Ξέρετε ότι κάποτε κατασκεύαζαν χαρτί μόνο από κουρέλια; ‘Οταν παρουσιάστηκε τεράστια έλλειψη κουρελιών, ανακαλύφθηκε τυχαία η παραγωγή χαρτιού από το ξύλο χάρη στις σφίγγες

Στις αρχές του 17ου αιώνα, η Ευρώπη χτυπήθηκε από μια πολύ σοβαρή έλλειψη. Οι άνθρωποι έπρεπε να αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι ένα πολύτιμο εμπόρευμα παρουσίαζε ολοένα και μεγαλύτερη έλλειψη. Ποιο ήταν αυτό;
Τα κουρέλια.
Τα κουρέλια χρησιμοποιούνταν στην κατασκευή χαρτιού και το χαρτί είχε μεγάλη ζήτηση. Εκδότες βιβλίων, εφημερίδων και πολιτικών φυλλαδίων, όλοι ζητούσαν περισσότερο χαρτί.
Αλλά δεν υπήρχαν αρκετά κουρέλια. Εμφανίστηκαν διαφημίσεις που ζητούσαν από τις γυναίκες να μαζεύουν τα κουρέλια τους. Το 1666, απαγορεύτηκε η χρήση βαμβακερών και λινών υφασμάτων στην ταφή των νεκρών, με διάταγμα που όριζε ότι πρέπει να εξοικονομούνται για την παραγωγή χαρτιού.
Ένας επιχειρηματίας μάλιστα, πρότεινε να χρησιμοποιούν ακόμα και τις γάζες από τις αιγυπτιακές μούμιες. Η ανεπάρκεια κουρελιών οδήγησε σε τρομερές ελλείψεις χαρτιού στην Ευρώπη και την Αμερική.
Ο Ρενέ-Αντουάν Φερσό ντε Ρεομίρ ήταν καταξιωμένος φυσικός και χημικός στη Γαλλία. Επίσης, αγαπούσε τα έντομα. Κάνοντας μια μέρα βόλτα στο δάσος, είδε μια εγκαταλειμμένη σφηκοφωλιά. Κατενθουσιασμένος, άρχισε να την εξετάζει με λεπτομέρεια και διαπίστωσε το εξής καταπληκτικό: η φωλιά ήταν κατασκευασμένη από χαρτί κατασκευασμένο από τις σφήκες, κατασκευασμένο χωρίς κουρέλια. Πως; Μασώντας ξύλο και ίνες φυτών.

H εφεύρεση του χαρτιού από κουρέλια αποδίδεται σ’έναν κινέζο ευνούχο, τον Τσάι Λουν, το έτος 105. Μέχρι τότε, οι Κινέζοι έγραφαν σε κομμάτια μπαμπού, που ήταν άβολο, ή σε ρολά από μετάξι, που ήταν πολύ ακριβά

Αυτό που μπορούν να κάνουν οι σφήκες, υποστήριξε, θα μπορούσε να βρει τρόπο να το κάνει και ο άνθρωπος. Χρειάστηκαν δεκαετίες αλλά εκείνη η ανακάλυψη ήταν η σπίθα που ενέπνευσε τους εφευρέτες να επινοήσουν τρόπους παραγωγής χαρτιού από πολτό ξύλου. Χάρη στον περίπατο του Ρεομίρ στη φύση, μπορούμε τώρα να κάνουμε κάτι που κάποτε θεωρείτο σχεδόν εγκληματικό: να τσαλακώσουμε ένα κομμάτι χαρτί και να το πετάξουμε.
Το χαρτί βρίσκεται σε τέτοια αφθονία σήμερα, ώστε ο μέσος υπάλληλος γραφείου χρησιμοποιεί 10.000 φύλλα το χρόνο, χωρίς να το σκεφτεί καθόλου. Ασφαλώς υπάρχει και η αρνητική πλευρά και αυτή είναι η αποψίλωση των δασών: για να ικανοποιηθούν οι παγκόσμιες ανάγκες σε χαρτί, κάθε χρόνο υλοτομείται τροπικό δάσος ίσο με την έκταση της Ελλάδας.

Πηγή: Συναρπαστικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ, Rick Beyer, εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τα αρχαία όπλα μαζικής καταστροφής. Σφήκες, ελονοσία, τσιμπούρια, αρουραίοι και σκορπιοί. Η ανεξάντλητη φαντασία των αρχαίων και των Βυζαντινών για να κερδίζουν τους πολέμους