Τα ξημερώματα της 26ης Ιουλίου 1963 χτύπησαν οι καμπάνες της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής στη λίμνη Αμβρακία. Οι πιστοί του γειτονικού χωριού, Στάνος, ξεκίνησαν με προορισμό την εκκλησία για να προσκυνήσουν.
Εκείνη την ημέρα ήταν η γιορτή της Αγίας Παρασκευής και οι πιστοί συνήθιζαν να πηγαίνουν στην εκκλησία από νωρίς για να παρευρεθούν στη Θεία Λειτουργία και να γλεντήσουν στο πανηγύρι που στηνόταν στο προαύλιο.
Για να προσεγγίσουν το παρεκκλήσι, που βρισκόταν σε έναν βράχο στην αντίπερα όχθη, έπρεπε να διασχίσουν τη λίμνη. Γι΄ αυτό τον λόγο, από τις 3.00 τα ξημερώματα οι βαρκάρηδες της περιοχής περίμεναν τους πιστούς στις όχθες της Αμβρακίας ώστε να τους μεταφέρουν με βενζινοκίνητες βάρκες.
Οι πρώτοι 250 προσκυνητές μπήκαν στις βάρκες και μεταφέρθηκαν στο εκκλησάκι. Το δρομολόγιο επαναλήφθηκε και γύρω στις 4.20 τα ξημερώματα ακόμα 39 άτομα επιβιβάστηκαν σε μια βάρκα με προορισμό την Αγ. Παρασκευή. Ανάμεσα τους γυναίκες και παιδιά.
Καθώς βρίσκονταν στη μέση της λίμνης και περίπου 500 μέτρα από την ακτή, κάποιοι επιβάτες μετακινήθηκαν προς τα δεξιά και η βάρκα έχασε την ισορροπία και ανετράπη.
Ξαφνικά ο κόσμος βρέθηκε μέσα στο νερό και μάταια προσπαθούσαν να μείνουν στην επιφάνεια της λίμνης.
Μόλις ο ιερέας της εκκλησίας και οι πιστοί, που βρισκόταν στην εκκλησία, έμαθαν ότι βυθίστηκε μια βάρκα με πιστούς, η Λειτουργία σταμάτησε και οι χωριανοί έτρεξαν για να τους σώσουν.
Πίσω από τη βάρκα έπλεε μια δεύτερη λέμβος με επιβάτες, αλλά όταν ο καπετάνιος είδε το ναυάγιο επέστρεψε στην όχθη για να αποβιβαστούν οι επιβάτες του. Αν πλησίαζε, οι ναυαγοί θα προσπαθούσαν να ανέβουν στη βάρκα και υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να ανατραπεί το σκάφος και να υπάρξουν περισσότερα θύματα.
Ο δεύτερος βαρκάρης άφησε τους επιβάτες στην ακτή και επέστρεψε στο μέρος που είχε γίνει το ναυάγιο και κατάφερε να διασώσει μόλις 13 άτομα. Είκοσι έξι από τους 39 επιβάτες πνίγηκαν, ανάμεσα τους πολλά παιδιά.
Οι κάτοικοι του χωριού στέκονταν στις όχθες τις λίμνης δακρυσμένοι, μη μπορώντας να πιστέψουν την τραγωδία που εκτυλισσόταν μπροστά τους. Τέσσερις γυναίκες έπαθαν καρδιακή προσβολή και νευρικό κλονισμό στη θέα των πτωμάτων.
Η αιτία που η βάρκα κατέληξε στον βυθό της λίμνης ήταν η κακή τοποθέτηση των επιβατών.
Η χωρητικότητα της βάρκας ήταν 20 άτομα, αλλά εκείνη την ημέρα είχαν επιβιβαστεί 39 άτομα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εποχής, κατά τη διάρκεια της διαδρομής, μπήκαν νερά στη βάρκα με αποτέλεσμα οι επιβάτες να μετακινηθούν απότομα προς τη μία πλευρά και η βάρκα να γυρίσει.
Σύμφωνα με την μαρτυρία της κ. Δράκου- Κατσαντά, η οποία επέζησε από το τραγικό συμβάν, η αιτία που πνίγηκαν τόσοι πολλοί άνθρωποι ήταν ότι κρατιόταν ο ένας από τον άλλον, με συνέπεια να παρασυρθούν μαζί στο βυθό. Η ίδια μόλις είδε να εισχωρούν νερά στη βάρκα, βούτηξε στη λίμνη και κολύμπησε, βοηθώντας δύο ακόμα άτομα να διασωθούν.
Αμέσως μετά την περισυλλογή των πτωμάτων, η βάρκα μεταφέρθηκε στην ακτή για να γίνει αυτοψία από την αστυνομία.
Το τραγικό συμβάν έγινε κατά τη διάρκεια του τέταρτου δρομολογίου της βάρκας.
Υπεύθυνοι θεωρήθηκαν οι δύο ιδιοκτήτες, οι οποίοι διασώθηκαν και αργότερα συνελήφθησαν και παραπέμφθηκαν στον εισαγγελέα με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας εξ’αμελείας. Τελικά αθωώθηκαν και έφυγαν για πάντα από την περιοχή.
Η εκκλησία παρέμεινε κλειστή για δέκα χρόνια, όσο διήρκεσε και το πένθος του χωριού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 
