Η «Κα Ντάουτφαϊρ» κόστισε λιγότερο από 25 εκατομμύρια δολάρια για να γυριστεί, αλλά τα έσοδα ξεπέρασαν τα 400 εκατομμύρια.
Ήταν η δεύτερη πιο εμπορική ταινία του 1993, μετά το «Τζουράσικ Παρκ» του Στίβεν Σπίλμπεργκ.
Ο σκηνοθέτης Κρις Κολόμπους επέλεξε να γυρίσει την «Κα Ντάουτφαϊρ» μετά την τεράστια επιτυχία που γνώρισε το «Μόνος στο Σπίτι».
Πρωταγωνιστής του αυτή τη φορά ήταν ο Ρόμπιν Γουίλιαμς, ο οποίος υποδύθηκε τον Ντάνιελ Χίλαρντ, έναν ηθοποιό που προσπαθεί να κερδίσει τη γυναίκα του, η οποία έχει κάνει αίτηση διαζυγίου.
Για να την πείσει ότι είναι ικανός και υπεύθυνος πατέρας, μεταμφιέζεται στην «Κα Ντάουτφαϊρ», μία ηλικιωμένη Σκωτσέζα νταντά που προσέχει τα τρία παιδιά του ζευγαριού.
Μετά από πολλές ξεκαρδιστικές περιπέτειες, ο Ντάνιελ φυσικά καταφέρνει να κρατήσει τα παιδιά του και την πολυαγαπημένη του γυναίκα, που υποδύθηκε η Σάλι Φιλντ.
Η επιτυχία της ταινίας βασίστηκε εξ’ ολοκλήρου στον Ρόμπιν Γουίλιαμς, ο οποίος αυτοσχεδίαζε σχεδόν σε κάθε σκηνή.
Γι’ αυτό άλλωστε φημιζόταν και γι’ αυτό τον επέλεξε ο Κολόμπους.
Είχαν συμφωνήσει ότι στις πρώτες δύο λήψεις κάθε σκηνής θα ακολουθούσε πιστά το σενάριο και στις επόμενες δέκα, ήταν ελεύθερος να αυτοσχεδιάσει.
Ο αριθμός των δέκα λήψεων δεν ήταν απαίτηση του σκηνοθέτη, αλλά του ίδιου του Γουίλιαμς, ο οποίος πίστευε ότι μόνο τότε θα κάλυπτε κάθε πιθανή κωμική εκδοχή.
Κάποιοι απ’ τους αυτοσχεδιασμούς του Γουίλιαμς:
Ο Κολόμπους είχε τρεις κάμερες τοποθετημένες σε κάθε γωνία του στούντιο, έτσι ώστε να μπορεί να ακολουθήσει την τρελή πορεία και τις απρόβλεπτες κινήσεις του ηθοποιού.
Αυτό σήμαινε ότι κάθε σκηνή κόστιζε ακριβά, αλλά ο Κολόμπους ήταν διατεθειμένος να αναλάβει το κόστος, γιατί οι αυτοσχεδιασμοί του Γουίλιαμς ήταν οι καλύτερες στιγμές της ταινίας.
Ιδού οι καταπληκτικές μιμήσεις του ηθοποιού:
Μία απ’ αυτές ήταν η σκηνή που καλύπτει το πρόσωπό του με κέικ για να μην τον αναγνωρίσουν.
Στην ταινία, το κέικ αρχίζει να λιώνει και πέφτει μέσα στο τσάι που ετοιμάζει για την καλεσμένη του.
Το «ατύχημα» δεν ήταν γραμμένο στο σενάριο. Το κέικ έλιωνε πραγματικά απ’ τα ζεστά φώτα του στούντιο και ο Γουίλιαμς, αντί να διακόψει τη σκηνή, συνέχισε την παράσταση.
Η αντίδραση της καλεσμένης ήταν φυσική.
Το ίδιο συνέβη και στη σκηνή που πέφτει η μασέλα του στο ποτήρι με το κρασί.
Πολλά χρόνια μετά ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για να γυριστεί και δεύτερη ταινία με την κα Ντάουτφαϊρ, στην οποία ο Ρόμπιν Γουίλιαμς θα μεταμφιεζόταν στη Σκωτσέζα νταντά για να παρακολουθήσει την κόρη του στο κολέγιο.
Ο Γουίλιαμς καθυστέρησε την παραγωγή, απαιτώντας να γίνουν πολλές αλλαγές στο σενάριο.
Τελικά τα σχέδια ακυρώθηκαν, καθώς ο Γουίλιαμς αυτοκτόνησε.
Η πραγματική κα. Ντάουτφαϊρ
Η ταινία βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο της βρετανίδας συγγραφέα Αν Φάιν, το οποίο εκδόθηκε το 1987. Η Φάιν εμπνεύστηκε την κεντρική ηρωίδα του βιβλίου της από μια γυναίκα που γνώρισε όταν ζούσε στη Σκωτία.
Η πραγματική κυρία Ντάουτφαϊρ ήταν ιδιοκτήτρια ενός μαγαζιού που πουλούσε ρούχα από δεύτερο χέρι. Ήταν πολύ γνωστή φυσιογνωμία στο κέντρο του Εδιμβούργου.
Εκείνη την περίοδο η συγγραφέας είχε πάθει κατάθλιψη, καθώς είχε μείνει μόνη της και έπρεπε να μεγαλώσει το παιδί της.
Επισκεπτόταν συχνά το μαγαζί της Ντάουτφαϊρ, το οποίο ήταν ένα υπόγειο που μύριζε «γατίλα και ναφθαλίνη», αλλά μπορούσε να βρει πολύ φτηνά ρούχα.
Όταν αποφάσισε να γράψει το βιβλίο της, βάσισε την εικόνα της νταντάς στην ηλικιωμένη κυρία, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και την ξεχωριστή φυσιογνωμία.
Διαβάστε ακόμα: 
