Έγινε γνωστός στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, όταν έπαιζε ακόμη στη Νασιονάλ του Μεντεγίν, εξαιτίας της πλούσιας κόμης του, η οποία κέντριζε το ενδιαφέρον του κοινού αλλά ήταν και ένας ταλαντούχος και θεαματικός πορτιέρο.
Παρακολουθώντας όμως λίγο καλύτερα τον «τρελό», όπως τον αποκαλούσαν, επρόκειτο για έναν παίχτη με ισχυρή προσωπικότητα που δεν δίσταζε να ανέβει στην άμυνα και να παίξει ως τελευταίος αμυντικός, να ντριμπλάρει τον αντίπαλο επιθετικό, να εκτελέσει και μάλιστα να σκοράρει με φάουλ ή πέναλτι.
Ο αθλητής αυτός δεν ήταν άλλος από τον διεθνή κολομβιανό τερματοφύλακα Ρενέ Χιγκίτα.
Ποδόσφαιρο ή ναρκωτικά
Η ζωή του κλασική, όπως σχεδόν όλων των λατινοαμερικάνων αστέρων.
Γεννήθηκε σε μια πολύ φτωχή οικογένεια στις 27 Αυγούστου του 1966 και μεγάλωσε με τη γιαγιά του.
Στην Κολομβία, όπως είχε πει ο ίδιος, «το ποδόσφαιρο είναι ο ένας τρόπος να βγεις από το αδιέξοδο. Ο άλλος είναι τα ναρκωτικά».
Ο Χιγκίτα δοκίμασε και τους δύο τρόπους.
Στην αρχή αφοσιώθηκε στο ποδόσφαιρο και, παρότι ξεκίνησε ως επιθετικός, γρήγορα καθιερώθηκε κάτω από τα γκολπόστ παίζοντας αυτό που κάποτε ονομαζόταν «μπακότερμα».
Ο προπονητής της Εθνικής Κολομβίας, Φρανσίσκο Ματουράνα τον ανέδειξε και ενθάρρυνε το εκκεντρικό στιλ παιχνιδιού που είχε υιοθετήσει.
Το ριψοκίνδυνο παιχνίδι του «El Loco»
Όλα έδειχναν ιδανικά για τον Ρενέ, καθώς το 1989 κέρδισε το Κόπα Λιμπερταδόρες, αγωνίστηκε στον τελικό του Διηπειρωτικού απέναντι στη Μίλαν και ήταν ένα από τα πλέον αναμενόμενα πρόσωπα του Μουντιάλ της Ιταλίας το 1990.
Στη διοργάνωση η ομάδα των διψασμένων για τη νίκη Κολομβιανών, πίεζε όλο και ψηλότερα μέσα στο γήπεδο.
Η Εθνική της Κολομβίας πέρασε στην επόμενη φάση, σημειώνοντας μια νίκη εναντίον των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, μία ήττα από τη Γιουγκοσλαβία και μία ισοπαλία με τη Δ. Γερμανία.
Επόμενος αντίπαλος ήταν η ομάδα έκπληξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το Καμερούν.
Ο Χιγκίτα στην προσπάθεια του να εντυπωσιάσει έπαιρνε ολοένα και μεγαλύτρα ρίσκα.
Αποκορύφωμα ήταν η ντρίμπλα που επιχείρησε στον Ροζέ Μιλά, στην παράταση του αγώνα, για τη φάση των «16».
Κάτι που αποδείχθηκε τραγικό λάθος.
Ο «γερόλυκος» του Καμερούν, έκλεψε τη μπάλα και άφησε τον Ιγκίτα να προσπαθεί μάταια να τον ανακόψει με τάκλιν, προτού στείλει την μπάλα στα δίχτυα και την Κολομβία πίσω στην Μπογκοτά.
Για την παρακινδυνευμένη του ενέργεια, ο τερματοφύλακας δήλωσε αργότερα πως ήταν «ένα λάθος τόσο μεγάλο όσο ένα σπίτι».
Το σημείο καμπής είχε έρθει για τον κολομβιανό τερματοφύλακα. Η καριέρα του πλέον άρχισε να παίρνει την κατιούσα, καθώς σε καμία από τις ομάδες που αγωνίστηκε στη συνέχεια δεν είχε την ίδια επιτυχία.
