Το όνομα του Φιλ Σπέκτορ είναι συνδεδεμένο με τα μεγαλύτερα ονόματα της ποπ και της ροκ σκηνής των 60s.
Μουσικός παραγωγός, δημιουργός μεγάλων επιτυχιών και εμπνευστής της τεχνικής “Wall of sound”, η οποία εκείνη την εποχή ήταν ό,τι πιο πρωτοποριακό στη μουσική βιομηχανία.
Στα 21 του ο Σπέκτορ ήταν ήδη εκατομμυριούχος με δική του εταιρία και ταυτόχρονα κορυφαίο στέλεχος της Atlantic Records, μιας από τις μεγαλύτερες δισκογραφικές εταιρίες της Αμερικής.
Η Wahington Times τον χαρακτήρισε ως τον δεύτερο μεγαλύτερο μουσικό παραγωγό στην ιστορία της μουσικής, το Rolling Stone τον συμπεριέλαβε στη λίστα με τους 100 μεγαλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών και τρεις δίσκοι του φιγουράρουν στη λίστα με τα 500 καλύτερα άλμπουμ του κόσμου.
Μέχρι τα 31 του έβαλε την υπογραφή του σε δίσκους των Beatles, του John Lennon, των Ramones, του Leonard Cohen, της Tina Turner κλπ
Το 2009 ο Σπέκτορ καταδικάστηκε για τον φόνο της ηθοποιού Λάνα Κλάρκσον και από τότε εκτίει ποινή κάθειρξης 19 χρόνων.
Έγκλημα και τιμωρία
Ήταν Φεβρουάριος του 2003 όταν η 40χρονη ηθοποιός βρέθηκε νεκρή στην έπαυλη του Σπέκτορ στην Καλιφόρνια. Το τηλεφώνημα στην αστυνομία έκανε ο οδηγός του, που άκουσε έναν πυροβολισμό πριν ο Σπέκτορ βγει από την πίσω πόρτα του σπιτιού με το όπλο στο χέρι. Ο οδηγός είπε στην αστυνομία οτι άκουσε τον Σπέκτορ να λέει «νομίζω ότι έχω σκοτώσει κάποιον». Το σώμα της Κλάρκσον βρέθηκε σε μια καρέκλα με τραύμα από σφαίρα στο στόμα και τα δόντια της διάσπαρτα το χαλί. O Σπέκτορ αργότερα είπε σε συνέντευξή του σε περιοδικό, ότι ήταν μια «κατά λάθος αυτοκτονία» και ότι απλά «φίλησε το όπλο». Συνελήφθη αλλά αφέθηκε ελεύθερος μετά την καταβολή εγγύησης 1 εκατομμυρίου δολαρίων.
Η δίκη του ξεκίνησε το 2007, αλλά ακυρώθηκε λόγω κακοδικίας. Το 2008 ο Σπέκτορ ξαναβρέθηκε στο εδώλιο και το δικαστήριο τον καταδίκασε για φόνο δεύτερου βαθμού. Η δίκη του απασχόλησε την κοινή γνώμη όσο λίγες. Τουλάχιστον 50 ειδησεογραφικοί οργανισμοί είχαν καταθέσει αιτήσεις για να εξασφαλίσουν μια θέση στη δικαστική αίθουσα.
Ο Σπέκτορ ήταν ιδιαίτερη προσωπικότητα. Εκκεντρικός, με βίαια ξεσπάσματα, κυκλοφορούσε στο στούντιο με όπλο που δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει πυροβολώντας στον αέρα.
Λάτρης του ποτού, είχε απειλήσει τους Ramones, τον Lennon και τον Cohen. Ωστόσο, όσο κι αν προκαλούσε ταραχή με τα καμώματά του, όλοι έκαναν τα στραβά μάτια για χάρη του μαγικού του χεριού που άγγιζε την κονσόλα. Σε συνέντευξή του ο Σπέκτορ είχε δηλώσει πως είναι διπολική προσωπικότητα. «Είμαι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού μου. Έχω δαίμονες που παλεύουν μέσα μου».
Τα παιδικά χρόνια
Ο Σπέκτορ από μικρός φαινόταν πως είχε μια τάση στην ψυχική αστάθεια, ενώ το παρουσιαστικό του ήταν ασθενικό. Κοντός, αδύνατος, σχεδόν χωρίς πιγούνι.
Γεννήθηκε το 1940 στη Νέα Υόρκη και οι Ρωσοεβραίοι γονείς του ήταν πρώτα ξαδέρφια.
Όταν ήταν 9 χρόνων, ο πατέρας του αυτοκτόνησε. Η οικογένεια μετακόμισε στο Λος Άντζελες. Ο Σπέκτορ άρχισε να παίζει κιθάρα και να γράφει τραγούδια. Όσο ήταν μαθητής έφτιαξε το συγκρότημα The Teddy Bears.
