Πριν από 27 χρόνια ξέσπασε το μεγαλύτερο σκάνδαλο στη μέχρι τότε ιστορία της Ολυμπιάδας. Ο επικός αγώνας ταχύτητας ανάμεσα στον Μπεν Τζόνσον και τον Κάρλ Λιούις, εξελίχθηκε σε μια σελίδα ντροπής στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού.
Το χρονικό του αγώνα
Στις 24 Σεπτεμβρίου 1988 οκτώ διάσημοι σπρίντερ ήταν έτοιμοι να μονομαχήσουν στους Ολυμπιακούς αγώνες της Σεούλ για το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα.
Η μονομαχία Μπεν Τζόνσον – Καρλ Λιούις καθήλωνε όσο καμία άλλη στο παρελθόν.
Είχε προκαλέσει ανυπομονησία και έκρηξη αγωνίας σε όλο τον πλανήτη.
Ο Μπεν Τζόνσον ήταν εκρηκτικός στην εκκίνηση και ο Καρλ Λιούις ανέβαζε ταχύτητα πριν από τον τερματισμό.
Ήταν και οι δύο κορυφαίοι. Η αναμέτρησή τους προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση.
Με διαφορά κλασμάτων του δευτερολέπτου, ο Καναδός Μπεν Τζόνσον, τερμάτισε πρώτος με το παγκόσμιο ρεκόρ των 9.79 δευτερολέπτων και φόρεσε το χρυσό μετάλλιο στο στήθος, αφήνοντας δεύτερο τον Αμερικανό Καρλ Λιούις με 9.92 δευτερόλεπτα.
Στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε είχε δηλώσει «Το όνομά μου είναι Μπέντζαμιν Σινκλέρ Τζόνσον Τζούνιορ και αυτό το παγκόσμιο ρεκόρ θα διαρκέσει 50 χρόνια – ίσως και 100. Και ακόμα και εάν κάποιος το «σπάσει» μπορεί να κερδίσει ένα παγκόσμιο ρεκόρ, όμως το χρυσό μετάλλιο είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί κανείς πάρει από εμένα».
Και όμως οι εξελίξεις το επόμενο 24ωρο ήταν δραματικές.
Το σκάνδαλο
Την επόμενη μέρα, στο Ολυμπιακό Κέντρο Ελέγχου Ντόπινγκ – που βρισκόταν κοντά στο σημείο της δόξας του Καναδού πρωταθλητή- η ανάλυση των δειγμάτων ούρων του Τζόνσον έδειξε χρήση απαγορευμένων ουσιών και συγκεκριμένα του στεροειδούς, στανοζολόλης.
Επικράτησε σοκ.
Ο Τζόνσον υποστήριζε ότι ήταν αθώος.
Με συνοδεία 30 σωματοφύλακες και αστυνομικούς, έφυγε εσπευσμένα για τον Καναδά. Όταν επέστρεψε στη γενέτειρα του δήλωσε: «ποτέ εν γνώσει μου δεν έχω πάρει παράνομα ναρκωτικά». Μια συνηθισμένη δικαιολογία από αθλητές που πιάνονταν ντοπαρισμένοι.
Στην αυτοβιογραφία του χρόνια αργότερα, ο Λιούις είχε πει ότι «στην πίστα παρατήρησα ότι τα μάτια του ήταν πολύ κίτρινα, το οποίο είναι ένα σημάδι της χρήσης στεροειδών».
Ακολούθησαν δίκες και ο Τζόνσον μιλούσε πάντα για σαμποτάζ και στημένο παιχνίδι εις βάρος του.
