Γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια ότι τα δακτυλικά αποτυπώματα κάθε ανθρώπου είναι μοναδικά και παραμένουν αναλλοίωτα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, αποτελώντας ένα αλάνθαστο στοιχείο αναγνώρισης.
Οι αρχαίοι Ασσύριοι και Κινέζοι χρησιμοποιούσαν τα δακτυλικά αποτυπώματα για να υπογράφουν νομικά έγγραφα.
Στη σύγχρονη όμως εποχή χρησιμοποιούνται κυρίως στο χώρο της εγκληματολογίας και αυτό συμβαίνει επειδή όταν τα δάχτυλα μας έρθουν σε επαφή με οποιαδήποτε λεία και σκληρή επιφάνεια οι εκκρίσεις του δέρματος αφήνουν πάντα ίχνη.
Ακόμα όμως και αν τα αποτυπώματα δεν είναι ορατά ή το υλικό της επιφάνειας είναι πορώδες, μπορεί να επιτευχθεί ανάκτηση των αποτυπωμάτων κατόπιν ειδικής επεξεργασίας με χημικές ουσίες.
Αυτά τα ίχνη με τη βοήθεια ειδικής σκόνης που διαθέτουν στα εγκληματολογικά εργαστήρια και κατόπιν επεξεργασίας, μετατρέπονται σε φωτογραφίες και μπαίνουν στο αρχείο.
Στην Ινδία του 1890 η πρώτη εφαρμογή της «εφεύρεσης» Γκάλτον
Γύρω στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Βρετανός επιστήμονας Σερ Φράνσις Γκάλτον πρότεινε ένα σύστημα ταξινόμησης με τη χρήση των αποτυπωμάτων και των δέκα δαχτύλων, μια μέθοδος που έφτασε ως στις μέρες μας.
Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Βρετανό διευθυντή της Αστυνομίας Σερ Έντουαρντ Ρίτσαρντ Χένρυ στη Βεγγάλη της Ινδίας προκειμένου να ταυτοποιούνται οι εγκληματίες κατά τη δεκαετία του 1890.
Ο Χένρυ στη συνέχεια έφερε αυτό το σύστημα στο Λονδίνο το 1901 από όπου εξαπλώθηκε άμεσα σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Το παλιό σύστημα Bertillon
Πριν από την εύρεση των δακτυλικών αποτυπωμάτων, οι εγκληματίες ταυτοποιούνταν από διάφορες άλλες μετρήσεις και σωματικά χαρακτηριστικά όπως επίσης από το χρώμα των ματιών και τυχόν ουλές.
Η χρήση όμως αυτών των ανθρωπομετρικών στοιχείων που ονομαζόταν σύστημα Μπέρτιλον, δεν είχε την ίδια ακρίβεια και αξιοπιστία με τα δακτυλικά αποτυπώματα.
Σήμερα η μέθοδος των δακτυλικών αποτυπωμάτων χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο.
Στην εποχή των υπολογιστών τα δακτυλικά αποτυπώματα ψηφιοποιούνται και αποθηκεύονται ηλεκτρονικά.
Η μεγαλύτερη συλλογή πληροφοριών και ηλεκτρονικής αποθήκευσης δακτυλικών αποτυπωμάτων βρίσκεται σε ειδική υπηρεσία του FBΙ με αποτυπώματα άνω των 80 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Με τη βοήθεια αυτής της βάσης δεδομένων, οι αστυνομικές αρχές των ΗΠΑ μπορούν με ένα κλικ να ταυτοποιήσουν οποιονδήποτε άνθρωπο με ποινικό μητρώο του οποίου τα δακτυλικά αποτυπώματα βρίσκονται στον τόπο του εγκλήματος.