Στις 26 Φεβρουαρίου του 1936, μια ομάδα νέων αξιωματικών του ιαπωνικού στρατού με περίπου 1400 στρατιώτες, κάνει πραξικόπημα κατά της κυβέρνησης στο Τόκιο.
Οι πραξικοπηματίες επιτέθηκαν στην πρωθυπουργική κατοικία και σε άλλα Δημόσια κτίρια.
Δεν έκαναν συλληψεις αλλά με κυνισμό σκότωσαν αρκετούς πολιτικούς και κατέλαβαν καίριες θέσεις στο κέντρο της πρωτεύουσας, όπου έδρευε το κυβερνητικό και στρατιωτικό επιτελείο.
Οι στασιαστές σκότωσαν και τον πρωθυπουργό, ή μάλλον έτσι πίστευαν.
Αυτό που αγνοούσαν ήταν η ομοιότητα που είχε με τον κουνιάδο του.
Όταν εισέβαλαν οι στασιαστές στο σπίτι του, ο πρωθυπουργός κρύφτηκε.
Οι ένοπλοι εντόπισαν τον κουνιάδο του και τον δολοφονησαν θεωρώντας ότι ήταν ο πρωθυπουργός.
Μεταξύ των δολοφονημένων ήταν ο Υπουργός Εσωτερικών, o Υπουργός Οικονομικών και ο Επιθεωρητής Στρατού, τον οποίο πυροβόλησαν θανάσιμα στο σπίτι του, μπροστά στα μάτια της γυναίκας και της κόρης του.
Το Μανιφέστο της εξέγερσης
Οι επαναστάτες έλαβαν το προσωνύμιο «Δίκαιος Στρατός».
Με σύνθημά τους «Λατρέψτε τον αυτοκράτορα, Καταστρέψτε τους προδότες», ήθελαν να εκκαθαρίσουν την Κυβέρνηση και τον Στρατό από τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους.
Πίστευαν ότι τα τεράστια προβλήματα και η φτώχεια που αντιμετώπιζε η χώρα, ήταν αποτέλεσμα της εκτροπής από το «kokutai», έννοια που προσδιόριζε τη σχέση του Αυτοκράτορα με το κράτος.
Θεωρούσαν ότι ο Αυτοκράτορας είχε εξαπατηθεί από τις προνομιούχες τάξεις, που με τον καιρό σφετερίστηκαν μέρος της εξουσίας του, οδηγώντας την χώρα στην διαφθορά, την εξαθλίωση και την πολιτική αποδυνάμωση.
Με τη δύναμη των όπλων, ήθελαν να επιβάλουν την «Αποκατάσταση». Στόχος τους δεν ήταν να πάρουν οι ίδιοι την εξουσία, αλλά να την παραδώσουν στον Αυτοκράτορα Χιροχίτο. Από αυτόν απαιτούσαν να «εξαγνίσει» τη χώρα από τις Δυτικές Ιδέες και να κυβερνήσει με γνώμονα την ευημερία του λαού.
Αν δεν ανταποκρινόταν, τότε θα ανέβαζαν στη θέση του στο θρόνο τον αδερφό του, που ήταν φιλικά προσκείμενος απέναντί τους.
Οι παραπάνω θέσεις τους συντάχθηκαν σε ένα έγγραφο, με τίτλο το «Μανιφέστο της εξέγερσης», το οποίο ήθελαν να παραδώσουν στα χέρια του αυτοκράτορα.
Οι υποκινητές του πραξικοπήματος ανήκαν στην Κόντο- Χα, μια άτυπη φατρία εντός του στρατεύματος.
Η ιδεολογική αντιπαλότητα στο στράτευμα
Στους κόλπους της είχε εθνικιστές και υπερασπίζονταν την ανωτερότητα του πνεύματος έναντι του υλισμού.
Γνήσιοι μιλιταριστές και αυτοί, πίστευαν ότι έπρεπε να επιτεθούν στη Σοβιετική Ένωση.
Οι στασιαστές παρά το στοιχείο του αιφνιδιασμού, δεν κατάφεραν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους το παλάτι. Ο αυτοκράτορας, αν και τον στήριζαν, εξοργίστηκε με το πραξικόπημα και διέταξε την καταστολή της εξέγερσης.
Οι στασιαστές αναγκάστηκαν να παραδοθούν μετά από τρεις ημέρες.