Με ένα τραγούδι ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Θοδωρής Δρίτσας, αποχαιρέτισε και την τελευταία οικογένεια προσφύγων από το λιμάνι του Πειραιά.
«Σήμερα, αποχαιρετώντας την τελευταία προσφυγική οικογένεια, ευχόμαστε σε όλους αυτούς τους κατατρεγμένους ικέτες, να βρουν το δρόμο τους ειρηνικά και δημιουργικά και όταν μπορέσουν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, απ’ όπου ξεριζώθηκαν χωρίς να το επιθυμούν οι ίδιοι. Είναι και αυτό ευθύνη όλων μας» είπε ολοκληρώνοντας την ομιλία του συμπληρώνοντας:
«Τους αφιερώνουμε για να τους συνοδεύουν, στίχους από το εξαιρετικό τραγούδι «Στα λιμάνια ανάψανε φωτιές» σε μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και στίχους του Τάσου Μπουλμέτη, με ερμηνεύτρια τη Νατάσα Θεοδωρίδου
«Πες μου τι ζητάς ,στους σταθμούς που αγάπησες,
ότι κι αν σου πουν οι πυξίδες δείχνουν πάντα το Βοριά
Αν δεν προδοθείς απ’ τα χνάρια που άφησες,
δε θα λυτρωθείς αν γυρίζεις στα λημέρια της πληγής
Τα ντουμάνια στου τρένου τις γραμμές, σου δείχνουνε το χθες, θες δε θες
Στα λιμάνια των φάρων οι ριπές ανάψανε φωτιές, αχ μην κλαις».
Ο κ. Δρίτσας με αφορμή την ολοκλήρωση της μετεγκατάστασης της τελευταίας ομάδας προσφύγων και μεταναστών από το λιμάνι του Πειραιά, σε άλλες δομές ευχαρίστησε φορείς και πρόσωπα, τους συναρμόδιους υπουργούς, γενικούς γραμματείς, το Λιμενικό Σώμα, το Κυβερνητικό Συμβούλιο Προσφυγικής και Μεταναστευτικής Πολιτικής, τις αυτοδιοικητικές αρχές, τον ΟΗΕ, το ΚΕΕΛΠΝΟ, τους εθελοντές, τα ΜΜΕ κ.ά. Κυρίως όμως ευχαρίστησε τους ίδίους τους πρόσφυγες που «σε πολύ δύσκολες και αντίξοες συνθήκες που συχνά έφταναν γι’ αυτούς στα όρια της τραγικότητας, τίμησαν τους κανόνες φιλοξενίας και τη χώρα, την πόλη και το λιμάνι που τους υποδέχτηκε».
Ολόκληρη η ανακοίνωση υπουργού Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής, Θοδωρή Δρίτσα:
«Αισθάνομαι την ανάγκη εκ μέρους της Κυβέρνησης, να ευχαριστήσω από καρδιάς, όλους όσοι συνετέλεσαν στην ομαλή ολοκλήρωση της μετεγκατάστασης των προσφύγων και μεταναστών, από το λιμάνι του Πειραιά σε δομές φιλοξενίας, σε διάφορες περιοχές της χώρας.
Κυρίως, όμως, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όλες και όλους, φορείς και πρόσωπα, που συνετέλεσαν με αυτοθυσία πολλές φορές, αλλά και με επαγγελματισμό, με υψηλό αίσθημα ευθύνης, με σεβασμό στη νομιμότητα, αλλά και με πρόταγμα τον ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη, στην επίτευξη ενός πραγματικού άθλου. Τη διαμονή, τη σίτιση, την περίθαλψη, την παροχή ασφάλειας, την αρωγή επί έξι ολόκληρους μήνες, σε χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, που όλο αυτό το διάστημα φιλοξενήθηκαν στο λιμάνι.
Ευχαριστώ θερμά τους συναρμόδιους Υπουργούς και Αναπληρωτές Υπουργούς, τους Γενικούς Γραμματείς των συναρμόδιων Υπουργείων, τους Διευθυντές και τα στελέχη των γραφείων των Υπουργείων, ιδιαίτερα τους Γενικούς Γραμματείς του Υπουργείου Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής.
Την ηγεσία και τα στελέχη όλων των βαθμίδων του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής, που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους όλο αυτό το κρίσιμο διάστημα των έξι μηνών. Ιδιαίτερα των πρώην και νυν Αρχηγών και Υπαρχηγών, των Διοικητών και στελεχών της 1ης Περιφερειακής Διοίκησης Λιμενικού Σώματος (1η ΠΕΔΙΛΣ Πειραιά), του Λιμεναρχείου Πειραιά, της Λιμενικής Αστυνομίας, της Υπηρεσίας Ασφαλείας και του Κλιμακίου Ειδικών Αποστολών (ΚΕΑ). Επίσης, τις ίδιες ευχαριστίες απευθύνω προς την ηγεσία και τα στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας και ιδιαίτερα της Αστυνομικής Διεύθυνσης Πειραιά. Επίσης προς τους Αξιωματικούς και τα στελέχη του Γενικού Επιτελείου Στρατού, του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας. Τον Γενικό Γραμματέα και τα στελέχη του ΕΣΚΕΣΜΑ, όπως και τον ειδικό Συντονιστή και όσους πλαισίωσαν και πλαισιώνουν το Συντονιστικό Διυπουργικό Όργανο.
Πολύτιμη και σημαντική ήταν η στήριξη του Κυβερνητικού Συμβουλίου Προσφυγικής και Μεταναστευτικής Πολιτικής με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό, με τη συμμετοχή των συναρμόδιων Υπουργών, του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας και των Αρχηγών της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής.
Βαθιά αναγνώριση και ευχαριστίες στις Αυτοδιοικητικές Αρχές Α΄ και Β΄ βαθμού. Προς τον Αντιπεριφερειάρχη Πειραιά, που και με τη χθεσινή του ανακοίνωση, μας θύμισε το συγκλονιστικό αριθμό 1.000.000. προσφύγων που πέρασαν από το λιμάνι από το 2015 μέχρι σήμερα, το Δήμαρχο Πειραιά και τον ειδικό αρμόδιο Αντιδήμαρχο, καθώς και τις Δημοτικές Αρχές των παραλιμένιων Δήμων.
Προς τη Διοίκηση και τους εργαζόμενους του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά. Προς την Εκκλησία, τη Μητρόπολη Πειραιά, αλλά και ιδιαίτερα προς την Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Προς τον Ερυθρό Σταυρό, τον Ιατρικό, το Φαρμακευτικό, το Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά και άλλες επαγγελματικές Ενώσεις της πόλης. Τους καταστηματάρχες του Πειραιά.Την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. Το ΚΕΛΠΝΟ. Τις ακτοπλοϊκές εταιρείες και τα πληρώματα των πλοίων. Τον Ολυμπιακό. Τις Μ.Κ.Ο και τις Διεθνείς Αντιπροσωπείες. Τους δημότες των Δήμων του Πειραιά, αλλά και τους απλούς πολίτες απ’ όλη σχεδόν την Αττική, που προσέφεραν από το υστέρημά τους. Ιδιαίτερα τους ανθρώπους της τέχνης, του πολιτισμού και της επιστήμης. Την Οργάνωση «Καλώς τους». Τις Οργανώσεις Νεολαίας, τις Δημοτικές Κινήσεις, τα κόμματα και τις πολιτικές Οργανώσεις και Κινήσεις. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στους διερμηνείς και τους μεταφραστές.
Ξεχωριστές ευχαριστίες στους Προέδρους και στους Εκπροσώπους των Σύρων και των Αφγανών, όπως και των άλλων εθνοτήτων που ζουν στην Ελλάδα.
Ευχαριστώ, επίσης, τους δημοσιογράφους και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, επισημαίνοντας ταυτόχρονα, ότι συχνά η συνολικά θετική τους συνεισφορά στην ενημέρωση ή στην αναγκαία κριτική, υπονομεύθηκε από επιμέρους αδόκιμες και αντιδεοντολογικές συμπεριφορές και πρακτικές κατασκευής ψεύτικων ειδήσεων ή τρομολαγνικής διόγκωσης γεγονότων και επιλεκτικής πληροφόρησης.
