Όσο και αν φαίνεται περίεργο, τα δύο πιο διάσημα μέλη των Ένοπλών Ες Ες, δεν ήταν άριοι της γερμανικής φυλής, αλλά υπήκοοι του Βελγίου και της Δανίας.
Ο Βέλγος πρώην δημοσιογράφος και ιδρυτής φασιστικού κόμματος, Λέον Ντεγκρέλ, έφτιαξε τη λεγεώνα της Φλάνδρας, που ενσωματώθηκε στα Βάφεν Ες Ες στο ρωσικό μέτωπο.
Κέρδισε όλες τις προαγωγές από λοχαγό σε στρατηγό, για εξαιρετική ανδρεία. Συνεπλάκη σε 75 μάχες, σώμα με σώμα και πολλές φορές τραυματίστηκε.
Του απονεμήθηκαν οι μεγαλύτερες τιμές και παράσημα και ήταν από τους τελευταίους που πολέμησαν στο Ανατολικό μέτωπο.
Σύμφωνα με τον Ντρέγκελε, ο Χίτλερ του είχε πει ότι «αν είχα ένα γιο, θα ήθελα να σου μοιάζει».
Υποστήριζε μάλιστα, ότι η πολιτική και η δημοσιογραφική του δράση στο Βέλγιο, είχαν εμπνεύσει τον δημιουργό του Τεν – Τέν να σχεδιάσει τον ήρωα του ομώνυμου κόμικ.
Ο 27χρονος Δανός υπολοχαγός των Ες Ες, Περ Σόρενσεν, σταμάτησε κάποτε με λίγους άνδρες ένα πανίσχυρο τάγμα των Σοβιετικών, που συνοδευόταν από άρματα μάχης.
Από τότε, ο θρύλος του μεγάλωνε καθημερινά, καθώς από όπου περνούσε, σκορπούσε τον θάνατο και χάριζε νίκες στους ναζί.
Το 1945, ήταν από τους τελευταίους που υπερασπίστηκαν το Βερολίνο, πέφτοντας νεκρός από τα πυρά ελεύθερου σκοπευτή.
Παρά την πτώση της πόλης, οι συμπολεμιστές του σταμάτησαν τις μάχες για να το κηδέψουν με όλες τις στρατιωτικές τιμές που προβλεπόταν για έναν ήρωα.
Από την πρώτη στιγμή της θητείας του στα Ένοπλα Ες Ες, ήταν το παράδειγμα για όλους τους στρατιώτες.
Τι συνέβη όμως και ξαφνικά σταμάτησε να ισχύει ο εθνικισμός για την κατάταξη στην ελίτ του Χίτλερ;
Από το 1940, ο προσωπάρχης του Χίμλερ, Γκέτλεμπ Μπέργκερ, είχε εισηγηθεί ένα σχέδιο επιστράτευσης εθελοντών από τις κατακτημένες χώρες, που ήθελαν να πολεμήσουν στο πλευρό των ναζί.
Αρχικά, ο Χίτλερ είχε σοβαρές αμφιβολίες για το εγχείρημα, αλλά πείσθηκε από τον Χίμλερ, με το επιχείρημα της «συγγενικής φυλής».
Για την επίτευξη του στόχου του, ο Χίμλερ ζήτησε τη βοήθεια βιομηχάνων, επιχειρηματιών και αριστοκρατών, στους οποίους έδωσε υψηλές θέσεις στα Ες Ες.
Σε αντάλλαγμα, του έδιναν χρήματα για τις στρατολογήσεις και ο γερμανικός στρατός τους προμήθευε συνέχεια με «εργατικά χέρια» πρώην αιχμαλώτων.
Τον Ιούνιο του 1941, σχηματίστηκε η Μεραρχία Βίκινγκ, που αποτελούνταν από:
το Σύνταγμα Νορντ, στο οποίο μετείχαν Δανοί και Νορβηγοί φιλοναζί,
το Σύνταγμα Γουέστλαντ με Ολλανδούς και Φλαμανδούς
και το Σύνταγμα Γερμανία, που είχε μεταφερθεί από τη Μεραρχία του Ράιχ.
