Κατά τη διάρκεια του ένοπλου αγώνα των Κυπρίων κατά των Βρετανών (1955 – 1959), πολλοί αγωνιστές της ΕΟΚΑ είχαν οδηγηθεί στην αγχόνη δίνοντας τη ζωή τους στο βωμό της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης.

Οι τελευταίες στιγμές των μελλοθάνατων ήταν με τον ιερέα των φυλακών, ο οποίος τους εξομολογούσε λίγο πριν εκτελεστούν από τους Άγγλους.

Το χάραμα της 9ης Αυγούστου 1956, ο παπα – Αντώνιος Ερωτοκρίτου ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που συνάντησαν οι μελλοθάνατοι Ανδρέα Ζάκος, Ιάκωβος Πατάτσος και Χαρίλαος Μιχαήλ.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας «Κυπριακή», στις 13 Αυγούστου 1956 ο τότε διευθυντής των φυλακών της Λευκωσίας Τ. Ρετ, είχε ανακοινώσει στον παπα – Αντώνη ότι θα έπρεπε να διανυκτερεύσει στις φυλακές, καθώς οι τρεις νέοι θα εκτελούνταν το πρωί της 9ης Αυγούστου.

Το δημοσίευμα της εφημερίδας «Κυπριακή» στις 13 Αυγούστου 1956

«Αργά το βράδυ οδηγήθηκα στα κελιά για να τελέσω το Άγιο Ευχέλαιο βοηθούμενος από τους δύο μελλοθάνατους Αντρέα Ζάκο και Ιάκωβο Πατάτσο. Στο τέλος, και οι τρεις γονάτισαν και τοποθέτησα το Ευαγγέλιο στα κεφάλια τους και ακολούθως τους εξομολόγησα έναν έναν…»

Στη συνέχεια ο παπα – Αντώνης τους κάλεσε να τον πλησιάσουν. Αφού φίλησε τον καθένα ξεχωριστά και τους ευχήθηκε καλή αντάμωση στην άλλη ζωή, ο Ιάκωβος Πατάτσος του είπε: «Τώρα δεν φοβόμαστε παπά, δεν ξέρω όμως πως θα μου φανεί την ώρα που θα μας οδηγούν στην αγχόνη.»

Ο παπα – Αντώνης εκμυστηρεύτηκε στον Πατάτσο ότι αισθανόταν κάποιο φόβο όταν του είπαν να μεταβεί στις φυλακές για να τους εξομολογήσει, καθώς είχε υποστεί ψυχικό κλονισμό λίγους μήνες πριν όταν κλήθηκε να επιτελέσει το ίδιο μακάβριο έργο με άλλους αγωνιστές. «Ο Θεός να σου δώσει δύναμη για να μπορέσεις να ποιήσεις και προς εμάς το τελευταίο καθήκον σου,» του απάντησε με σθένος ο Πατάτσος.

Τα τρία παλικάρια, αφού αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν μεταξύ τους για τελευταία φορά, πήραν το δρόμο για τα κελιά τους περιμένοντας το «σινιάλο» για να οδηγηθούν στην αγχόνη.

Ο παπα – Αντώνης το βράδυ πριν από την εκτέλεση διανυκτέρευσε σε κελί των φυλακών, αφού ο ίδιος θα τελούσε το ευχέλαιο την επόμενη του απαγχονισμού.
«Απο τα μεσάνυχτα και μετά ακούγονταν τραγούδια και φωνές από τα κελιά, απ΄ όλους τους κρατούμενους, αλλά διέκρινα τη φωνή του Πατάτσου ο οποίος βοηθούμενος από τους άλλους τραγουδούσε, «όταν κατήλθες προς τον θάνατο!»

Απότομα, τα τραγούδια και τα εμβατήρια σκέπασε μια τρομακτική σιωπή.
«Η φωνή του Πατάτσου έσβησε και τότε συμπέρανα ότι οι νέοι οδηγήθηκαν στην αγχόνη.»
Στις 9 Αυγούστου, λίγο πριν ξημερώσει, οι τρεις αγωνιστές της ΕΟΚΑ εκτελέστηκαν δι΄απαγχονισμού στις κεντρικές φυλακές Λευκωσίας.
Ο παπα – Αντώνης οδηγήθηκε στο ίδιο ακριβώς σημείο, όπου λίγους μήνες πριν «έσβησαν» στην κρεμάλα οι Αντρέας Δημητρίου και Μιχαλάκης Καραολής. Αφού διάβασε τη νεκρώσιμη ακολουθία διατάχθηκε να απομακρυνθεί, καθώς δεν του επέτρεψαν να ενταφιάσει τους δολοφονηθέντες νέους.

Διαβάστε επίσης: Ο ζωγράφος που φιλοτέχνησε τα «Φυλακισμένα Μνήματα» και ζήτησε από τους Άγγλους να ταφούν κανονικά οι νεκροί του αγώνα…

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here