Τον Απρίλη του 1956 -εν μέσω του αγώνα των Κυπρίων κατά των Άγγλων- Έλληνες και ξένοι δημοσιογράφοι στα γραφεία της Ένωσης Συντακτών Ελλάδας, έγιναν μάρτυρες της απίστευτης ιστορίας του Κύπριου Αντρέα Κορωνίδη, ο οποίος περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τα όσα έζησε στα χέρια των Άγγλων αξιωματικών κατά τη διάρκεια της κράτησης του. Η σύλληψη, τα βασανιστήρια, και τελικά η διαφυγή στην Αθήνα.
Η σύλληψη
«Στις 2 Ιανουαρίου ξύπνησα έπειτα από έναν φοβερό θόρυβο. Πετάχτηκα πάνω και είδα κατάπληκτος ένα πλήθος Άγγλων στρατιωτών στο σπίτι μου, με παρατεταμένα τα όπλα. Μου είπαν ότι με συλλαμβάνουν ώς αρχηγό ισχυρής ομάδας ανταρτών της Ε.Ο.Κ.Α, ενώ άλλοι στρατιώτες έκαναν έρευνα στο σπίτι σπάζοντας τα πάντα «. Στην συνέχεια ο Κορωνίδης μεταφέρθηκε στο ξενοδοχείο «Ρομάντσο», το οποίο είχε επιταχθεί από τους Άγγλους και χρησιμοποιούνταν ώς στρατηγείο επιχειρήσεων της περιοχής. «Όταν κατέβηκα από το αυτοκίνητο και αντίκρυσα τον εξάδελφο μου Χαρ. Κυριακίδη μαζί με άλλους Έλληνες, τότε κατάλαβα ότι είχαμε συλληφθεί κατόπιν προδοσίας». Μετά από ώρες στο κρύο και τη βροχή, ο Κορωνίδης οδηγήθηκε τελικά στο ξενοδοχείο, όπου θα ξεκινούσε και το μαρτύριό του.
Τα βασανιστήρια
Μετά από πολύωρες ανακρίσεις για απόσπαση ομολογίας από τον συλληφθέντα για υπόδειξη πιθανών κρυσφήγετων ή κατάδοση άλλων αγωνιστών, οι Άγγλοι στρατιώτες επιστράτευσαν μεθόδους, που όπως τις χαρακτήρισε ο τότε βουλευτής Σάββας Λοιζίδης «εφάμιλλες και ανώτερες από εκείνες που υφίσταντο οι Έλληνες κατά την κατοχή από τους χιτλερικούς βασανιστάς της οδού Μέρλιν». Οι αξιωματικοί, πριν να προβούν στα σωματικά βασανιστήρια, προσπαθούσαν με ψυχολογική βία να αποσπάσουν μία ομολογία από τον Κορωνίδη: «θα πω στους στρατιώτες μου να κάνουν τη φυσική τους ανάγκη και μπορείς να πιείς και να μεταλάβεις».
Ο συνεργάτης της εφημερίδας “Ακρόπολη” Θ. Δράκος, απευθυνόμενος στους εκπροσώπους του τύπου, Έλληνες και ξένους, περιέγραψε τα όσα του είχε προηγουμένως διηγηθεί ο Κορωνίδης. «Του ξερίζωσαν τα μαλλιά, του έβαλαν ένα φοβερό μεταλλικό στεφάνι στο κεφάλι, τον κρέμασαν με αλυσίδες, τον τσάκισαν στο ξύλο και του έσπασαν τα δόντια. Τον εκακοποίησαν στα απόκρυφα μέρη του σώματος του και τον έκαναν να δοκιμάσει τα πιο φρικώδη βασανιστήρια». Στη συνέχεια ο βασανισθέντας από τους Άγγλους είπε: «Έμεινα σε μια παράγκα τέσσερις μέρες χωρίς να πάψουν να με βασανίζουν οι Άγγλοι. Ένας μονάχα Σκωτσέζος σκοπός με λυπόταν και μου έδινε κρυφά τσάι, σοκολάτα και κανένα τσιγάρο».
Μετά από μέρες κράτησης και βασανιστηρίων, ο Αντρέας Κορωνίδης αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος, μή δίνοντας οποιεσδήποτε πληροφορίες στους Άγγλους.
Η διαφυγή στην Ελλάδα
Ο Κορωνίδης, μετά την προσωρινή απελευθέρωσή του, δεν επέστρεψε στο χωριό του, την Κακοπετριά, και προσπάθησε να φύγει από την Κύπρο. Κατά τη συνέντευξή του πρός τον τύπο, ο πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Ν. Κρανιωτάκης, αναφέρθηκε στον τρόπο με τον οποίο ο Κορωνίδης κατάφερε να φτάσει στην Αθήνα.
«Μετά την απελευθέρωσή του, ο Κορωνίδης δεν επέστρεψε στο χωριό του όπου εζήτησαν να τον συλλάβουν εκ νέου, αλλά προσπάθησε να βγάλει διαβατήριο για να φύγει από την Κύπρο. Το όνομα Χριστόδουλος στην Κύπρο γίνεται Ττοουλής. Το καθεαυτό όνομά του είναι Αντρέας Χριατοδούλου Κορωνίδης και σε αυτό προσκολλάται και το επίθετο Τοουλής. Ε λοιπόν, πήρε διαβατήριο ως Αντρέας Τοουλής». Με αυτό τον τρόπο λοιπόν, ο Κορωνίδης κατάφερε να φτάσει στην Αθήνα και να διηγηθεί την ιστορία του στον Ελληνικό και τον ξένο τύπο.
Στο μεταξύ, στις 3 Απριλίου είχε ξεκινήσει η δίκη στο στρατοδικείο δύο Άγγλων λοχαγών, των Τζέραλ Ρίσκοτ και Ρόμπυ Λίντζυ, οι οποίοι καταδικάστηκαν για βασανιστήρια Κυπρίων,όπου και τους επιβλήθηκε η ποινή της απόταξης από τον Αγγλικό στρατό.
Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στις 17 Απριλίου 1956, στην εφημερίδα “Ακρόπολη”