Επικεφαλής αξιωματικοί ήταν υψηλόβαθμα στελέχη των Ένοπλων Ες Ες.
Από τους πρώτους που φόρεσαν τη στολή των ναζί ήταν οι Φλαμανδοί, που κατετάγησαν εθελοντικά, για να πολεμήσουν τον μπολσεβικισμό και τους κομμουνιστές.
Με το ίδιο σκεπτικό, δηλαδή τον πόλεμο εναντίον του κομμουνισμού, κατετάγησαν σύντομα στα Ένοπλα Ες Ες , Κροάτες, Βόσνιοι, Ρώσοι, Ουκρανοί, Κοζάκοι, Βούλγαρο, Ινδοί, Ιταλοί, Ρουμάνοι, Ισπανοί, και άλλοι.
Για πολλούς από τους Σοβιετικούς, που έλαβαν μέρος, εκτιμάται ότι τα κίνητρά τους ήταν εθνικιστικά, καθώς πίστευαν ότι τασσόμενοι στα Ες Ες, θα βοηθούσαν στην ανεξαρτητοποίηση της χώρας τους.
Οι Γερμανοί, για να διευκολύνουν την κατάσταση, ίδρυσαν, σε συνεργασία με γηγενείς φιλοναζί, «γραφεία στρατολόγησης» στις κατακτημένες χώρες.
Στην Αθήνα, το εγχείρημα ανέλαβε να υλοποιήσει η φιλοναζιστική οργάνωση ΕΣΠΟ, η οποία ανατινάχθηκε από τον αντιστασιακό Κώστα Περρίκο.
Οι εθελοντές ντύνονταν με τη στολή των Γερμανών, αλλά στο κεφάλι μπορούσαν να φορούν ότι ήθελαν.
Έτσι, οι μουσουλμάνοι της Βοσνίας φορούσαν φέσια, οι Ινδοί τα τουρμπάνια τους, κοκ.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου 500 χιλιάδες εθελοντές από όλον τον κόσμο, φόρεσαν τη ναζιστική στολή.
Ήταν υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν πιστά τους γερμανικούς στρατιωτικούς νόμους, ενώ τους περνούσαν από σύντομη εκπαίδευση, με πρακτική σε επιλεγμένα πεδία μάχης.
Το 1948, ο Ολλανδός ψυχολόγος Βαν Χέσελ, μελέτησε διεξοδικά τις περιπτώσεις 450 Ολλανδών, που κατετάγησαν στα Ες Ες και συνελήφθησαν ως συνεργάτες των ναζί.
Διάβασε επίσης όλες τις καταθέσεις τους.
Εκτός από τις ανακρίσεις και τις συνεντεύξεις μαζί τους, μίλησε με τις οικογένειες και τους φίλους τους.
Στην έκθεσή του, κατέληγε ότι η πλειοψηφία τους κατετάγησαν με κίνητρα την περιπέτεια, το καλύτερο φαγητό, που προσφερόταν στους επίλεκτους στρατιώτες, το πρεστίζ που έδινε η στολή των Ες Ες, από πλήξη, ή για να αποφύγουν καταδίκες που τους περίμεναν, καθώς αρκετοί ήταν ποινικοί εγκληματίες.
Ελάχιστοι είχαν ιδεολογικά ή πολιτικά κίνητρα.
Η ειρωνεία ήταν ότι, το 1945 που δημιουργήθηκε η 38ηΜεραρχία Nibelungen, με σπουδαστές της στρατιωτικής σχολής του BadToelz, αποτελούνταν σε μεγάλο ποσοστό από ξένους εθελοντές, παρά από Γερμανούς της άριας φυλής.
Η Μεραρχία δεν άργησε να μιμηθεί τα έργα των Ένοπλων Ες Ες.
Αν και δεν ήταν σπουδαίοι μαχητές, διέπραξαν πλήθος αγριοτήτων, καθώς αποδείχθηκαν «βασιλικότεροι του βασιλέως».