Είχε κατηγορήσει επανειλημμένα έναν μυστηριώδη άντρα που βρισκόταν στην αίθουσα ελέγχου για ντόπινγκ, όπου ο Τζόνσον ήπιε περίπου 10 μπύρες χαμηλής περιεκτικότητας σε οινόπνευμα για να μπορέσει να ουρήσει και να δώσει δείγμα. «Στην αίθουσα δοκιμών, ένας άντρας με πλησίασε και μου έδωσε ένα μπουκάλι», είπε. «Το πήρα από αυτόν και το ήπια. Όταν τελείωσε αυτή η μπύρα όμως, βρήκα μια δύσοσμη «κίτρινη κολλώδη ουσία» στο κάτω μέρος της φιάλης». Ένας εκπρόσωπος της ΔΟΕ επιβεβαίωσε ότι υπήρξαν μη εξουσιοδοτημένα άτομα στο χώρο εξέτασης.
Η αλήθεια
Ένα χρόνο αργότερα ο ίδιος ο Τζόνσον άλλαξε στάση και παραδέχθηκε ότι έπαιρνε απαγορευμένες ουσίες. Στη δίκη που έγινε στον Καναδά, παραδέχτηκε ότι έκανε χρήση αναβολικών από το 1981 μέχρι το 1988, αλλά πάντα κατάφερνε να ξεφεύγει από τους ελέγχους, με εξαίρεση τον αγώνα της Σεούλ.
Όπως ισχυρίστηκε, του την είχαν στημένη και το τεστ βγήκε θετικό στον αγώνα της Σεούλ, αλλιώς θα τον άφηναν όπως συνέβαινε και τις άλλες φορές.
Το 2010 ο Τζόνσον δημοσίευσε ένα βιβλίο στο οποίο ονόμασε τον μυστηριώδη άνδρα που του έδωσε τη μπύρα στην αίθουσα ελέγχου. Ήταν ο Άντρε Τζάκσον, ο οποίος, όπως είπε, ήταν ένας οικογενειακός φίλος του Καρλ Λιούις. Στη δική του αυτοβιογραφία, που δημοσιεύθηκε το 1990, ο Λιούις παραδέχθηκε ότι ο Τζάκσον ήταν στην αίθουσα δοκιμών και ότι δεν θα έπρεπε να ήταν εκεί.
Ο «βρώμικος» αγώνας
Το 2003 ο Γουέντ Έξουμ, υψηλόβαθμο στέλεχος της αμερικανικής ολυμπιακής επιτροπής, έφερε στο φως τα στοιχεία που έδειχναν ότι και ο Καρλ Λιούις είχε βρεθεί θετικός στη χρήση αναβολικών, λίγους μήνες πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ.
Ωστόσο, η υπόθεση συγκαλύφθηκε από τις αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ και ο Λιούις δεν τιμωρήθηκε.
Από τους οκτώ φιναλίστ της κούρσας, οι έξι βρέθηκαν κάποια στιγμή μπλεγμένοι με αναβολικά.
Πρώτος ο Καναδός Μπεν Τζόνσον, αργότερα ο Αμερικανός Καρλ Λιούις , τρίτος ο Βρετανός Λίνφορντ Κρίστι, τέταρτος ο Αμερικανός Ντένις Μίτσελ , πέμπτος ο Καναδός Ντεσάι Γουίλιαμς και τέλος ο Τζαμαϊκανός Ρέι Στιούαρτ.
Για αυτό και αυτός ο αγώνας δρόμου θεωρείται ακόμα και σήμερα ο πιο «ο πιο βρώμικος αγώνας στην ιστορία του στίβου».
Ίσως άδικα γιατί ακολούθησαν και άλλα σκάνδαλα με δεκάδες ντοπαρισμένους αθλητές ειδικά στην πάλη.
Τα αναβολικά ήταν τόσο απαραίτητα για τις υψηλές επιδόσεις όσο και η προπόνηση. Το θέμα ήταν να μην ανιχνεύονται.
Το 2013, ο 50χρονος Τζόνσον δήλωσε: «Μετά από 2,5 δεκαετίες τιμωρούμαι ακόμα για κάτι που πράγματι έκανα. Υπάρχουν άνθρωποι που σκότωσαν και βίασαν, που πήγαν φυλακή και βγήκαν. Εγώ απλά έσπασα τους κανόνες στο άθλημά μου και ακόμα σταυρώνομαι».
Δείτε την κούρσα:
