Αν και υπήρξε αντικείμενο άπειρων μιμήσεων, ο ίδιος φαίνεται ότι δεν ήταν καλός μιμητής του εαυτού του.
Το 1915 ο Τσάρλι Τσάπλιν συμμετείχε σε διαγωνισμό με σωσίες του στο Σαν Φρανσίσκο και έχασε. Ούτε καν στους φιναλίστ δεν βγήκε.
Δυσαρεστημένος, ο Τσάπλιν δήλωσε στους δημοσιογράφους, “Μπήκα στον πειρασμό να δώσω μαθήματα στο «βάδισμα αλά Τσάπλιν» από επιθυμία να το δω να γίνεται σωστά”.
Το ότι η ιστορία αυτή συνεχίζει να εκπλήσσει είναι απόδειξη της τεράστιας δημοτικότητάς του. Άλλωστε, επί πολλές δεκαετίες, υπήρξε ο διασημότερος άνθρωπος στον κόσμο.
Πόσο διάσημος ήταν ο Τσάπλιν
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Λονδίνο, τη δεκαετία του 1920, στο απόγειο της φήμης του, έλαβε περισσότερες από 73.000 επιστολές μέσα σε δύο μέρες.
Υπήρξε ο πρώτος ηθοποιός, πόσο μάλλον σκηνοθέτης, που εμφανίσθηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού «Time» και ο πρώτος, αν και πραγματικό πρόσωπο, που έγινε ήρωας κόμικ, το 1916.
Ο “Μικρός Αλήτης” ή «Σαρλό» έγινε το πιο αναγνωρίσιμο φανταστικό πρόσωπο στην ιστορία και έκανε τον Τσάπλιν εκατομμυριούχο στα τριάντα του.
Και πάλι όμως, ο σφιχτοχέρης δημιουργός συνέχισε να ζει σε μικρά δωμάτια ξενοδοχείων, άλλαζε σπάνια τα ρούχα του και κρατούσε για μήνες σε μπαούλο τις επιταγές που εισέπραττε χωρίς να τις εξαργυρώνει.
Σύμφωνα με τον θρύλο, βάσισε τον ήρωά του στη δική του μποέμικη εμφάνιση όταν μεγάλωνε στο ανατολικό Λονδίνο.
Οι γονείς του χώρισαν λίγο μετά τη γέννησή του, στις 16 Απριλίου του 1889. Ο αλκοολικός πατέρας του ήπιε μέχρι θανάτου, ενώ η μητέρα του κατέληξε σε ψυχιατρική κλινική.
Προηγουμένως όμως, τον είχαν μυήσει στον κόσμο του αγγλικού μιούζικ χολ.
Αυτή θα ήταν η απόδρασή του από την αθλιότητα των βικτοριανών ορφανοτροφείων που διαφαινόταν ότι θα είναι το πεπρωμένο του: ο Τσάπλιν πέρασε χρόνια ακονίζοντας το ταλέντο του στις βρετανικές σκηνές και πλάθοντας κωμικούς τύπους: διάφορους κομψευόμενους ή τους πάντα δημοφιλείς “αστείους Εβραίους”.
Από το 1910 και μετά, έκανε κάποιες επιτυχημένες περιοδείες στις ΗΠΑ.
Το 1913, ο παραγωγός Μακ Σένετ ανακάλυψε τον Τσάπλιν και τον πήρε στην εταιρεία του, την «Keystone», όπου γύρισαν μια σειρά από κωμωδίες μικρού μήκους στο Χόλιγουντ.
Έτσι γεννήθηκε ο Μικρός Αλήτης, που συνέχισε να εμφανίζεται στην οθόνη μέχρι το 1936.
Ο χαρακτήρας υπήρξε τόσο επιτυχημένος, ώστε το 1917, ο Τσάπλιν είχε πλέον απόλυτη ελευθερία στις ταινίες του.
Διαθέτοντας αυτή την άνεση, ο Τσάπλιν γύρισε μια σειρά από αριστουργήματα: τον “Χρυσοθήρα” το 1925, τα “Φώτα της Πόλης” το 1931, τους “Μοντέρνους Καιρούς” το 1936.
Όμως, την ιδιωτική του ζωή δεν κατάφερνε να την κουμαντάρει.
Δυο βιαστικοί γάμοι με νεότερες γυναίκες κατέληξαν σε σκάνδαλα και διαζύγια.
Το 1943, η αγωγή για την αναγνώριση τέκνου που υπέβαλε εναντίον του η ηθοποιός Τζόαν Μπάρι, οδήγησε σε κατηγορίες περί εμπορίας λευκής σαρκός, από τις οποίες τελικά αθωώθηκε.
Κι ενώ η αδυναμία του Τσάπλιν για τις γυναίκες, ειδικά τις ανήλικες, ενοχλούσε τα αστικά ήθη, τα αριστερά του πολιτικά φρονήματα ήταν εκείνα που του προξένησαν τα περισσότερα προβλήματα.
Η άρνησή του να υποστηρίξει τις ΗΠΑ κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι φιλοσοβιετικές του απόψεις και η απροκάλυπτη εχθρότητά του για τον καπιταλισμό, προσέλκυσαν την προσοχή των αντικομμουνιστών σταυροφόρων του Κογκρέσου, που σκέφθηκαν να τον καλέσουν στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών.
Υποχώρησαν μόνο όταν ο Τσάπλι απείλησε να τους γελοιοποιήσει εμφανιζόμενος με τη φορεσιά του Σαρλό.
Οι μακαρθιστές όμως πήραν την εκδίκησή τους, όταν του απαγόρευσαν να επιστρέψει στις ΗΠΑ ύστερα από ταξίδι στην Ευρώπη το 1952.
Ο εξόριστος δημιουργός εγκαταστάθηκε στην Ελβετία και δεν επέστρεψε στη θετή του πατρίδα μέχρι το 1972. Φυσικά όλα αυτά τα χρόνια παρέμεινε μακριά από το κινηματογραφικό Χόλιγουντ.
Έπειτα από μακρύ σωματικό και διανοητικό μαρασμό, στη διάρκεια του οποίου επεξεργαζόταν νέα μουσικά θέματα για τις κλασικές του ταινίες, ο μεγάλος σκηνοθέτης πέθανε τα Χριστούγεννα του 1977.
Σύζυγοι ετών 16
Ο Τσάπλιν είχε αδυναμία στις νεαρότατες γυναίκες.
Η πρώτη του σύζυγος, Μίλντρεντ Χάρις, ήταν 16 ετών και ο ίδιος 29 όταν παντρεύτηκαν.
Τον είχε παντρευτεί υποστηρίζοντας ότι ήταν έγκυος, ενώ δεν ήταν.
Τελικά έμεινε έγκυος, όμως το παιδί βγήκε ασθενικό και πέθανε μέσα σε τρεις μέρες.
Ο θυελλώδης γάμος κράτησε για ένα χρόνο, μέχρι που διαλύθηκε εν μέσω σκανδαλωδών κατηγοριών.
Ο Τσάπλιν ισχυρίστηκε ότι η Χάρις τον απατούσε με άλλη γυναίκα κι εκείνη ότι ο Τσάπλιν τη χτυπούσε στο κρεβάτι.
Απτόητος ο Τσάπλιν παντρεύτηκε άλλη μια 16χρονη, την ηθοποιό Λιλίτα Μακ Μάρεϊ.
Η Μακ Μάρεϊ, που ενέπνευσε τη “Λολίτα” στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ, υιοθέτησε το ψευδώνυμο Λίτα Γκρέι και έπαιξε σε αρκετές ταινίες του Τσάπλιν. Όταν γνωρίστηκαν, εκείνη ήταν 15 ετών και εκείνος 35.
Μόλις την είδε, έπεσε σε “σεξουαλικό παραλήρημα”, σύμφωνα με βιογράφο του και πολύ σύντομα κοιμήθηκε μαζί της.
Όταν εκείνη έμεινε έγκυος, ο Τσάπλιν προσπάθησε να την πείσει να κάνει άμβλωση, αλλά η οικογένειά της τον εκβίασε. Έτσι την παντρεύτηκαν το 1924.
Το 1927 στην αίτηση διαζυγίου, εκείνη υποστήριξε ότι την είχε πιέσει να του κάνει στοματικό σεξ και την είχε απατήσει με τουλάχιστον πέντε γνωστές ηθοποιούς, τα ονόματα των οποίων απειλούσε να αποκαλύψει.
Για να μην έχει περαιτέρω τραβήγματα, ο Τσάπλιν κατέβαλε το, αμύθητο για την εποχή, ποσό των 625.000 δολαρίων ως αποζημίωση.
Ο χωρισμός τον σημάδεψε τόσο, ώστε στην αυτοβιογραφία του δεν αφιέρωσε παρά μόνο δύο αράδες στη Λίτα.
Με τα χρόνια ο Τσάπλιν έγινε πιο συνετός.
Άγνωστο παραμένει το αν παντρεύτηκε ή όχι, σε ταξίδι στην Κίνα, την 26χρονη ηθοποιό Πολέτ Γκοντάρ, όταν εκείνος ήταν 47 ετών.
Πάντως, το 1943 είχε χωρίσει από την Γκοντάρ κι επέστρεψε στις παλιές του συνήθειες: παντρεύτηκε την Ούνα Ο’ Νιλ, κόρη του θεατρικού συγγραφέα Ευγένιου Ο’Νιλ.
Εκείνη ήταν τότε 17 ετών κι είχε ήδη συνάψει σχέσεις με τον Όρσον Γουέλς και τον συγγραφέα του “Φύλακα στη Σίκαλη”, Τζ. Ντ. Σάλιντζερ.
Ο ευαίσθητος Σάλιντζερ είχε πληγωθεί τόσο που έχασε την κοπέλα του από τον Σαρλό, ώστε έγραψε οργισμένη επιστολή στην Ούνα περιγράφοντας με όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες το πώς φανταζόταν τη γαμήλια νύχτα της με τον Τσάπλιν.
Ο γάμος με την Ούνα ήταν κι ο πλέον επιτυχημένος του Τσάπλιν. Έμειναν μαζί 34 χρόνια, έως τον θάνατό του το 1977.
ΠΗΓΗ: «Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΙΩΡΑ
Διαβάστε στη «ΜτΧ»: 
