1 Ιουλίου 1951, Φλόριντα. Στις 5 τα ξημερώματα, η ιδιοκτήτρια του κτιρίου, Πάνσι Κάρπεντερ, ξύπνησε από έντονη μυρωδιά.
Μύριζε σαν κάτι να καιγόταν. Θεώρησε πως επρόκειτο για την αντλία του νερού στο γκαράζ που είχε υπερθερμανθεί. Αφού έκλεισε την αντλία, επέστρεψε στο κρεβάτι της και κοιμήθηκε.
Όμως, δεν ήταν η αντλία. Αυτό που καιγόταν ήταν το σώμα της 67χρονης γειτόνισσας Μέρι Ρίσερ, η οποία έμενε στο διπλανό διαμέρισμα.
Η ιδιοκτήτρια την ανακάλυψε το πρωί, όταν της χτύπησε την πόρτα για να της δώσει κάποιο πακέτο και εκείνη δεν απάντησε.
Το πόμολο της πόρτας έκαιγε απίστευτα και η Κάρπεντερ ζήτησε βοήθεια από δύο μπογιατζήδες που έσπευσαν να βοηθήσουν.
Όταν άνοιξαν την πόρτα αντίκρισαν κάτι πολύ παράξενο. Το σώμα της Μέρι Ρίσερ είχε καεί ολοσχερώς. Το αριστερό της πόδι ακόμη στεκόταν άθικτο με την παντόφλα. Το συκώτι της ήταν ανάμεσα στις στάχτες μαζί με τμήμα της σπονδυλικής στήλης και το κρανίο της, το οποίο είχε συρρικνωθεί.
Το παράδοξο της υπόθεσης ήταν πως το μεγαλύτερο μέρος του δωματίου γύρω της, είχε παραμείνει ανέπαφο. Ακόμη και μία στοίβα με εφημερίδες που βρισκόταν δίπλα της δεν την είχαν αγγίξει οι φλόγες.
Μία πρίζα και μερικά κεριά είχαν λιώσει ενώ ένας καθρέπτης είχε ραγίσει. Το ρολόι είχε σταματήσει στις 4:20.
Σε μερικά σημεία του τοίχου και της οροφής υπήρχε αιθάλη. Το μόνο σημείο που είχε επηρεαστεί έντονα από την φωτιά ήταν εκεί που βρισκόταν η Ρίσερ και η καρέκλα στην οποία καθόταν.
Οι συνθήκες υπό τις οποίες είχε καεί η Μέρι Ρίσερ προβλημάτισαν τις αρχές. Πυροσβέστες που βρέθηκαν στο διαμέρισμα αδυνατούσαν να καταλάβουν πως μπορούσε να ξεκινήσει μία φωτιά και να κάψει μόνο ένα συγκεκριμένο σημείο.
Δεν ήταν γνωστό ούτε τι είχε προκαλέσει την φωτιά. Ερευνητές του FBI συνέλεξαν στοιχεία από την στάχτη για να ελέγξουν εάν υπήρχε πετρέλαιο ή κάποιο άλλο εύφλεκτο υλικό επάνω της. Δεν υπήρχε τίποτα.
Σε περίπτωση καύσης, το κρανίο του ανθρώπου δεν συρρικνώνεται όπως της Ρίσερ αλλά διογκώνεται ή σπάει. Για να καεί ολόκληρο ένα ανθρώπινο σώμα πρέπει να εκτεθεί για 3-4 ώρες, τουλάχιστον στους 1300 βαθμούς Κελσίου.
Η επίσημη εξήγηση που δόθηκε στον τύπο ήταν πως η Ρίσερ κάηκε όταν αποκοιμήθηκε με τσιγάρο στο χέρι. Η φωτιά εξαπλώθηκε στα ρούχα της και έπειτα στο σώμα της.
Αυτή η εξήγηση αποδίδεται στην «θεωρία του καντηλιού». Σύμφωνα με αυτήν, το ανθρώπινο λίπος που καίγεται απορροφάται από τα ρούχα. Με αυτόν τον τρόπο χρησιμοποιείται σαν καντήλι που κρατά αναμμένη την φωτιά. Το θύμα κάπνιζε και έπαιρνε υπνωτικά χάπια.
Ωστόσο, αυτό αφήνει πολλά αναπάντητα ερωτήματα: Γιατί δεν αντέδρασε η Ρίσερ; Γιατί έγινε αντιληπτή η μυρωδιά μόνο από ένα άτομο; Γιατί δεν επεκτάθηκε η φωτιά σε ολόκληρο το κτίριο;
Ερευνήθηκαν διάφορες άλλες πιθανότητες όπως αλκοόλ και κεραυνοί. Η Ρίσερ ήταν αλκοολική και μερικοί πιστεύουν πως το αλκοόλ μέσα της επιτάχυνε την καύση και λειτούργησε σαν εκρηκτικό.
Όσο για τους κεραυνούς, δεν έπεσε κανένας εκείνο το βράδυ στην περιοχή. Το μυστήριο δε λύθηκε ποτέ και παραμένει ακόμη αντικείμενο έρευνας από επιστήμονες.