Το τραγούδι του «To know him is to love him» έγινε αμέσως Νο1. Ο Σπέκτορ εμπνεύστηκε τον τίτλο από την επιγραφή στον τάφο του πατέρα του που έλεγε: «Αν τον ήξερες, τον αγαπούσες».
https://www.youtube.com/watch?v=fwjTnpucRho
Τα επόμενα singles δεν είχαν ανάλογη επιτυχία και η μπάντα διαλύθηκε. Ο Σπέκτορ περιπλανήθηκε για λίγο στην Αμερική, κάνοντας διάφορες δουλειές και επέστρεψε στο Λος Άντζελες όπου αποφάσισε να αφιερωθεί αποκλειστικά στη μουσική παραγωγή.
Ακολούθησε μια λαμπρή καριέρα κατά την οποία συνεργάστηκε με παραγωγούς μεγάλων επιτυχιών ενω ταυτόχρονα έπαιζε ο ίδιος κιθάρα σε πολλά γκρουπ .
Το 1961 ίδρυσε τη δική του εταιρεία, τη Philles Records, βγάζοντας δίσκους σε γυναικεία συγκροτήματα και σόλο καλλιτέχνες που σκαρφάλωσαν σχεδόν όλα στο Top 10 των charts στις ΗΠΑ.
Σε ηλικία 21 χρόνων ο Σπέκτορ ήταν εκατομμυριούχος και είχε βάλει την υπογραφή του σε δεκάδες επιτυχίες. Η φήμη του απογειώθηκε με την πρωτοποριακή τεχνική Wall of Sound.
Ο Σπέκτορ «πολλαπλασιάζει» τα όργανα σε μέγεθος ορχήστρας με ροκ ηχόχρωμα. Η τεχνική δημιούργησε ουρές έξω από το στούντιο.»Δεν κάνω rock n roll, κάνω τέχνη» έλεγε ο Σπέκτορ.
O «Μότσαρτ της Αμερικής», όπως τον αποκαλούσαν, δεν άντεχε την αποτυχία.
Οταν το 1966 βγήκε το single της Tina Turner «River Deep, Mountain High», με την υπογραφή του, το κομμάτι έφτασε στο No3 των βρετανικών charts και στο No 88 των αμερικάνικων.
Ο Σπέκτορ εξοργίστηκε και κλείστηκε στη βίλα του, αποφεύγοντας να δει οποιονδήποτε.
Δύο χρόνια αργότερα βγήκε από την απομόνωση, αλλά δεν έκανε τίποτα σπουδαίο.
Τα κουτσομπολιά για την ψυχική του διαταραχή έδιναν κι έπαιρναν. Οι συνεργάτες του, που είχαν ήδη βιώσει την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του, άρχισαν να απομακρύνονται.
Το 1969 βρέθηκαν στον δρόμο του οι Beatles. Είχε ήδη στενή σχέση με τον Λένον και ανέλαβε την παραγωγή του πρώτου σόλο single, «Ιnstant Κarma».
Ακολούθησε ο Τζορτζ Χάρισον και το άλμπουμ «Αll Things Must Ρass», που παρέμεινε στα charts για 38 εβδομάδες. Στη συνέχεια ανέλαβε το κύκνειο άσμα των Beattles, το Let it Be όπου ο Σπέκτορ έκανε θαύματα, ενώ άλλοι παραγωγοί το είχαν απορρίψει.
Η παρέμβασή του στο «Τhe Long And Winding Road» έκανε έξαλλο τον Πολ ΜακΚάρτνεϊ που έλεγε ότι ο παραγωγός ήθελε να τον καταστρέψει. Ο Σπέκτορ δικαιώθηκε το 1971 όταν το «Let It Βe» πήρε το Όσκαρ καλύτερου soundtrack.
Οι γυναίκες της ζωής του
O πρώτος του γάμος ήταν με την τραγουδίστρια Annette Merar. Ο δεύτερος με την Veronica Bennett, η οποία αργότερα έγινε γνωστή ως Ronnie Spector με την οποία είχε μια θυελλώδη σχέση. Ήταν η τραγουδίστρια των Ronettes που είχε αναδείξει ο εκκεντρικός παραγωγός. Στα τρία χρόνια που έμειναν μαζί υιοθέτησαν τρία παιδιά.
Το 1980 ο Σπέκτορ έκανε δίδυμα με την τότε σύντροφό του Janis Zavala. Το ένα παιδί πέθανε τα Χριστούγεννα του 1991 από λευχαιμία.
Το 2006 κι ενώ περίμενε να ξεκινήσει η δίκη του, παντρεύτηκε την 26χρονη Rachelle Short. Τον περασμένο Απρίλιο ο Σπέκτορ έκανε αίτηση διαζυγίου επικαλούμενος «διαφορές».
Ο Σπέκτορ επέζησε δύο σοβαρών τροχαίων την δεκαετία του ΄70 που συνέβησαν την ίδια ακριβώς ημερομηνία με διαφορά δύο χρόνων. Ίσως για αυτό συνταξιοδοτήθηκε το 1972, σε ηλικία μόλις 32 ετών.
Το 2013 γυρίστηκε η ταινία Phil Spector σε σκηνοθεσία David Mamet με πρωταγωνιστή τον Al Pacino. Η ταινία αναφέρεται στη δίκη του Σπέκτορ για τον φόνο της Κλάρκσον. Τραγική ειρωνεία: η Λάνα Κλάρκσον έπαιζε στον «Σημαδεμένο» με πρωταγωνιστή τον Al Pacino.
Διαβάστε επίσης:
