Τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967, ο ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός και οι συνταγματάρχες Γεώργιος Παπαδόπουλος και Νικόλαος Μακαρέζος κατέλαβαν την εξουσία της Ελλάδας πραξικοπηματικά.
Για τα επόμενα επτά χρόνια η Ελλάδα «μπήκε στον γύψο», έως τις 23 Ιουλίου 1974, μετά το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Η δικτατορία των συνταγματαρχών έμεινε γνωστή ως «Χούντα».
Η προέλευση της λέξης
Η λέξη χούντα προέρχεται από την ισπανική «junta» που σημαίνει ένωση, συμβόλαιο, συνέλευση, σύγκλητος, συνεδρίαση, συνάντηση και συνασπισμός. Έχει την ίδια γλωσσική ρίζα με τη λέξη τσόντα.
Χούντες λέγονταν και τα πολιτικά ή διοικητικά συμβούλια της Ισπανίας στον Μεσαίωνα.
Το έτος 1820 οι πόλεις της Καστίλλης σχημάτισαν πολιτικοστρατιωτική χούντα εναντίον του Καρόλου Ε’.
Το 1931 ιδρύθηκαν στην Ισπανία οι Juntas Ofensiva Nacional – Sindicalista (Jons) που σημαίνει Χούντες Εθνικοσυνδικαλιστικού Αγώνα.
Συνεργάστηκαν με τη Falangae (φάλαγγα) και στήριξαν τον στρατηγό Φράνκο, οδηγώντας στη σαραντάχρονη δικτατορία της Ισπανίας.
Κάπως έτσι η σημασία της λέξης άρχισε να γίνεται στενά αρνητική.
Σήμερα σημαίνει τη συνωμοτική, στρατιωτική ομάδα που παίρνει την εξουσία πραξικοπηματικά και κυβερνάει διδακτορικά καταλύοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Ο Έλληνας που διέδωσε τη λέξη χούντα
Στην Ελλάδα ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη λέξη χούντα, ήταν ο αντιστασιακός στρατηγός Ιορδανίδης με το άρθρο του «Χούντα» στο Βήμα στις 21 Μαΐου 1965, όπου επεσήμανε τις ύποπτες κινήσεις των χουντικών ομάδων στον στρατό, προειδοποιώντας για όσα θα ακολουθούσαν.
Ο στρατηγός Ιορδανίδης αντιστάθηκε σθεναρά στους συνταγματάρχες και υπέστη διώξεις και βασανιστήρια.
Από τότε η λέξη χούντα πλούτισε την ελληνική γλώσσα με ουσιαστικά, επίθετα και ρήματα: χουντικός, αντιχουντικός, χουντοφωλιά, αποχουντοποίηση, παραχουντικός, χουντοχαβούζα, χουντόφρων και άλλες πολλές, ενδεικτικές της διάδοσης και της εμπέδωσης της λέξης στην ελληνική κοινωνία.
Πληροφορίες: Ιστορία Εικονογραφημένη
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Τα capital controls της Χούντας. Η άγνωστη διαταγή για απαγόρευση ανάληψης καταθέσεων, αγοράς χρυσών λιρών και ξένου συναλλάγματος (ηχητικό)
