Οι «OPA» μεσουράνησαν τη δεκαετία του ’90 με το πρωτοποριακό μουσικό τους ύφος, αλλά και την ιδιαίτερη εμφάνισή τους. Δεν προτιμούσαν τα φαρδιά ρούχα. Είχαν μαλλιά μακριά και στυλιζαρισμένα. Ακόμα και ο «ήχος» τους ήταν πρωτότυπος με επιρροές από άλλα είδη.
Ο Γιώργος Γκικοδήμας υπήρξε ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Oppressive People Attack (OPA) όπως είναι ολόκληρο το όνομα του γκρουπ, μαζί με τον Γιάννη Ευσταθίου. Από το 1990 έως το 1996 ηχογράφησαν 4 δίσκους και ξεχώρισαν μέσα από την συνεργασία τους με την Χαρούλα Αλεξίου στο τραγούδι «Μες στα δυο της μάτια».
Ο Γιάννης Ευσταθίου δεν συνέχισε επαγγελματικά τη μουσική του καριέρα. Ο Γιώργος Γκικοδήμας συνέχισε να κάνει σόλο εμφανίσεις, ενώ το 2003 κυκλοφόρησε μια ακόμα δισκογραφική δουλειά. Όπως έχει δηλώσει σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, γνώριζαν από την αρχή ότι τα τραγούδια τους ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους. Όπως βέβαια θεωρεί ότι αποδείχτηκαν και προφητικά. Αγαπάει την Ελλάδα και τον στεναχωρεί η στάση της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, ίσως γι΄αυτό οι στίχοι των τραγουδιών ήταν πάντα τόσο «επιθετικοί». Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το τραγούδι «Κομπολόι», που σε ένα στίχο λέει: «…μας πετάτε στα μούτρα, σαν γουρούνια μας ταΐζετε ιδέες, μεταξωτές κορδέλες, σκουλήκια…του εργάτη το ρολόι έχετε κάνει κομπολόι».
Το 1990 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ “Εν_Τάξει”, που περιείχε πολύ ιδιαίτερα τραγούδια τα οποία ακόμη και στις μέρες μας δεν έχουν πάψει να ακούγονται, όπως το “Κορόιδο – Εντάξει”. Δυο χρόνια αργότερα ηχογράφησαν το “Μητέρα γη”, το οποίο καθιέρωσε τους OPA με τα τραγούδια “Ζήτω”, “Κομπολόι”, αλλά και το ιδιαίτερο συνθετικά, “Η καρδιά μου”, που χρόνια αργότερα επανεκτέλεσαν και άλλοι έλληνες τραγουδιστές.
Τα επόμενα 4 χρόνια κυκλοφόρησαν δύο ακόμη δίσκους, το “Τράγων χορός” το 1994 και το “Κάνουμε τ’ αστεία σοβαρά” έως το 1996 που το συγκρότημα διαλύθηκε.
Η κορυφαία στιγμή του συγκροτήματος ήταν στην αρχή, το 1990, όταν ο ο Γιάννης Ευσταθίου δημιούργησε τη μουσική στους στίχους του Γιώργου Γκιροδήμα και η Χαρούλα Αλεξίου τόλμησε να κάνει μια ξεχωριστή ερμηνεία. Ένα τραγούδι το οποίο κυκλοφόρησε πριν από 28 χρόνια και θα μπορούσε να είχε γραφτεί σήμερα.
Διαβάστε επίσης στη «ΜτΧ»: Το μικρό κορίτσι που απαγγέλει στο σχολείο έζησε με την πάμφτωχη μικρασιάτισσα μάνα της και άλλαζε σπίτια για 10 δραχμές φτηνότερο ενοίκιο. Έγινε κορυφαία ερμηνεύτρια και ο δήμαρχος της Σμύρνης έδωσε το όνομα της σε λεωφόρο …