του Μάικλ Φάρκουαρ «Βασιλικά σκάνδαλα»
Ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής ήταν μια εντυπωσιακή μορφή στην καμπή της προηγούμενης χιλιετίας, ένας φοβερός πολεμιστής, η ζωή του οποίου έμοιαζε να αποτελεί σειρά θεαματικών θριάμβων.
Αψήφησε το στίγμα της νόθας καταγωγής σε νεαρή ηλικία – τότε που ακόμη τον αποκαλούσαν Γουλιέλμος ο Μπάσταρδος – για να γίνει Δούκας της Νορμανδίας.
Χειριζόμενος με επιτυχία επικίνδυνους συγγενείς, υποτάσσοντας ανήσυχους ευγενείς και ελέγχοντας τις εδαφικές φιλοδοξίες των γειτονικών κρατών, ο δούκας Γουλιέλμος ενίσχυσε την εξουσία του και μετά έστρεψε το βλέμμα του στη Βρετανία.
Εκεί νίκησε εύκολα τον Άγγλο βασιλιά Χάρολντ, στη μάχη του Χάστινγκς το 1066 και έγινε ο πρώτος από τη μακρά σειρά των μοναρχών που κυβέρνησαν από τότε τη Βρετανία. Όμως, δυο δεκαετίες αργότερα πέθανε. ‘Επειτα απ’ αυτό, τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά.
Με την τελευταία του πνοή το 1087, ο κάποτε τρομερός κυρίαρχος μεταμορφώθηκε σε πρησμένο πτώμα, προορισμένο για μια σειρά ταπεινώσεων που δεν θα μπορούσε να είχε φανταστεί ποτέ στη διάρκεια της ζωής του.
Ο εξευτελισμός άρχισε λίγο πριν ο Γουλιέλμος ξεψυχήσει – με το τραύμα που τον σκότωσε
Ενώ πολεμούσε στη Γαλλία, ο πολεμιστής βασιλιάς δεν σκοτώθηκε από σπαθί ή τσεκούρι εχθρού, αλλά από την ίδια τη σέλα του – καθώς καρφώθηκε στο κέρας της, όταν το άλογό του σηκώθηκε στα πίσω πόδια του μπροστά σε φλεγόμενο ερείπιο.
Η ιστορία δεν αναφέρει ακριβώς σε ποιο σημείο του σώματός του σκίστηκε ο Γουλιέλμος. Εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς.
Ο χτυπημένος βασιλιάς μεταφέρθηκε από τους ακολούθους του στο μοναστήρι του Σεν Ζερβέ, όπου πέθανε μερικές ημέρες αργότερα. Με τον ηγεμόνα τους νεκρό, οι πιστοί σύντροφοι του Γουλιέλμου αμέσως έτρεξαν να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους, αφήνοντας το πτώμα μόνο με τους υπηρέτες. Αρπάζοντας την ευκαιρία, το άπληστο προσωπικό άρχισε να βουτάει όλα του τα υπάρχοντα, ακόμη και τα ρούχα του.
Ο νεκρός βασιλιάς έμεινε στο πάτωμα σχεδόν γυμνός
Ο Νορμανδός χρονικογράφος Ορδέριχος Βιτάλις κατέγραψε ολόκληρο το επεισόδιο, μια γενιά 
αργότερα:
«Δείτε αυτόν τον ισχυρό πρίγκιπα, στον οποίο μέχρι προσφάτως υπάκουαν πειθήνια εκατοντάδες χιλιάδες ένοπλοι άνδρες και στο νεύμα του οποίου τα έθνη έτρεμαν. Και τώρα απογυμνωμένος από τους ίδιους τους ακολούθους του, σε ένα σπίτι που δεν είναι το δικό του, αφέθηκε στο γυμνό πάτωμα από νωρίς το πρωί σχεδόν μέχρι το μεσημέρι».
Παρ’ όλα αυτά η δοκιμασία δεν είχε τελειώσει. Τελικά, το σώμα του βασιλιά Γουλιέλμου περιμαζεύτηκε από ομάδα μοναχών και κηδεύτηκε κανονικά.
Όταν ήλθε η ώρα να τοποθετήσουν το πτώμα στο φέρετρο, ωστόσο, οι συγκεντρωμένοι έκπληκτοι ανακάλυψαν ότι δεν χωρούσε πλήρως. Χρειάστηκε να στουμπώσουν τον Γουλιέλμο με το ζόρι. Ήταν λίγο πιο παχύσαρκος από τις μέρες της δόξας του και έτσι αυτό ήταν δύσκολο.
Ξαφνικά η εκκλησία γέμισε από μια φρικτή μυρωδιά. Ο Ορδέριχος Βιτάλις κλείνει την ιστορία:
«Το παχύ στομάχι του, έσκασε αιφνιδιαστικά, για να δώσει ένα μάθημα, τόσο στους συνετούς όσο και στους απερίσκεπτους, για το ποιο είναι το τέλος της σαρκικής δόξας».
ΠΗΓΗ: «Βασιλικά σκάνδαλα», Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 
