Ο θρύλος λέει ότι ο Νεύτωνας διατύπωσε τον νόμο της βαρύτητας όταν, την ώρα που καθόταν κάτω από τη μηλιά στην αυλή του σπιτιού του, έπεσε ένα μήλο στο κεφάλι του.
Αυτό υποτίθεται ότι συνέβη το 1666, όταν ο Ισαάκ Νέυτωνας σπούδαζε στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και κατέφυγε στο πατρικό του, στη βόρεια Αγγλία, προκειμένου να αποφύγει την επιδημία πανώλης. Το δέντρο ζει μέχρι σήμερα στο αρχοντικό Γούλστχορπ στο Λίνκολνσαϊρ, το πατρικό του Νεύτωνα.
Μάλιστα, επειδή αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες επισκέπτες οι οποίοι θέλουν να δουν από κοντά το θρυλικό δέντρο και να καθίσουν στις ρίζες του, το ίδρυμα στο οποίο ανήκει πλέον το αρχοντικό, αποφάσισε να περιφράξει τη μηλιά για να τη σώσει.
Το δέντρο είναι της σπάνιας ποικιλίας Flower of Kent, ενός πράσινου μήλου. Βρίσκεται στον μπροστινό κήπο του σπιτιού και είναι ορατό από το παράθυρο του υπνοδωματίου του μεγάλου επιστήμονα.
Ο Νεύτωνας φέρεται να είχε μιλήσει σε αρκετούς για τα μήλα που πέφτουν στη γη και τη θεωρία του, ωστόσο οι σκέψεις του έγιναν ευρέως γνωστές το 1752, περίπου 25 χρόνια μετά τον θάνατό του. Ο φίλος του και συγγραφέας Ουίλιαμ Στάκλει, διηγήθηκε την ιστορία όπως του την περιέγραψε ο Νέυτωνας, ένα ανοιξιάτικο απόγευμα το 1726, καθώς περπατούσαν στον κήπο όπου υπήρχε και η μηλιά:
«Γιατί θα πρέπει το μήλο να πέφτει πάντα κατακόρυφα στο έδαφος;» αναλογίστηκε ο Νεύτωνας. Γιατί να μην κινείται πλαγίως, ή προς τα πάνω; Σίγουρα, ο λόγος είναι ότι η Γη το έλκει. Πρέπει να υπάρχει μια ελκτική δύναμη στην ύλη».
Πολλοί είναι οι ιστορικοί που αμφισβητούν το κατά πόσο ο Νεύτωνας εμπνεύστηκε τον νόμο της βαρύτητας από την πτώση ενός μήλου. Λένε ότι ίσως βρήκε αυτόν τον τρόπο για να περιγράψει πιο γλαφυρά την εξιστόρηση της μεγάλης του ανακάλυψης.
