Ένα χρόνο πριν απο την «εκτέλεση» του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας Αντνάν Μεντερές τον Σεπτέμβριο του 1961, είχαν δημοσιευθεί ερωτικές επιστολές της γερμανίδας ηθοποιού Σούζαν Σόζεν, οι οποίες είχαν αποδέκτη τον τότε έκπτωτο τούρκο πρωθυπουργό.
Ο Τύπος της εποχής έκανε λόγο για «όργια» του Μεντερές, ενώ αίσθηση είχε προκαλέσει το περιεχόμενο των επιστολών, καθώς η Σόζεν σε αρκετές περιπτώσεις περιέγραφε με λεπτομέρειες προσωπικές στιγμές του «παράνομου» ζευγαριού.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος» στις 20 Σεπτεμβρίου 1960, είχε συστηθεί στην Κωνσταντινούπολη ειδικό κλιμάκιο αποτελούμενο από ανακριτές, με σκοπό να διερευνήσει σε βάθος την υπόθεση σχετικά με το ειδύλλιο μεταξύ Μεντερές και Σόζεν.
Στη συνέχεια, το δημοσίευμα ανέφερε: «Από τη σειρά των επιστολών της Σόζεν διαφαίνεται πως αυτή «απομακρύνθηκε» μετά τον θόρυβο που προκάλεσαν ορισμένες τουρκικές εφημερίδες σχετικά με τη σκανδαλώδη σχέση της με τον Μεντερές, αλλά και για την οργιώδη ζωή της στα αριστοκρατικότερα κέντρα της Άγκυρας και της Πόλης.»
Τελικά, οι «ανακριτές» κατάφεραν και εξασφάλισαν μια σειρά από επιστολές, κάποιες απο τις οποίες περιείχαν πολύ «καυτές» για την εποχή λεπτομέρειες.
8 Οκτωβρίου 1955, ημέρα Πέμπτη
«Είναι 10 η ώρα. Με παραμελείς. Είμαι πάντα η καταδικασμένη για τα μετόπισθεν σκιά. Αρχίζω το γράμμα μου με θυμό για σένα. Σήμερα διάβασα τον κατάλογο των μελών του νέου υπουργικού συμβουλίου. Γενικά είναι καλά πρόσωπα. Μου ΄ρχεται να πεθάνω απο τη στεναχώρια…»
9 Οκτωβρίου 1955, Παρασκευή
«Η ώρα είναι 3 μ.μ.. Ψυχή μου Αντνάν, τι θα μπορούσα να κάνω για να σε έχω κοντά μου; Με τρώει η θλίψη. Είμαι μακριά. Ξανακοίταξα τις φωτογραφίες σου. Η Φ.Ζ. μένει πολύ καιρό κοντά σας. Αισθάνομαι φοβερή αντιπάθεια για αυτήν. Της είχες πει σε μια τηλεφωνική σας συνδιάλεξη: «Σε φιλώ στα μάτια». Είχα θυμώσει πολύ με σένα, για το πώς μπορείς να λες τέτοια πράγματα σε άλλη γυναίκα και εσύ μου απάντησες: «Πώς μπορείς να μου αλλάξεις σαράντα χρόνων χαρακτήρα;»
10 Οκτωβρίου 1955, Σάββατο
«Μπορούσα να σε πνίξω χθες τη νύχτα. Ο Θεός θα μου χάριζε το μεγαλύτερο αγαθό του, αν σε έστελνε παρθένο στην αγκαλιά μου. Εδώ αφήνω την πέννα μου. Μου είναι αδύνατο να συνεχίσω!»
14 Δεκεμβρίου 1955, Κυριακή
«Είναι 2 η ώρα. Μια ακόμα στενάχωρη μέρα χωρίς εσένα. Αντνάν Αντνάν! Δεν περνάει ο καιρός με κανέναν τρόπο. Υποφέρω τρομερά από τον χωρισμό μας. Ο άνεμος της λαχτάρας φέρνει στα αυτιά μου τα πιο ανέλπιστα πράγματα. Δε γίνεται, δε γίνεται. Το πιο πρόστυχο πλάσμα στη γη είναι ο δημοσιογράφος. Είναι έτοιμος να πιτσιλίσει με λάσπη και τον ίδιο το Θεό. Βλέποντας τους ανθρώπους με πιάνει θλίψη γιατί είμαι άνθρωπος. Είναι στομάχια στηριγμένα πάνω από δύο πόδια. Έτσι μου ΄ρχεται να τους ξεσκίσω τα βρωμερά τους έντερα.»
Ο Μεντερές συνελήφθη το 1960 μετά απο στρατιωτικό πραξικόπημα και μαζί με τον τέως Πρόεδρο Τζελάλ Μπαγιάρ και άλλους υπουργούς οδηγήθηκε σε πολύμηνη δίκη κατηγορούμενος για πολλά αδικήματα, μεταξύ των οποίων και για τους διωγμούς των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, γνωστά και ως «Σεπτεμβριανά.»
Καταδικάστηκε τετράκις σε θάνατο, καταδίκη η οποία εκτελέστηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1961 στη νήσο Ιμραλί στη θάλασσα του Μαρμαρά.