“Εμείς οι νεφόπληκτοι” έγραφε η εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” τον Νοέμβριο του 1981.
Η ατμόσφαιρα στην Αθήνα ήταν αποπνικτική, οι καρδιοπαθείς κινδύνευαν και αρκούσε μία βόλτα στο κέντρο της πόλης για να μαυρίσουν το δέρμα και τα μαλλιά από το νέφος.
Το επιτρεπόμενο όριο των οξειδίων του αζώτου ήταν 200 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο, αλλά στην Αθήνα έφταναν καθημερινά τα 450.
Οι εφημερίδες εκλιπαρούσαν τον κόσμο να μην χρησιμοποιεί Ι.Χ. στο κέντρο χωρίς σοβαρό λόγο.
Στις 21 Απριλίου του 1981 χιλιάδες Αθηναίοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Κοτζιά για να διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση και να απαιτήσουν μέτρα για τον περιορισμό του νέφους.
“Το νέφος σκοτώνεται με μέτρα και όχι με λόγια”, κραύγαζαν οι διαδηλωτές, που κατηγορούσαν την κυβέρνηση για απραξία.
Οι Αθηναίοι ταλαιπωρούνταν από το νέφος ήδη από τη δεκαετία του ’70, αλλά οποιαδήποτε κίνηση είχε γίνει για να καταπολεμηθεί, δεν προχώρησε ποτέ.
Ώσπου τελικά, τον Δεκέμβριο του 1981, η κυβέρνηση Παπανδρέου εξήγγειλε νέα μέτρα.
Κύριος στόχος τους ήταν η βιομηχανίες, τις οποίες αφορούσαν τα μέτρα αντιρύπανσης που θα είχαν άμεση και μόνιμη εφαρμογή.
Ψηφίστηκαν όμως και έκτακτα μέτρα, ανάμεσα στα οποία ήταν και η εναλλάξ κυκλοφορία των Ι.Χ στο μικρό δακτύλιο του κέντρου, τα λεγόμενα “μονά – ζυγά”.
Τα έκτακτα μέτρα θα εφαρμόζονταν περιστασιακά και μόνο όταν τα επίπεδα ρύπανσης ανέβαιναν επικίνδυνα.
Φυσικά εφαρμόστηκαν μόνιμα, καθώς και μειώθηκε σχετικά η ρύπανση, αλλά ανακουφίστηκε κάπως και το τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα.
Όπως πάντα ξέσπασαν αντιδράσεις.
Άλλοι φορείς ήθελαν να διευρυνθεί ο δακτύλιος και να περιλαμβάνει περισσότερες περιοχές, ενώ άλλοι θεωρούσαν τα μέτρα υπερβολικά αυστηρά.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων τόνιζε ότι οι αποφάσεις είχαν παρθεί βιαστικά, χωρίς να μελετηθούν οι επιπτώσεις που θα είχε μία τέτοια παρέμβαση στο κυκλοφοριακό της Αθήνας.
Και ασφαλώς προκλήθηκε χάος.
Όμως τα έκτακτα μέτρα μονιμοποιήθηκαν, οι δακτύλιοι έγιναν δύο, ο μικρός και ο μεγάλος και ο περιορισμός ισχύει μέχρι σήμερα.
Στις εποχές της ευμάρειας, οι Αθηναίοι έλυναν το πρόβλημά τους αγοράζοντας δύο αυτοκίνητα, ένα με μονή πινακίδα και ένα με ζυγή.
Η βασική συζήτηση ήταν ότι τυχεροί ήταν οι μονοί, καθώς κυκλοφορούσαν δύο συνεχόμενες μέρες όταν ο μήνας είχε 31 και την επόμενη 1.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Η κινέζικη Disneyland! Δεν ολοκληρώθηκε ποτέ αν και έγιναν πολλά κτίρια. Ώσπου να λύσουν τα γραφειοκρατικά προβλήματα, οι αγρότες την είχαν σπείρει… 