Τη μέγιστη αναγνώριση οφείλουμε και τις πιο θερμές ευχαριστίες απευθύνουμε, στους αλληλέγγυους πολίτες-εθελοντές και ιδιαίτερα στην Παμπειραϊκή Πρωτοβουλία, γιατί χωρίς αυτούς, η δύσκολη αυτή προσπάθεια, δε θα μπορούσε να ολοκληρωθεί με επιτυχία.
Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλουμε στους ίδιους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες και ιδιαίτερα στις οικογένειές τους. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, με εξαίρεση κάποιες εκτροπές, σε πολύ δύσκολες και αντίξοες συνθήκες που συχνά έφταναν γι’ αυτούς στα όρια της τραγικότητας, τίμησαν τους κανόνες φιλοξενίας και τη χώρα, την πόλη και το λιμάνι που τους υποδέχτηκε.
Όλοι αυτοί μαζί, πρόσωπα και φορείς, αν και διαφορετικοί και με πολλές αντιθέσεις, κατάφεραν να ανταποκριθούν ενιαία, σε μία εξαιρετικά δύσκολη ανθρωπιστική – πολιτιστική – πολιτική αποστολή τεράστιας σημασίας και να συνεργαστούν χωρίς να κινδυνεύσει ούτε μία ημέρα η λειτουργία του λιμανιού και η απρόσκοπτη παροχή των λιμενικών υπηρεσιών. Χωρίς όλους αυτούς τίποτα από όσα έγιναν δεν θα μπορούσε να γίνει. Η συνεργασία ξεπέρασε τις αντιθέσεις.
Από την πρώτη στιγμή όταν έκλεισαν τα σύνορα, διακηρύξαμε ότι το λιμάνι του Πειραιά δεν προορίζεται να γίνει μόνιμη δομή, αλλά ως ιστορικό λιμάνι υποδοχής και κατευόδιου που ξέρει από προσφυγιά, θα επιτελέσει το ανθρωπιστικό του έργο και καθήκον. Αρκετές δύσκολες στιγμές έντασης και αβεβαιότητας, υπήρξαν, όντως. Αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία, με σύνεση, οξυδέρκεια και κατανόηση, αποκλείοντας συστηματικά τη χρήση βίας. Κέρδισε πανηγυρικά η συνεργασία, ο επαγγελματισμός, ο ανθρωπισμός και η αλληλεγγύη. Ο Πειραιάς και το μεγάλο λιμάνι, έγραψαν μια νέα λαμπρή σελίδα στην ιστορία του πολιτισμού αυτής της πόλης. Απομόνωσαν, γελοιοποίησαν και περιθωριοποίησαν το ρατσισμό και κάθε νεοναζιστικής έμπνευσης εγκληματικές προθέσεις. Η Δημοκρατία, νίκησε!
Ευχόμαστε η χώρα μας, με πρωτοπορία τα ακριτικά νησιά του Αιγαίου, να μείνει όρθια, πρωτοπόρος και πρωταθλήτρια της Δημοκρατίας, της Ανθρωπιάς και του Πολιτισμού.
Σήμερα, αποχαιρετώντας την τελευταία προσφυγική οικογένεια,ευχόμαστε σε όλους αυτούς τους κατατρεγμένους ικέτες, να βρουν το δρόμο τους ειρηνικά και δημιουργικά και όταν μπορέσουν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, απ’ όπου ξεριζώθηκαν χωρίς να το επιθυμούν οι ίδιοι. Είναι και αυτό ευθύνη όλων μας. Τους αφιερώνουμε για να τους συνοδεύουν, στίχους από το εξαιρετικό τραγούδι «Στα λιμάνια ανάψανε φωτιές» σε μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και στίχους του Τάσου Μπουλμέτη, με ερμηνεύτρια τη Νατάσα Θεοδωρίδου:
«Πες μου τι ζητάς ,στους σταθμούς που αγάπησες,
ότι κι αν σου πουν οι πυξίδες δείχνουν πάντα το ΒοριάΑν δεν προδοθείς απ’ τα χνάρια που άφησες,
δε θα λυτρωθείς αν γυρίζεις στα λημέρια της πληγήςΤα ντουμάνια στου τρένου τις γραμμές, σου δείχνουνε το χθες, θες δε θες
Στα λιμάνια των φάρων οι ριπές ανάψανε φωτιές, αχ μην κλαις».Στο καλό!...».
