Είναι γνωστοί και ως «Δίδυμοι Πύργοι» καθώς είναι χτισμένοι σε δύο κορυφές λόφων, απ’όπου περνάει ο ποταμός Λήλαντας. Tους χωρίζει μια απόσταση περίπου 200 μέτρων και ανάμεσα τους βρίσκεται μια εκκλησία και ένα κοιμητήριο. Οι ασυνήθιστοι πύργοι της Εύβοιας βρίσκονται στο Ληλάντιο πεδίο, στην κεντρική Εύβοια και συν’εδεσαν την ιστορία τους με έναν ερωτευμένο Ιππότη.
Ανάλογοι πύργοι έχουν οικοδομηθεί σε ολόκληρο το νησί, καθώς χρησίμευαν στην υπεράσπιση και τον έλεγχο των περιοχών.
Κατασκευάστηκαν από τους Ενετούς και μέχρι σήμερα παραμένουν σε καλή κατάσταση.
Ο αριστερός πύργος είναι τετράγωνος και στην κορυφή του υπάρχουν τέσσερα κυκλικά ανοίγματα, όπως είχαν τα περισσότερα μεσαιωνικά κτίσματα στον Μυστρά.
Ο δεύτερος πύργος είναι λίγο μεγαλύτερος και στο κατώτερο τμήμα του υπάρχουν θυρίδες για ελαφρά όπλα.
Οι δύο πύργοι έχουν οπτική επαφή με το κάστρο των Φύλλων, γνωστό ως Καστέλι ,όπου μια περίοδο κατοικήθηκε από τον γενναίο Ιππότη Λικάριο.
Η εκδίκηση του Ιππότη
Ο πατέρας του Λικάριο καταγόταν από την Γιένοβα και η μητέρα του από την Κάρυστο. Ο Λικάριο ήταν στην υπηρεσία του ηγεμόνα της Κεντρικής Εύβοιας Guiberto Dalle Carceri.
Κάποια στιγμή ερωτεύτηκε τη Φελίζα, μια όμορφη γυναίκα που ήταν προστατευόμενη του ηγεμόνα. Ο ηγεμόνας υποτιμούσε τον φτωχό ιππότη και τον ταπείνωσε με τα λόγια του.
Τότε ο Λικάριο αποφάσισε να τον εκδικηθεί. Αρχικά εγκαταστάθηκε σε ένα βραχώδες φρούριο της Καρύστου, που ονομάζεται «Ανεμοπύλαι», συγκέντρωσε πολεμιστές και έκανε επιθέσεις στις γειτονικές περιοχές.
Αργότερα, ήρθε σε επαφή με τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Μιχαήλ Η΄ τον Παλαιολόγο και ζήτησε στρατιωτική ενίσχυση, ώστε να καταλάβει για λογαριασμό του όλη τη φεουδαρχική φραγκοκρατούμενη Εύβοια.
Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας ικανοποίησε το αίτημα του και οι Φράγκοι ήρθαν αντιμέτωποι με πολυάριθμο βυζαντινό στρατό. Σε λίγο χρονικό διάστημα ο Λικάριο κυρίευσε τα κάστρα της Εύβοιας και νίκησε τους πρώην συντρόφους του. Ο αυτοκράτορας για να τον ανταμείψει του διέθεσε όλο το νησί ως φέουδο και του έδωσε για γυναίκα μια πλούσια Ελληνίδα.
Ο Λικάριο τιμήθηκε με τα αξιώματα του Μεγάλου Κοντόσταυλου και του Μεγαδούκα και ο ηγεμόνας Guiberto Dalle Carceri οδηγήθηκε αιχμάλωτος στην αυλή του αυτοκράτορα, όπου και πέθανε.
Αφού ο Λικάριο είχε ολοκληρώσει την αποστολή του, επέστρεψε στην Εύβοια και έμεινε στο κάστρο των Φύλλων και στους Δίδυμους Πύργους.
Το τέλος του παραμένει άγνωστο. Σύμφωνα με την παράδοση δηλητηριάστηκε από μια Χαλκιδέα ερωμένη του.
Από το ύψος των πύργων οι φρουροί είχαν τη δυνατότητα να παρατηρούν τις κινήσεις στην περιοχή. Όταν έβλεπαν πειρατές ή ληστές να πλησιάζουν, ειδοποιούσαν τους κατοίκους, οι οποίοι έβρισκαν καταφύγιο μέσα στους πύργους.
Για το λόγο αυτό, η είσοδος βρισκόταν 6 μέτρα από την επιφάνεια της γης, ώστε να μην είναι προσβάσιμη από τους εχθρούς. Εκτός από την επίβλεψη της περιοχής από επιθέσεις οι δύο πύργοι έλεγχαν και ασφάλιζαν τα νερά του ποταμού για την καλύτερη ύδρευση της Χαλκίδας. Λέγεται μάλιστα ότι το 1429 στον έναν πύργο κατοικούσε ένας ποταμάρχης, υπάλληλος που επέβλεπε την ύδρευση και την άρδευση.
Δείτε βίντεο με drone του συνεργάτη μας Haanity με τους Δίδυμους Πύργους της Εύβοιας:
