χρόνια μεγαλύτερος της, πολλούς πόντους κοντύτερος και στην εμφάνιση υστερούσε του ηθοποιού.
Η Λόρεν απάντησε: «Έπρεπε να κάνω μία επιλογή. Ο Κάρλο ήταν Ιταλός, ανήκε στον κόσμο μου. Αγαπούσα το σύζυγό μου, ήμουν πολύ κοντά με τον Κάρι, αλλά ήμουν 23 χρονών. Δεν μπορούσα να παντρευτώ ένα γίγαντα από μία άλλη χώρα και να αφήσω τον Κάρλο. Ήταν πολύ μεγάλο βήμα».
Τελικά αποδείχτηκε ότι και ο γάμος με τον Πόντι ήταν εξίσου δύσκολος.
Ο Πόντι κατάφερε να πάρει διαζύγιο στο Μεξικό και παντρεύτηκε τη Λόρεν, αλλά το Βατικανό δεν δέχτηκε το διαζύγιο και τον κατηγόρησε ως δίγαμο.
Ήταν μία τραγωδία για την Λόρεν, που ένιωθε ότι ήταν εξόριστη από την αγαπημένη της πατρίδα.
Όταν επέστρεψαν στην Ιταλία το 1962, δεν μπορούσαν να εμφανιστούν δημοσίως ως ζευγάρι και έπρεπε να μένουν χωριστά.
Η πολυπόθητη οικογένεια φάνταζε ακόμα ένα άπιαστο όνειρο για τη Λόρεν.
Η «σεξοβόμβα» που πήρε Όσκαρ
Αν και γνώρισε τεράστια επιτυχία παγκοσμίως, η Λόρεν είχε τη φήμη της σεξοβόμβας και λιγότερο της ταλαντούχου ηθοποιού.
Ήταν μία ακόμα πληθωρική, μεσογειακή καλλονή που αντιπροσώπευε το φλογερό ταμπεραμέντο των Ιταλών.
Η ταινία που την καταξίωσε ως ηθοποιό ήταν «Η Ατιμασμένη»,του 1960.
Η Λόρεν υποδύθηκε μία μητέρα του β’ παγκοσμίου πολέμου, που βιάζεται από στρατιώτες.
Η ερμηνεία της βραβεύτηκε με το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, το πρώτο που δόθηκε σε ηθοποιό σε ξενόγλωσση ταινία.
Την επαγγελματική επιτυχία ακολούθησε η οικογενειακή ευτυχία.
Το 1968, η Σοφία Λόρεν απέκτησε το πρώτος της παιδί, τον Κάρλο Πόντι Τζούνιορ, ύστερα από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες.
Επειδή υπήρχε μεγάλος κίνδυνος αποβολής, πέρασε και τους 9 μήνες της κύησης στο κρεβάτι.
Το ίδιο έκανε και με τον δεύτερο γιο της, Εντουάρντο, που γεννήθηκε το 1972.
Το κυνηγητό απ’ τις αρχές
Το 1977, ο Κάρλο Πόντι ελέγχθηκε από τις ιταλικές αρχές επειδή σκόπευε να μεταφέρει την επιχείρησή του εκτός Ιταλίας, χωρίς να πάρει την άδεια της ιταλικής κυβέρνησης.
Τέτοιες κινήσεις ήταν παράνομες στην Ιταλια του ’70 και το διάσημο ζευγάρι έμπλεξε σε τεράστιους μπελάδες.
Η βίλα του στη Ρώμη κατασχέθηκε και κάθε κίνησή τους εξετάζονταν εξονυχιστικά.
Σταμάτησαν τη Λόρεν στο αεροδρόμιο της Ρώμης, καθώς μετέφερε πίνακες αξίας 6,7 εκατομμυρίων δολαρίων.
Το 1979, ο Πόντι καταδικάστηκε για λαθρεμπόριο έργων τέχνης, αρχαιοκαπηλία και του επιβλήθηκε πρόστιμο 26 εκατομμυρίων δολαρίων.
Το 1982, η Λόρεν φυλακίστηκε 15 μέρες για φοροδιαφυγή.
Σύμφωνα με τις κατηγορίες, είχε δηλώσει το 60% των εσόδων της, αντί το 70%.
Η Λόρεν ισχυρίστηκε ότι ήταν λάθος του λογιστή της, αλλά πέρασε δύο βδομάδες στο κελί, με δεκάδες φωτογράφους να την περιμένουν έξω από τη φυλακή.
Το 2013, τα ιταλικά δικαστήρια αποφάσισαν ότι η φορολογική δήλωση της Λόρεν ήταν σύμφωνη με το νόμο και η ηθοποιός αθωώθηκε.
Η απόλυτη Ιταλίδα σταρ
«Είναι σαν να βλέπεις όλη την Ιταλία να περπατά. Εδώ είναι ο Πύργος της Πίζας, εδώ είναι το Παλάτσο Πίτι, εδώ το Ουφίτσι… οι γόνδολες της Βενετίας»
Έτσι περιέγραψε ο Ιταλός ηθοποιός Ρομπέρτο Μπενίνι, τη Σοφία Λόρεν.
Προσπάθησε να γίνει σταρ του Χόλιγουντ με αμερικάνικες παραγωγές, αλλά η πραγματική επιτυχία ήρθε όταν επέστρεψε στην πατρίδα της.
Για σαράντα χρόνια, πρωταγωνιστούσε στο πλευρό του Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και χιλιάδες θεατές ξεκαρδίζονταν με τα καμώματά τους.
Αν και μένει στην Ελβετία εδώ και δεκαετίες, η Λόρεν παραμένει το σύμβολο της Ιταλίας.
Η εξομολόγηση της Σοφία Λόρεν για το φλογερό ειδύλλιο με τον Κάρι Γκράντ και το «μακρύ χέρι» του Μάρλον Μπράντο. «Ήμουν ερωτευμένη με τον άνδρα μου. Είχα αισθανθεί τρυφερότητα για τον Κάρι, αλλά ήμουν 23 και δεν μπορούσα να αποφασίσω»… 
