H αντεπίθεση του ρώσικου στρατού ενάντια στη Γερμανία ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1945 με αποκορύφωμα τη Μάχη του Βερολίνου, που σήμανε και το τέλος του πολέμου.
Ο Χίτλερ σε μια ύστατη προσπάθεια, συγκέντρωσε όλους τους άντρες που του απέμειναν και τους κάλεσε να εκτελέσουν τα τελευταία τους καθήκοντα.
Ο Κόκκινος Στρατός πλησίαζε επικίνδυνα τη γερμανική πρωτεύουσα, αποτελούμενος από 2.500.000 άντρες και χιλιάδες άρματα μάχης και πυροβόλα.
Οι Γερμανοί με αντιαεροπορικά και με οχυρώσεις προσπάθησαν να καθυστερήσουν τους Σοβιετικούς, οι οποίοι μετά από σκληρές μάχες, κατάφεραν να σπάσουν τη γερμανική αντίσταση και να περικυκλώσουν την πόλη.
Η αιματηρή μάχη μέσα στο Βερολίνο, μεταξύ του σοβιετικού στρατού και των υπερασπιστών της πόλης, ισοπέδωσε τη πρωτεύουσα της Γερμανίας. Κάθε δρόμος και σπίτι του Βερολίνου ήταν πεδίο μάχης για τους στρατιώτες.
Η επίθεση των Σοβιετικών ξεκίνησε τέλη Απρίλη και σκόπευαν να καταλάβουν το Βερολίνο έως την πρωτομαγιά, που ήταν εθνική εορτή για τη Ρωσία.
Στις 2 Μαΐου, ύστερα από την ολοκληρωτική επικράτησή τους, το Βερολίνο παραδόθηκε και οι μάχες σταμάτησαν.
Η επίσημη συνθηκολόγηση μεταξύ Γερμανών και συμμαχικών δυνάμεων υπογράφτηκε στις 8 Μαΐου του 1945, η οποία ανακηρύχτηκε Ημέρα Νίκης για την Ευρώπη. Χιλιάδες άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν τη λήξη του πολέμου. Η επόμενη μέρα βρήκε το Βερολίνο, όπως και την υπόλοιπη Ευρώπη γεμάτο ερείπια και αποκαΐδια.
Το μεγαλύτερο μέρος τη πόλης είχε βομβαρδιστεί από τις αεροπορικές επιδρομές και εκατοντάδες κτίρια και δρόμοι καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Άρματα μάχης κυκλοφορούσαν στους δρόμους και το Βερολίνο δεν θύμιζε σε καμία περίπτωση τη σημερινή πολυπολιτισμική πρωτεύουσα της Γερμανίας.
Η αντίθεση του Βερολίνου του τότε και του σήμερα αποτυπώνεται στις φωτογραφίες.
Ο φωτογράφος του Reuters, Φαμπρίτσιο Μπενς, αγόρασε την ίδια κάμερα, τύπου FED που είχε χρησιμοποιήσει και ο Ρώσος συνάδελφός του, Γκεόργκι Σαμσόνοβ. Τράβηξε ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τις ίδιες γωνίες λήψης, όπως είχε κάνει και εκείνος πριν από εβδομήντα χρόνια.
