Η έρευνα ξεκίνησε από αέρος πριν από δύο χρόνια πάνω από την πυκνή ζούγκλα της Ονδούρας για να επιβεβαιώσει τους ντόπιους θρύλους που έλεγαν ότι υπήρχε μια χαμένη αρχαία πόλη που συνόρευε με την αυτοκρατορία των Μάγια.
Σύμφωνα με τους μύθους, η πόλη είχε ως άρχοντα έναν θεό με τη μορφή πιθήκου, που είχε απαγάγει μαζί με τους συντρόφους του τις πιο όμορφες κοπέλες της περιοχής για να τεκνοποιήσει. Από την ένωση των θεών πιθήκων με τις κοινές θνητές προέκυψε μια φυλή ανθρωπόμορφων πιθήκων.
Αρχικά οι αρχαιολόγοι ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν την La Giudad Blanca, δηλαδή τη Λευκή Πόλη, πιο γνωστή ως η «χαμένη πόλη του θεού των πιθήκων». Δεν περιορίστηκαν στην εναέρια καταγραφή, αλλά έκαναν και επίγεια αποστολή ώστε να εντοπίσουν θαμμένα ευρήματα του αρχαίου πολιτισμού. Όπως αναφέρει το περιοδικό National Geographic, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν τύμβους, μια πυραμίδα, πλατείες, αναχώματα και δεκάδες γλυπτά που ανήκουν σε έναν μυστηριώδη πολιτισμό που παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστος.
Αρχικά οι αρχαιολόγοι ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν την La Giudad Blanca, δηλαδή τη Λευκή Πόλη, πιο γνωστή ως η «χαμένη πόλη του θεού των πιθήκων». Δεν περιορίστηκαν στην εναέρια καταγραφή, αλλά έκαναν και επίγεια αποστολή ώστε να εντοπίσουν θαμμένα ευρήματα του αρχαίου πολιτισμού. Όπως αναφέρει το περιοδικό National Geographic, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν τύμβους, μια πυραμίδα, πλατείες, αναχώματα και δεκάδες γλυπτά που ανήκουν σε έναν μυστηριώδη πολιτισμό που παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστος.
Το ιστορικό των αναζητήσεων
Η «Λευκή Πόλη» είναι μια πόλη θρύλος που λέγεται ότι βρισκόταν μέσα στα παρθένα δάση της Mosquitia στην ανατολική Ονδούρα. Ο Ισπανός κατακτητής Έρναν Κορτές αναφέρει ότι γνώριζε από αξιόπιστες πηγές ότι υπήρχε αυτή η πόλη, αλλά δεν είχε καταφέρει ποτέ να την εντοπίσει.
Το 1927 ο πιλότος Τσάρλς Λίντμπεργκ ανέφερε ότι κατά την διάρκεια μιας πτήσης πάνω από την ανατολική Ονδούρα, είδε μνημεία κατασκευασμένα από λευκή πέτρα.
Μέχρι το 1930 υπήρχαν φήμες για ένα μέρος που ονομαζόταν πόλη του θεού των πιθήκων και το 1939, ο Θήοντορ Μορντ, λάτρης των περιπετειών και των ταξιδιών, ισχυρίστηκε ότι την εντόπισε.
Μάλιστα, έφερε στις ΗΠΑ χιλιάδες χειροτεχνήματα για να το αποδείξει.
Σύμφωνα με τον Μορντ, οι ιθαγενείς έλεγαν ότι ένα τεράστιο άγαλμα πιθήκου ήταν θαμμένο εκεί.
Ο ερευνητής δεν αποκάλυψε ποτέ την ακριβή τοποθεσία της πόλης επειδή φοβόταν ότι διάφοροι τυχοδιώκτες θα τη λεηλατούσαν, όμως ο ίδιος πέθανε πριν προλάβει να επιστρέψει στην περιοχή για να πραγματοποιήσει οργανωμένες ανασκαφές.
Δημοσιεύτηκε στο The American Weekly, στις 22 Σεπτεμβρίου 1940
Το 1952 ο εξερευνητής Tibor Sekelj έψαξε για την πόλη σε μια αποστολή χρηματοδοτούμενη από το υπουργείο Πολιτισμού της Ονδούρας, αλλά γύρισε με άδεια χέρια.
Οι έρευνες συνεχίστηκαν στην δεκαετία του 1990 και το 2012 έγινε η πρώτη σημαντική ανακάλυψη.
