Το 1946 ήταν η χρονιά του μπικίνι.
Ένας Γάλλος μηχανικός αυτοκινήτων, ονόματι Λουί Ρέαρντ, συναγωνιζόταν με τον σχεδιαστή μόδας, Ζακ Χάιμ, για το ποιος θα δημιουργήσει το μικρότερο μαγιό στον κόσμο.
Ο Χάιμ ονόμασε το δικό του σχέδιο “Άτομο”, επειδή δεν μπορούσε να “διαχωριστεί” σε μικρότερα μαγιό.
Το 1946, ο μηχανικός αυτοκινήτων Λουί Ρέαρντ ανέλαβε το κατάστημα γυναικείων εσωρούχων που διαχειριζόταν μέχρι τότε η μητέρα του.
Ο σχεδιαστής αυτοκινήτων δημιούργησε κι ένα μαγιό, το οποίο αποτελούνταν από τέσσερα τριγωνικά κομμάτια υφάσματος, που κάλυπταν μόνο τα απολύτως απαραίτητα.
Ήταν τόσο αποκαλυπτικό, που κανένα μοντέλο δεν δεχόταν να το φορέσει.
Τελικά, αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει μία εξωτική χορεύτρια, τη 19χρονη Μισελίν Μπερναντίνι.
Ήταν το πρώτο μαγιό που αποκάλυπτε τον αφαλό της γυναίκας!
Το όνομα που έδωσε ο Ρέαρντ στο μαγιό, ήταν “μπικίνι”.
Εμπνεύστηκε από το νησάκι “Μπικίνι”, όπου πραγματοποιήθηκε το πρώτο τεστ πυρηνικής βόμβας, την 1η Ιουλίου του 1946.
Τέσσερις μέρες μετά, στις 5 Ιουλίου, ο Ρέαρντ έκανε την επίσημη παρουσίαση του “Μπικίνι”.
Ήλπιζε ότι το νέο μαγιό θα προκαλούσε την ίδια “εκρηκτική” κοινωνική αντίδραση με την πυρηνική ενέργεια.
Η τεράστια εμπορική επιτυχία του μαγιό ξεκίνησε αρκετά χρόνια αργότερα, στα τέλης της δεκαετίας του ’50, όταν η κοινωνία ήταν σε θέση να δεχτεί την αποκάλυψη του γυναικείου σώματος.
