Η πετρελαϊκή κρίση του 1979 η οποία προκάλεσε σοκ στην παγκόσμια οικονομία. Η ανατροπή του Σάχη και η ομηρία των Αμερικανών που εκτόξευσε τον μαύρο χρυσό

Έξι χρόνια μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1973, ακολούθησε η δεύτερη μεγάλη κρίση, το 1979, ως αποτέλεσμα της Ιρανικής επανάστασης, με την τιμή του αργού πετρελαίου να φτάνει τα 35 – 40 δολάρια το βαρέλι.

Μετά την πολιτική κρίση και τον Αγιατολάχ Χαμεϊνί να ανακτά τον έλεγχο του Ιράν, οι διαμαρτυρίες γκρέμισαν τον πετρελαϊκό τομέα του Ιράν με αποτέλεσμα να πυροδοτηθεί το δεύτερο στη σειρά πετρελαϊκό επεισόδιο μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία.

Το νέο καθεστώς στο Ιράν επανεκκίνησε τις εξαγωγές πετρελαίου, ωστόσο λόγω της πολιτικής αστάθειας και της κακοδιαχείρισης, οι τιμές εκτοξεύθηκαν στα ύψη.

Οι πολιτική κρίση σε συνδυασμό με την απότομη αύξηση της τιμής του πετρελαίου, προκάλεσαν τεράστια ύφεση στην παγκόσμια οικονομία, ενώ σε μεγάλο βαθμό επηρεάστηκε και η Ευρώπη.

Η Ιρανική Επανάσταση και οι τεταμένες σχέσεις με τις ΗΠΑ

Η Ιρανική επανάσταση, ή αλλιώς γνωστή ως Ισλαμική επανάσταση, ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1978, με τις πρώτες μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στην εξουσία του σάχη. Μετά από συνεχόμενες απεργίες και διαμαρτυρίες που παρέλυαν την οικονομία της χώρας, ο σάχης εγκατέλειψε το Ιράν τον Ιανουάριο του 1979, και ο Αγιατολάχ Χαμεϊνί επέστρεψε στην Τεχεράνη από την εξορία.

Η δυναστεία των Παχλαβί κατέρρευσε δέκα ημέρες αργότερα, στις 11 Φεβρουαρίου, όταν ο στρατός του Ιράν παρέμεινε ουδέτερος στην πολιτική διαμάχη, μετά απο συρράξεις ανταρτών και στρατιωτών πιστών στο σάχη. Την 1η Απριλίου του 1979, το Ιράν έγινε και επίσημα ισλαμική δημοκρατία με τη διεξαγωγή εθνικού δημοψηφίσματος.

Οι σχέσεις του Ιράν με τις ΗΠΑ διαβρώθηκαν ταχύτατα κατά την επανάσταση, καθώς στις 4 Νοεμβρίου του 1979 μία ομάδα Ιρανών φοιτητών κατέλαβαν την αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη.

Με την κατηγορία ότι υπηρετούσαν στην CIA με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος στο Ιράν, το προσωπικό της πρεσβείας κρατήθηκαν όμηροι, ενώ ο Khomeini, αν και δεν είχε εμπλακεί στην υλοποίηση της κατάληψης, υποστήριξε τους φοιτητές μετά την επιτυχία τους. Αν και οι περισσότεροι από τους ομήρους -κυρίως γυναίκες και αφροαμερικανοί- απελευθερώθηκαν τους πρώτους μήνες της κατάληψης, οι υπόλοιποι 52 όμηροι κρατήθηκαν για συνολικά 444 ημέρες.

Η κυβέρνηση του Τζίμι Κάρτερ προσπάθησε χωρίς επιτυχία να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση των Αμερικανών πολιτών, αλλά τελικά η ομηρία έληξε τον Ιανουάριο του 1981 με τη διακήρυξη του Αλγερίου.

Διαβάστε επίσης: Λύτρα από ομηρίες, πετρέλαιο, πώληση αρχαιοτήτων και υψηλοί φόροι. Αυτές είναι οι κύριες πηγές από όπου βρίσκει το Ισλαμικό Κράτος τα τεράστια ποσά που χρειάζεται για τη χρηματοδότησή του…