Η εναέρια έρευνα αποκαλύπτει τα κρυμμένα μνημεία
Τον Μάιο του 2012, μια ομάδα ερευνητών υπό τον κινηματογραφιστή Στηβ Έλκινς πραγματοποίησε έρευνα από αέρος στην περιοχή La Mosquitia της Ονδούρας χρησιμοποιώντας ειδικούς αισθητήρες LiDAR.
Η έρευνα αυτή αποκάλυψε στοιχεία ανθρώπινου πολιτισμού που εκτείνονταν πάνω από ένα μίλι μέσα στην κοιλάδα προκαλώντας το ενδιαφέρον των ΜΜΕ για την πιθανή ανακάλυψη της χαμένης πόλης.
Όμως, η αρχαιολόγος Ρόζμαρι Τζόυς αμφισβήτησε ανοιχτά την όποια σχέση των ευρημάτων με την μυθική πόλη και κατέκρινε την υπερπροβολή του θέματος.
Τον Μάιο του 2013 περαιτέρω ανάλυση των ευρημάτων με LiDAR αποκάλυψε μεγάλα οικοδομήματα μέσα στην ζούγκλα. Τότε αποφασίστηκε πως μόνο μια επιτόπια εξερεύνηση θα μπορούσε να λύσει το μυστήριο.
Η έρευνα αυτή αποκάλυψε στοιχεία ανθρώπινου πολιτισμού που εκτείνονταν πάνω από ένα μίλι μέσα στην κοιλάδα προκαλώντας το ενδιαφέρον των ΜΜΕ για την πιθανή ανακάλυψη της χαμένης πόλης.
Όμως, η αρχαιολόγος Ρόζμαρι Τζόυς αμφισβήτησε ανοιχτά την όποια σχέση των ευρημάτων με την μυθική πόλη και κατέκρινε την υπερπροβολή του θέματος.
Τον Μάιο του 2013 περαιτέρω ανάλυση των ευρημάτων με LiDAR αποκάλυψε μεγάλα οικοδομήματα μέσα στην ζούγκλα. Τότε αποφασίστηκε πως μόνο μια επιτόπια εξερεύνηση θα μπορούσε να λύσει το μυστήριο.
Η επιτόπια έρευνα επιβεβαιώνει ύπαρξη αρχαίων μνημείων
Μια ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλής τον Κρίστοφερ Φίσερ από το πανεπιστήμιο του Κολοράντο, ολοκλήρωσε την έρευνα μέσα στη ζούγκλα και ανακοίνωσε με ενθουσιασμό ότι βρέθηκε ένα εκτεταμένο συγκρότημα από πλατείες, τύμβους, αναχώματα, πυραμίδες, αρδευτικά κανάλια, δεξαμενές και πέτρινα γλυπτά τα οποία βρέθηκαν άθικτα από τότε που ερήμωσε η πόλη χιλιάδες χρόνια πριν.
«Σε αντίθεση με τον κοντινό σε απόσταση πολιτισμό των Μάγια, αυτός ο χαμένος πολιτισμός δεν έχει μελετηθεί επαρκώς και παραμένει άγνωστος» γράφει το National Geographic. Είναι τόσο άγνωστος αυτός ο πολιτισμός ώστε οι αρχαιολόγοι δεν έχουν βρει όνομα γι ‘αυτόν.
Μέχρι τώρα, η ομάδα εντόπισε 52 έργα που διακρίνονταν από την επιφάνεια της γης ανάμεσα στα οποία υπήρχαν έδρανα και αγγεία διακοσμημένα με φιγούρες ζώων. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι χιλιάδες ακόμη έργα ίσως βρίσκονται θαμμένα κάτω από την επιφάνεια της γης.
Το πιο εντυπωσιακό εύρημα είναι το ομοίωμα ανθρώπου – ιαγουάρου που συμβολίζει το πνεύμα ενός μάγου- ιερέα. Μια άλλη εκδοχή συνδέει αυτό το έργο με κάποιες θρησκευτικές τελετές που χαρακτήριζαν την αρχαία κολομβιανή ζωή.
Ο Όσκαρ Νηλ Κρουζ, επικεφαλής αρχαιολόγος στο Ινστιτούτο της Ονδούρας, εκτιμά ότι τα ευρήματα χρονολογούνται γύρω στο 1400-1000 π. Χ, αν και αυτό δεν έχει επιστημονικά αποδειχθεί.
Οι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι τα ερείπια ίσως να μην ανήκουν μόνο σε μια πόλη, σύμφωνα με τους μύθους, αλλά σε περισσότερες από μία πόλεις που ανήκουν σε έναν χαμένο πολιτισμό.
Ίσως πρόκειται για την ανακάλυψη ενός αρχαίου, σπουδαίου και άγνωστου πολιτισμού.