Η απογοητευτική Κολομβία του του 1994
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο στις ΗΠΑ, ο Ρενέ Χιγκίτα δεν ήταν μέλος της Εθνικής Κολομβίας.
Τρία χρόνια νωρίτερα οδηγήθηκε στη φυλακή για υπόθεση απαγωγής, ενώ και ο επαφές του με τον Πάμπλο Εσκομπάρ κάθε άλλο παρά σπάνιες ήταν.
Η κυβέρνηση της Κολομβίας του είχε απαγορεύσει την έξοδο από τη χώρα.
Η Κολομβία ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις.
Μέχρι να «πατήσει πόδι» στα γήπεδα του Μουντιάλ, είχε σημειώσει μόνο μία ήττα στους συνολικά 34 αγώνες.
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η νίκη επί της Αργεντινής, στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, με σκορ 5-0.
Ήταν μάλιστα και η πρώτη φορά που η Αργεντινή έχανε σε προκριματικά μέσα στην έδρα της, στο Μπουένος Άιρες.
Ο Κολομβία τελικά τερμάτισε τελευταία στον όμιλό της και αποκλείστηκε με συνοπτικές διαδικασίες από τη διοργάνωση.
Κέρδισε την Ελβετία, αλλά έχασε από τη Ρουμανία και την Αμερική.
Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, μοιραίος παίχτης ήταν ο Αντρές Εσκομπάρ, που έβαλε αυτογκόλ.
Οι Κολομβιανοί που ήταν σίγουροι ότι το Τρόπαιο ήταν δικό τους πριν ξεκινήσουν οι αγώνες, εξαγριώθηκαν.
Η Ομοσπονδία της Αργεντινής συμβούλευσε τους παίχτες να μην επιστρέψουν αμέσως στη χώρα, μέχρι να ηρεμήσουν λίγο τα πράγματα.
Ο Εσκπομπάρ αρνήθηκε και λίγες μέρες μετά τον αποκλεισμό της Κολομβίας, βρέθηκε δολοφονημένος.
Υπήρχαν φήμες ότι τα καρτέλ του Πάμπλο Εσκοπάρ και των αδερφών Κάλι είχαν στοιχηματίσει πάρα πολλά χρήματα στο Μουντιάλ των ΗΠΑ.
Ποτέ δεν εξακριβώθηκε το κίνητρο της δολοφονίας, καθώς στο δικαστήριο υποστηρίχθηκε ότι όλα έγιναν για «μια γυναικεία φούστα» και όχι για ένα αυτογκόλ.
Το θρυλικό χτύπημα του σκορπιού
Μετά τον αποκλεισμό της Κολομβίας στην Αμερική, η Εθνική Ομάδα δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει κάτι αξιοσημείωτο στις επόμενες τρεις διοργανώσεις.
Τον Σεπτέμβριο του 1995, το εθνικό συγκρότημα της Κολομβίας, ωστόσο, μνημονεύτηκε για άλλη μια φορά, εξαιτίας της τρομερής απόκρουσης, του Ιγκίτα.
Στον φιλικό αγώνα εναντίον της Αγγλίας στο «Γουέμπλεϊ», έδιωξε με μοναδικό τρόπο την μπάλα που κατευθυνόταν στα δίχτυα, έπειτα από σέντρα του Τζέιμι Ρέντναπ.
Στις συνολικά 65 συμμετοχές του και τα 8 γκολ με τα χρώματα της Κολομβίας, το «χτύπημα του σκορπιού», αποτελεί το σήμα – κατατεθέν του τερματοφύλακα- ζογκλέρ!
Η απόκρουση του σκορπιού την οποία ο Χιγκίτα εμπνεύστηκε από ένα διαφημιστικό σποτ που συμμετείχε, αποτέλεσε την τελευταία αναλαμπή της καριέρας του.
Η τρομερή απόκρουση όμως, δυστυχώς, δεν απέτρεψε τον κατήφορο του είχε πάρει η καριέρα του, καθώς το κεντρί του «σκορπιού» μάλλον είχε ρίξει το δηλητήριο στον ίδιο του τον εαυτό.
Πληροφορίες αντλήθηκαν από: Στιγμές Μουντιάλ, του Χρήστου Σωτηρακόπουλου, εκδόσεις ΤΟΠΟΣ
Διαβάστε στη «ΜτΧ»: 
